Árroði - 01.01.1938, Blaðsíða 5
Á R R O Ð I
5
allir að hugsa um vellíðan sinn-
ar eigin sálar, hver með Guðs
eigin blóði er endurleyst?
Bjóð Jesú, með heitri bæn, til
þíns brúðkaups, kristinn maður,
eg mun hann að vísu verða
þinn gestur.
Rétttrúað hjarta þarf eigi lengi
að leita að Jesú; það er hans
kyrkja, og mun drottnarinn ekki
lengi tefja að koma til sins must-
eris, þegar hann er til þess
kvaddur. Eitt harmþrungið og
sundurkramið hjarta fyrirlitur
hann aldrei. Það er sú fórn,
sem honum líkar. Það eru þær
vistir, er honum skal fagna
með, og hans þegnskylda er hjá
mannanna börnum. SéþvíJesús
hinn fyrsti og síðasti gestur til
allra vorra brúðkaupa! Þar Bem
hann er — þangað vill Faðir-
inn og Heilagur andi koma og
vistarveru hjá þeim gera, sem
Guðs syni hafa til sins brúð-
kaup8 boðið. Og fyrst þessi
gestur er svo ágætur, sem nú
er sagt, þá séu öll krÍBtin hjón
alvarlega ámint um að skikka
8ér svo í slnum ektaskap, að
þan fæli ekki burt frá sér 3vo
mildan, svo gæzkuríkan og svo
voldugan herra. Kristur gaf
sitt líf i dauðann fyrir sina
brúði. Ómögulegt er að sönnu
dauðlegum mönnum að vera
•svo fullkomnir í elskunni, hver
við annan, svo som Kristur hef-
ur við 08s verið. Þó kunna
menn og eiga að breyta svo
mikið eftir hans elsku sem
mögulegt er.
Mér þykir líklegt, að sá sem
íhugar oft og innilega, hversu
kæra Jeaús hafði hans sálu, þeg-
ar hans sála varð hrygg alt í
dauðann, til að útvega syndug-
um sálum eilífa gleði, hann
muni Bkyrrast við að hata sitt
eigið hold og afrækja það, sem á
að vera ein sála með honum. En
Guð náði, hve fáir hugsa hér til,
og hvað ólíkur er sumra manna
ektaskapar undirbúningur og
sambúð Kristi elsku til sinnar
brúðar. Losta og látgæði taka
margir til ráðs með sér, þegar
svo vegsamlegan ráðahag skal
byrja, þenkjandi lítið um, hvort
þeir geti veitt sér og sínum
ærlega forsorgun. Eður hvort
þeir beri vit og menningu til
að ala börn sin upp í guðsótta
og góðum siðum. — Alt of
margir hlaupa saman með litlu
meiri áhyggju en hestar og
múlar, og þegar girndin er
slökt um stundarsakir, þá yfir-
gefur hvort annað, eða lifa i
hjónabandinu eins og vargar.
Frillulifnaður er slikt og ekki
ærlegur ektaskapur. Maðurinn
er að sönnu konunnar höfuð
og herra, en hans herradæmi