Árdís - 01.01.1947, Síða 36

Árdís - 01.01.1947, Síða 36
E. PAULINE JOHNSON * By Vordís Friðfinnsson, B. A. When Mrs. Olafsson wrote to me this spring she asked me to give a talk of at least half an hour’s duration on any subject I chose. I wish to thank her for holding so high an opinion of me as to imagine that any audience could bear up under the strain of listening to me for half an an hour or more. While I feel a little guilty in not complying completely with her request, I am happy to assure you that though the pain will be severe while it lasts it will not last half an hour. I was also asked to speak in Icelandic but am not doing so because of the nature of the topic I have chosen—which is the Canadian poetess E. Pauline Johnson. I feel that I can best deal with this topic by quot- ing liberally from her poetry, which is written in English. The fact is often brought forth that Canada is a country where poetry does not flourish well, and where poets are not honored and pat- ronized. This is perhaps partly because Canadians as yet are occupied greatly with material concerns and do not rank poetry high in their scale of values. As a result those who dabble in poetry are often regarded as beings who are wasting their time away on idle pleasures instead of following other more useful pursuits. While material wants need to be satisfíed it is also true that man does not live on bread alone. He needs to gratify his soul with love of beautiful things, he needs to share his thoughts and feelings with others, to be appreciated and understood, and to appreciate and understand. In our modem world we are becoming increasingly aware that we cannot live in isolation. What happens to other people is very important to us because society has become so closely tied together that what happens to one part of it indirectly influences tlie other parts. Since this is so it is important that people understand how other people think and feel and they may enlarge their own thoughts and feelings expressed by poets in their poetry. Therefore it seems that there is truth in what the great critics of the past have always maintained— that the function of poetry is not only to please but also to instmct. This is true of poetry that expresses personal feelings and thoughts 34
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Árdís

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.