Morgunblaðið - 21.04.2009, Blaðsíða 29

Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 21. APRÍL 2009
✝ Þórhallur ÁgústÞorláksson fædd-
ist 10.01.1920 og lést á
Hjartadeild Landspít-
alans 14.04 sl. For-
eldrar: Þorlákur B.
Einarsson f.1879,
d.1968 frá Ytri Skála-
vík og Þórunn Franz-
dóttir f.1884, d.1970
frá Æðey. Bræður
Þórhalls voru, Franz
Páll f. 1904, d.1978
Halldór Ágúst f.1917,
d.1999 og Kristján
Karl f.1912, d.1913.
Þórhallur kvæntist 1947 eftirlifandi
eiginkonu sinni, Guðríði Ingibjörgu
Einarsdóttur, f: 28.03.1919. For-
eldrar Guðríðar: Einar Þórðarson
f.1880, d.1966 og Guðríður Eiríks-
dóttir f.1883, d.1966. Þórhallur og
Guðríður eignuðust 4 börn en fyrir
átti Guðríður eina dóttur.
Börn þeirra eru:
Örn Þórhallsson, f.1947. M: Erla
Magnúsdóttir, f.1947. Dætur þeirra:
Guðríður Ingibjörg, f.1967. M. 1:
Jón Helgi Egilsson, f.1967. Börn
þeirra: Sverrir Eðvald, f.1992, Krist-
ín Helga, f.2000. Þau skildu. M.2:
Arnar Sigurðsson, f.1964. Börn
þeirra: Davíð Örn, f. 2006, Birta
María, f. 2006, d. 2006.
Sunna Björg, f.1988.
Stefán Arnar, f.1990.
E)Dóttir Guðríðar er Hörn Harð-
ardóttir, f.1938. M.1: Gunnar Ragn-
ars, f.1938. Þeirra börn:
1)Ágústa, f.1960. Hennar börn:
Hörn Kristbjörnsdóttir, f.1985 ,
Hörður Kristbjörnsson, f.1979.
2)Ólafur Friðrik, f. 1963. M: Ólöf
Kristjánsdóttir, f. 1975.
Dóttir Harnar og Eysteins Þor-
valdssonar er Úlfhildur, f.1977. M 2:
Björgúlfur Lúðvíksson, f.1939. Sam-
býlismaður Harnar er Matthías Jak-
obsson.
Þórhallur fæddist á Ísafirði og
flutti til Reykjavíkur 1928. Hann
gekk í Verslunarskóla Íslands og
lauk prófi þaðan 1938. Þórhallur lék
um skeið á fiðlu með Sinfón-
íuhljómsveit Íslands. Hann vann um
tíma hjá heildverslun Garðars Gísla-
sonar, Landsíma Íslands og Bóka-
verslun Sigfúsar Eymundssonar.
Þórhallur stofnaði árið 1952 heild-
verslunina Marco sem sérhæfði sig í
innflutningi á veiðarfærum. Hann
var mikill áhugamaður um skóg-
rækt. Guðríður Ingibjörg og Þór-
hallur bjuggu á Kvisthaga 19 meðan
börnin voru ung síðar lengst af á
Laugarásvegi 15 og loks í Efstaleiti
10 í Reykjavík.
Heimili þeirra hjóna og sumarbú-
staður á Þingvöllum voru ætíð mikl-
ir samkomustaðir fjölskyldu þeirra
og vina.
Útför Þórhalls verður gerð frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Meira: mbl.is/minningar
Hrefna Björk. f.1970.
Dætur hennar: Alex-
andra Björk, f.1991,
Valentína Erla, f.1998.
Sambýlismaður er
Guðni Bridde. f. 1971.
Þórunn, f.1975. M: Ás-
geir Ásgeirsson, f.1972.
Börn þeirra: Dagmar
Sif, f. 1998, Örn, f. 2000,
Ásgeir Þór, f. 2004.
Þórunn Þórhalls-
dóttir f.1949. M: Jón
Hjaltalín Ólafsson, f.
1949. Dætur þeirra:
Arnþrúður, f.1973. M.
Gunnar Haukur Stefánsson, f.1972.
Dætur þeirra: Þórunn Snjólaug,
f.1998, Gyða, f.2007.
Þórhalla Sólveig, f.1980. Sam-
býlismaður er Ármann Einarsson,
f.1982. Sonur þeirra: Jón Hjaltalín,
f.2006.
