Árroði - 01.01.1938, Blaðsíða 25
Á R R 0 Ð I
25
öðrum að Hlíð, en öðrum að
Ásum í Skaftártungu. Þar var
frændfólk móður minnar sálugu.
Guðný aystir hennar, gift Jóni
Eirikssyni frá Hlið, bjó þá i
Ásum. Bræður mínir dvöldu þar
líklega rúmt ár, en að þaim
tíma liðnum kom Jón sálugi til
okkar, að Lyngum; en Páll eál.
komst að Teigingalæk, (áður á
min8t). Ég var svo eínn syst-
kynanna á heimilinu, og man
ég eftir þvi, að ég var oft einn
hjá sjúkri móður minni sálugu.
— Ein vinnukona, vandalaus,
var á heímílinu, en hún fór um
vorið, áður en móðir mín and-
^ðist, og þá var ekki um aðra
uð ræða hjá henni en mig, þeg-
ar faðir minn sál. var ekki við-
staddur, sem eðlilega þurfti að
þverfa frá öðru hvoru viðvíkj-
andi þörfum heimilisins eg ýms-
um útréttiingum.— Mér er ekki
hvað síst i feraku. minni — það
var víst. stuttu fyrir viðskilnað
móður mjnnar, að hún lét mig
lesa hjá sér í Pasaíusálmun-
um, Bérstaklega þennan sálm:
»Kunningjar Kristi þá«, o. s. frv.
— Mig minnir, að þetta væri
hennar síðasti æfidagur. Faðir
minn sál. kom heim um kvöld-
ið, og mun hafa reynt að vaka
yfir henni um nóttina, en mun,
pins og lærisveinum Drottins
vors, og sem oss alla vill henda,
hafa veítt erfitt að vaka oft þá
mest á liggur, og þurfum þvi
allir oft og alvarlega að biðja:
Vak þú, minn Jesú, vak í mér,
vaka lát þú mig eins í þér.
Sálin vaki, þá sofnar líf.
Sé hún ætið í þinni hlíf. (H. P.).
Og ég efast ekki um, að minni
ástkæru móður hafi orðið eftir
trú sinni í hinu guðdómlega otöí
frelsara vors i sálminum, er hún
lét mig lesa yfir sér og rituð
standa bæði þar og annarsstað-
ar. »Hann einn má hjálpa þér,
er hjástoð mannleg þver. Heim
þig á höndum sér i himnasælu
ber*. (H. P.). Sannlega segi ég
þór: í dag skalt þú vera með
mér i Paradis o. s. frv. Hver
á mig trúir, skal lifa, þótt hann
deyi. — Ég man eftir, að faðir
minn sál. mintist á og fann sár-
lega til þess veikleika síns, að
hafa hnigið vanmegna í svefn,
er umskifti urðu í lífsins ljósa-
skiftum fyrir okkar ástríku móð-
ur og eiginkonu. Mér er i fersku
minni, er ég vaknaði um morg-
uninn, er mér var sagt, að móðir
mín sál. ,væri dáin. Það var
komið fólk úr nágrenninu að
votta hluttekningu sína gagn-
yart fráfalli hennar og hagræða
hennar andvana likama á lík-
börunum, eða leggja til, sem
kallað er. Guði sé lof fyrir henn-
4