Árroði - 01.01.1938, Blaðsíða 14
14
Á R R O Ð I
i því efni, að þeir væru að kæfa
niður hvatir, sem Guð hafi á-
skapað manninum. Samanb. líka
áður áminst páfabréf og yfir-
mann ensku kirkjunnar, ogsegir
hún katólsku kirkjuna sérstak-
lega eiga hér hlut að máli. —
Samkvæmt þvi, sem ég hef áður
ritað hér um þetta mál, sam-
hljóða orðum og dæmum úr
hinni helgu bók, verð ég helzt
að hallast að skoðun andstæð-
inganna frá kirkjunnar hálfu.
Því framar ber að hlýða Guði
en mönnum. En hvað bindindis-
höftin snertir, tel ég það gott
og sómasamlegt hverjum ein-
staklingi gagnvart þjóðfélaginu,
að leggja slíkt á sig, því bind-
indi þurfum við að nota víðar
en í baráttu gegn notkun á-
fengra drykkja. Við höfum líka
mörg dæmi þess, að margar per-
sónur, bæði karlar og konur,
hafa lifað heiðarlegu einlííi við
góða heilsu fram á elliár. En
eigi að Bíður hefur það verið á-
litin ekki miður heiðarleg staða,
að geta lifað farsælu lífi hjóna-
bandsins, sem maður telur að
takist, þegar persónum semur
vel í stöðu sinni og sambúð.
Samkvæmt því, sem höf. gerir
ráð fyrir, að fólksfækkun mundi
máske eiga sér stað, ef um al-
varlegar getnaðarvarnir væri að
ræða, telur hann ekki uggvænt,
að eins vel mundi farnast hér
hjá oss, og segir meðal annars:
»Það er ekki fleira fólk, sem
okkur vantar. Það er betra fólk,
sem skortur er á«. — En ég vil
segja, að það þurfi bæði fleira
og betra. Allir meðalgreindir
menn munu viðurkenna fram-
faramöguleikana á landi voru,
okkar litla ogfámenna eylandi,
og að það geti með framtíðinni
og auknum framförum orðið með
arðsamari löndum. En til þess
þarf bæði meira fé og fleira fólk
til lands og sjávar, hraust og
gott heima-alið fólk, kunnugt
öllum staðháttum landsins sins
til sjávar og sveita, — og undir
þeim kringumstæðum ætti aðal-
lega að hlynna betur að olnboga-
börnum mannfélagsins — van-
ræktum börnum og gamalmenn-
um og fátækum mæðrum og
heilsubiluðu fólki. — Samhliða
góðri stjórn, samheldni og dugn-
aði, og til þess að fólkið geti
orðið fleira og betra, þarf, að
mínu álíti, reglubundnara líf,
heimilislif fyrst og fremst, og
er þar aðalundirstaða góð sam-
búð vina og vandamanna, og þá
ekki sizt innilegt og gott hjú-
Bkaparlif.
Páll postuli er sá af vottum
kristilegrar trúar, er mest og
elskulegast hefur skrifað um
hjúskaparstéttina, og rækilega