Sigríður Þórhallsdóttir, f.1953. M:
Kristján Árnason, f.1953. Börn
þeirra:
Þórhallur Árni, f.1978.
Árni Þorgrímur, f.1982. Sambýlis-
kona er Margrét Lilja Heiðarsdóttir,
f.1983.
3)Sara Katrín, f.1991.
D) Einar Þ. Þórhallsson, f.1958.
M., Andrea Þorbjörg Rafnar, f.1960.
Börn þeirra:
„Einstakur“ lýsir fólki sem stjórnast af
rödd hjarta síns og hefur í huga hjörtu
annarra.
(Teri Fernandez.)
Þórhallur Þorláksson, stjúpi minn,
var áhrifavaldur í lífi mínu, þótt ekki
hafi ég alist upp hjá þeim hjónum. Við
eyddum saman löngum stundum í
stofunni heima hjá afa og ömmu á
meðan mamma var að ferðbúast.
Hann kynnti fyrir mér sjónhverfing-
ar, spilagaldra, einnig ítalska dægur-
og kaffihúsatónlist og söng Maríu
Callas. Hann talaði til mín af slíkum
sannfæringarkrafti um mál líðandi
stundar og aflabrögð, að stundum var
mér um og ó. Þegar ég leit út um
gluggann sá ég spegilgljáandi Citroën
bíða þeirra, á borðinu lágu gulir
hanskar. Þórhallur var heimsborgari,
snyrtimenni, skartmaður, skógar-
maður, dugnaðarmaður og drengur
góður. Blessuð sé minning hans.
Hörn.
Hann stóð á milli trjánna sem hann
gróðursetti á Þingvöllum fyrir hart-
nær fimmtíu árum. Þúsundir hárra
trjáa mynduðu nú þéttan skóg á land-
inu hans. Sólin sendi geislana í gegn-
um minnstu smugur í þéttum gróðr-
inum og lýstu upp mosa og lyng.
Tíminn stóð í stað. Lífsgleðin skein af
útiteknum manninum með trésög í
annarri og trjáklippur í hinni. Slitin,
rauðköflótt skyrta hékk yfir vinnu-
lúna öxl. Verkin voru mörg og köll-
uðu. Það var unnið ötullega og hvert
andartak skipti máli. Brosandi sagði
hann frá, augun heiðblá og skörp.
Fróður og forvitinn í senn. Viðskipti,
vísindi, tónlist, mannfræði og heim-
speki. Ávallt sannfærandi og
heillandi. Eldmóður í hverju hand-
taki. Hvert verkfæri sett á sinn stað í
skúrnum. Frágangur til fyrirmyndar.
Í fjörunni hjá þreyttu bátaskýli lá
báturinn tilbúinn. Veiðistöngin var
sótt og jafnvel háfur, sjaldan vesti. Af
lipurð klífur hann í bátinn og ýtir hon-
um úr vör með árinni og setur mót-
orinn í gang. Nokkrar markvissar til-
raunir þurfti til. Hann stendur
teinréttur í bátnum, einn á Þingvalla-
vatni og veiðir nokkrar bleikjur og sil-
ung. Vatnið spegilslétt og tært. Sjálf-
stæður mannvinur á ferð, myndin er
svo skýr. Kemur í land og sýnir
hvernig á að gera að fiskinum áður en
grillið er hitað. Mátti treysta á fjör-
ugar umræður við matarborðið, væg-
ast sagt. La luna, la luna, sagði ástin
hans eina.
Dagur að kveldi kominn þó birtan
láti ei undan. Þögull og þakklátur
skógurinn bíður þolinmóður eftir nýj-
um degi og nýjum ævintýrum. Með
manninum. Manninum sem dró sig í
hlé og lagðist til svefns. Hvíldin sú var
verðskulduð eftir einstakan og við-
burðaríkan dag.
Honum var margt til lista lagt.
Snjall í viðskiptum og listrænn. Fiðlu-
leikari í Hljómsveit Reykjavíkur um
tíma en valdi að leggja viðskiptin fyrir
sig. Taktviss og tónelskur, hafsjór
fróðleiks. Framar öllu var hann höfuð
stórrar fjölskyldu. Fyrirmynd. Hlýr,
hreinskilinn og gefandi.
Þegar dró fyrir sólu og lítið barnslíf
var brothætt, sýndi afi minn ómetan-
legan stuðning í verki. Styrkti vonina
og gaf kraft. Þegar sólin skein bjart á
ný, samgladdist hann innilega og
fagnaði.
