Árroði - 01.01.1938, Blaðsíða 18

18
Á R R 0 Ð I
færa eitt dæmi úr rítningunni
(sbr. 1. Mó8. 38. kap.), er hún
nefnir Onan, aon Nóa. En á að
vera rétt, og er sonur Júða, Jak-
ob88onarj Abrahamssonar, er hafi
haft þau undanbrögð, að láta
eigi konuna njóta sáðfallsina.
Sú kona hét Tamar, og var bróð-
ir Onans búinn að eíga hana
áður, og dó, áður en þau eign-
uðust afkvæmi. En hjá Gyðinga-
þjóðinni var það lagaleg skylda,
að bræður skyldu hver eftir
annan eiga eftirllfandi ekkju
bróður síns, þar til hún eignað-
iat afkvæmi, ef auðið varð. Því
Btendur i Nýja testamentinu, í
Matt. 22. kap., spurning Gyðinga
til Jeaú um konuna, er átt hafði
sjö bræður, hvern eftir annan.
Þessi sáðfallshindrun, segir höf.
»Fr. ásta«, að sé ill og heilsu-
apillandi, bæði fyrir karl ogkonu,
og þó sérstaklega fyrir konuna,
þar hún ekki veitir fullnægiugu.
Um þetta dæmi Onans er sagt
berum orðum í ritningunni, að
Drottni hafi avo mislíkað, að hann
tók hann úr tölu hinna lifenda
á jörðunni. Og það er mjög lík-
legt, að avona dæmi hafi þekst
i hinni fyrri veröld, fyrir daga
Nóa, og að það hafi verið saur-
lifnaður í ýmsum myndum,ásamt
öðru illu, er oraakaði syndaflóð-
ið, samkvæmt kenningu ritning-
arinnar. Lika er getið um
saurlifnað karla, hvers með
öðrum.
í st. Páls 1. pistli til Tímóte-
usar, er í 10. v. talað um frillu-
lifismenn, er skömm drýgðu með
karlmönnum. Og l Gamla testa-
mentinu (1. Mós. iO. kap.) er
eldra dæmi, er englarnir gistu
hjá Lot, er þeir komu að bjarga
honum frá eyðileggingu Sódóma.
Þar segir: Þá þyrptust íbúarnir
að húsi hans og sögðu: Leið út
mennina, að vér megum leika
við þá. En Lot svaraði: Aðhaf-
ist ekkert ilt, (og ennfr.). sjá,
ég hefi tvær dætur, sem enn nú
hafa engan mann þýðst, ég skal
leiða þær út til yðar, gerið við
þær, hvað sem yður sýnist, ger-
ið aðeins^ ekkert. þessum, sem
komnir eru undir skugga mins
þaks. En hér dugðu engar for-
tölur, heldur ætluðu þeir að
þröngva Lot, ryðjast inn að hon-
um fornspurðum. En þá tóku
hinir heilögu heiðvirðu gestir til
Binna ráða, drógu Lot inn í hús-
ið og læstu, en slógu blindni á
óaldargestina, er vildu brjótast
inn í húsið. Eftir þessu að dæma,
hefir þettaverið eitt af Sódóma
míklu syndum, sem varð til að
dæma hana, ásamt skepnum og
flestum íbúunum, til eyðilegging-
ar. Þar af er dregið nafnið, að
vera sódómiskur, sá er samræði
hefir með öðrum karlmanni, og