Árroði - 01.01.1938, Blaðsíða 6

6
Á R R 0 Ð I
á að vara innifalið í elsku, en
ekki ofríki.
Höfuðið sér fyrir líkamanum,
til þesB að honum vegni vel,
ekki meiði sig eður steyti. Hinir
aðrir limirnir útrétta það, sem
höfuðið ályktar. En það á svo
fyrir að sjá, að eigi sé til skaða
né hindrunar. Stjórni menn kon-
um sínum sem Kristur söfnuð-
inum! Hann ræður aldrei nema
til farsældar þeim, sem vilja láta
sér af hans anda stjórna. En sú
manneBkja, sem ekki vill hans
ráðum hlýða, hún kann ekki að
heita hans brúðir. Svo get ég
ekki heldur kallað þá ektakonu,
sem ekki vill fara að góðs manns
ráðum; ekki heldur þann ekta-
mann, sem ræður illa, ef hann
hefur betur vit á.
í Móselögum bannaði Guð, að
nokkur karlmaður skyldi klæða
sig í kvennabúning, og kona ei
búá* sjg sem karlmaður. Þetta
er líklegt að hinn alvísi Guð
hafi gert til að halda góðri
skikkan meðal sins fólks og til
að afstýra hneykslanlegri um-
gengni og lauslæti milli karla
og kvenna. Og meðal annars
væri hér með teiknað, að einn
karlmaður skyldi ekki láta það
vald, er hann, eftir Guðs boði,
hefur yfir konunni, og konan
ekkert vald taka sér yfir mann-
inum. Því kona, sem vill ráða
fyrir bónda sinn, hún tekur
upp á sig karlmannsbúning, og
eiginmaður, er svo mjög veltist
úr sinum bóndasessi, að hann
lætur konuna fyrir sig ráða,
hann býr sig kvennabúningi og
má ei framar húsbóndi kaliast,
og er hvorttveggja að umhverfa
Guðs skikkan, því hvorttveggja
hefur hann bannað.
Þetta segi ég ekki þess vegna,
að ekki sé sómasamlegt hverj-
um manni, að þekkjast holl ráð
góðrar konu. Hefði Pílatus hlýtt
konu sinni, hefði hann ekki
gerzt sekur í blóði hins réttláta.
Salómon konungur segir, að
skynsöm kona byggi húsið. Svo
kann og oft til að bera, að kon-
an sé framar að viti en maður-
inn, og er þá engin minkun að
fallast á ráð hennar. En þar
fyrir á hún ekki að upphefja
sig yfir mannlnn. Einn þjónn
kann að skynja margt betur en
húsbóndi hans, og einn ráðgjafi
kann að vera vísari en kon-
ungur hans. Samt er hann þó
ekki nema ráðgjafi. En það er
i flestum tilfellum holt, að að-
hyllast holl ráð, sem koma auð-
vitað ekki fram nema frá hlýj -
um og góðum hlutaðeigendum.
Kona er aldrei nema kona,
hversu vel sem hún er að sér
um alla hluti. Hún kemst aldrei
hærra en að heita höfuðprýði