Guð varðveiti Þórhall Ágúst Þor-
láksson.
Arnþrúður Jónsdóttir.
Nú ríkir kyrrð í djúpum dal,
þótt duni foss í gljúfrasal,
í hreiðrum fuglar hvíla rótt,
þeir hafa boðið góða nótt.
(Magnús Gíslason)
Ég minnist helst afa míns Þórhalls
Þorlákssonar uppi í bústað á Þingvöll-
um í gallabuxum með stóru uppábroti,
í köflóttri skyrtu með derhúfu að saga
stóru trén sín í eldivið. Úti á bátnum
að veiða í Þingvallavatni og notar
björgunarvestið sem sessu. Afi minn
var sterkur maður og fullur af krafti,
visku og áhugaverðum sögum frá við-
skiptaferðum sínum um heiminn.
Hann var afi sem hikaði aldrei við að
eyða tíma í barnabörn og barnabarna-
börnin sín. Ég minnist þess þegar ég
kom til hans vikulega í ítölskukennslu
á unglingsárunum. Hann var auðvitað
sjálflærður í ítölsku, og var með betri
kennurum sem hugsast getur. Sem
barn man ég skemmtilegu heimsókn-
irnar í Laugarásinn og síðar sund-
kennsluna í lauginni í Efstaleitinu.
Þegar ég varð eldri og tilkynnti
honum að ég ætti von á barni varð
hann svo glaður og sagði mér að 10.
janúar væri góður dagur til að fæðast
á, enda afmælisdagur hans. Sonur
minn kom viku eftir þann dag. Hann
ráðlagði mér ýmislegt varðandi upp-
eldið og sagði mér að það væri mjög
gott að byrja á að eignast strák, stelp-
ur væru nú heldur flóknari, en þó ró-
legri. Afi lék sér við þriggja ára son
okkar nú fyrir skemmstu og þeir
skemmtu sér konunglega saman. Þeir
fóru saman með kvæðið Haust, hátt
og snjallt báðir tveir.
Hann hefur ávallt verið góð fyrir-
mynd í mínu lífi og þakka ég honum
allan þann tíma sem ég, Ármann og
litli Jón Hjaltalín fengum með honum.
Ég ber nafn afa míns með stolti og
söknuði ævilangt.
Hvíl í friði elsku afi Þórhallur. Við
fáum okkur ekta ítalska panettone og
sítrónuköku til minningar um dásam-
legan afa og langafa.
Þórhalla Sólveig Jónsdóttir.
Þórhallur tengdafaðir minn var
ekki líkur öðrum sem ég hef kynnst.
Hann var grannur og kvikur í hreyf-
ingum, frekar þunnhærður en mynd-
arlegur maður. Oftast útitekinn. Í
góðu formi var hann allt fram á síð-
asta dag. Hann var skarpur, vel að sér
í flestum málefnum. Oftast kom hann
fljótt að kjarna vandans og sagði þá
tæpitungulaust hvað honum fannst en
var þó iðulega hrókur alls fagnaðar.
Hann gat verið fljótur að reiðast en
jafnfljótur að komast í gott skap og
gera alla glaða í kringum sig. Barna-
börnin og barnabarnabörnin löðuðust
að honum. Erlend tungumál reyndust
honum auðveld og talaði hann meðal
annars ítölsku, sem var líklega uppá-
hald hans. Árið 1995 vorum við ásamt
eiginkonum okkar í samkvæmi í Ítal-
íu, þar sem saman komu menn af ýms-
um þjóðernum sem hann hafði aldrei
hitt áður. Ég leit af honum augnablik
en sneri mér við þegar ég heyrði mikil
hlátrasköll. Þórhallur hafði þá gengið
rakleiðis í miðjan hóp manna og sagt
þeim skemmtilega sögu sem gladdi
alla sem á hlustuðu. Aldrei vissi ég
hver sagan var en hún var sögð á
ítölsku.
Enn hitti ég reglulega þá sem við-
staddir voru og er alltaf beðinn um
góða kveðju til tengdaforeldra minna.
Sá eiginleiki, að geta talað við hvern
sem er, hvenær og hvar sem er og náð
athygli allra, er ekki algengur en Þór-
hallur var sannarlega gæddur honum.
Hann var afar snjall í viðskiptum og
gat verið harður í horn að taka. Lík-
lega bar hann ekki oft skarðan hlut
frá borði en þeir erlendu aðilar sem
hann átti viðskipti við báru mikla virð-
ingu fyrir honum. Á farsælum við-
skiptaferli sínum hafði hann nánast
aldrei þörf fyrir lán frá bönkum enda
hafði hann ekki háar hugmyndir um
þá. Hann var frumkvöðull í viðskipt-
um við Japan og var með fyrstu Evr-
ópubúum sem hófu innflutning þaðan.
Vegna góðs orðspors hans var honum
meðal annars boðið að vera Evrópu-
fulltrúi fjölmargra japanskra fyrir-
tækja á árunum 1955-1975. Sum
þeirra urðu síðar meðal öflugustu fyr-
irtækja heims. Hann hafði þá valið að
halda sig við veiðarfæraviðskipti í fyr-
irtæki sínu, Marco hf., og afþakkaði
því flest önnur viðskiptasambönd.
Eigendur og forstjórar stórra fyrir-
tækja í Asíu gerðu sér oft ferð til Ís-
lands á þessum árum, eingöngu til að
hitta Þórhall.
Hjónin Þórhallur og Guðríður Ingi-
björg eignuðust sumarhús á Þingvöll-
um 1955. Þórhalli tókst með hjálp
barna sinna að rækta þar einn af
stærri og fallegri skógum við vatnið.
Landið á Þingvöllum var honum ein
kærasta veraldlega eignin. Hann var
góður veiðimaður en sóttist þó aldrei
eftir miklum afla heldur leitaði hann
að rétta fiskinum. Fram á háan aldur
stundaði hann silungsveiðar og kom
fyrir að hann fór einn út á bát, án flot-
vestis. Þegar hann var minntur á
hætturnar sagðist hann ekkert hafa á
móti því að enda ævina við veiðar á
Þingvöllum en skildi þó áhyggjur nán-
ustu og tók tillit til þeirra, þangað til
hann fór í næsta túr, einn og án vestis.
Þau hjónin voru mjög glæsileg saman
alla tíð, jafnvel þegar þau voru komin
á efri ár. Minningin um Þórhall mun
ætíð lifa í hugum þeirra sem þekktu
hann.
Jón Hjaltalín Ólafsson.
Til minningar um afa.
Ég lít í anda liðna tíð,
er leynt í hjarta geymi.
Sú ljúfa minning – létt og hljótt
hún læðist til mín dag og nótt,
svo aldrei, aldrei gleymi.
(Hallfríður Eyjólfsdóttir
frá Laugabóli.)
Hvíl þú í friði.
Guðríður Ingibjörg Arnardóttir.
Þórhallur Ágúst
Þorláksson
Alvöru blómabúð
Allar skreytingar unnar af fagfólki
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Sími: 553 1099 • Fax: 568 4499
Heimasíða: www.blomabud.is
Netfang: blomabud@blomabud.is
Selhellu 3 Hafnarfirði
Sími 517 4400 • www.englasteinar.is
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför systur okkar,
SVÖLU KALMANSDÓTTUR,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Bólstaðarhlíð 40,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Hrafnistu í Hafnar-
firði fyrir hlýhug og góða umönnun.
Kristín, Anna og Dröfn Kalmansdætur
og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
útför okkar ástkæra
ÓLAFS SNÆBJARNAR BJARNASONAR
frá Blöndudalshólum.
Sérstakar þakkir til þeirra fjölmörgu umönnunar-
starfsmanna á Akureyri sem af frábærri fag-
mennsku tryggðu honum hamingjuríkt skjól í rúm
30 ár.
Ingibjörg Bjarnadóttir,
Elín Bjarnadóttir,
Jónas Bjarnason,
Kolfinna Bjarnadóttir
og fjölskyldur.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Greinar, sem berast eftir að útför
hefur farið fram, eftir tiltekinn skila-
frests eða ef útförin hefur verið gerð
í kyrrþey, eru birtar á vefnum,
www.mbl.is/minningar. Æviágrip
með þeim greinum verður birt í
blaðinu og vísað í greinar á vefnum.
Lengd | Minningargreinar sem birt-
ast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda
lengri grein. Engin lengdarmörk
eru á greinum sem birtast á vefnum.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki
er unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um fæddist, hvar og hve-
nær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar
mega einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og börn.
Ætlast er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er feitletr-
aður, en ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Myndir | Hafi mynd birst í tilkynn-
ingu er hún sjálfkrafa notuð með
minningargrein nema beðið sé um
annað. Ef nota á nýja mynd er ráð-
legt að senda hana á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjónarmenn
minningargreina vita.
Minningargreinar