Morgunblaðið - 22.05.2009, Blaðsíða 25

börnin séu hin sönnu auðæfi þessa
lífs, þau verðmæti sem við skiljum
eftir þegar við kveðjum þetta til-
verustig. Slík var lífsafstaða ömmu
og hennar verðmætamat. Amma var
vissulega mikil móðir og helgaði líf
sitt börnum sínum og barnabörnum.
Hún gerði þeim heimili þar sem þau
voru ávallt í öndvegi.
Amma glímdi við veikindi í mörg
ár en víst er að í öllu því erfiða ferli
naut hún kærleiksríkrar nálægðar,
ómetanlegs stuðnings, aðhlynningar
og umönnunar afa allt þar til yfir
lauk.
Einar Þór, Ólafur Örn, Eydís
Lilja og Hulda Hrund.
Kær mágkona mín, Laufey
Bjarnadóttir, er látin, eftir langvar-
andi sjúkleika.
Fáein kveðjuorð set ég nú á blað.
Meira en hálf öld er liðin frá því
kynni okkar urðu. Ég tengdist fjöl-
skyldu Laufeyjar þegar við Ragna,
sem ætíð er kölluð Stella, gengum í
hjónaband árið 1955, en hún og
Laufey voru systur.
Laufey og maður hennar, Einar
Örn Björnsson, komu frá Noregi
1957, eftir að Einar lauk þar námi í
dýralækningum. Við Einar Örn
höfðum hins vegar þekkst frá árum
áður í Menntaskólanum á Akureyri.
Þau Laufey og Einar bjuggu í 20
ár á Húsvík en Einar var þar héraðs-
dýralæknir til ársins 1977.
Frá árinu 1969 áttum við Stella
leið um Húsavík á hverju sumri á
ferð okkar í Þistilfjörð til laxveiða, og
raunar oftast tvisvar á sumri. Þá var
ætíð komið við á þeirra fallega heim-
ili. Og oftar en ekki fékk Ásta dóttir
okkar, þá barn að aldri, að dvelja hjá
þeim hjónum, meðan við vorum við
veiðar.
Þau Laufey og Einar voru einstak-
lega barngóð og styttu Ástu okkar
stundirnar með dætrunum Hönnu
Maju og Eddu, sem voru 8 og 10 ár-
um eldri en Ásta.
Okkur er minnisstætt að í einni
fyrstu heimsókninni á Húsavík steig
Ásta okkar sín fyrstu skref, þá kom-
in á annað ár, og svo í heimsókn
nokkru síðar lærði hún að lesa á
þessu einstaka heimili. Hún fór með
dýralækninum í vitjanir hans vítt um
héraðið og minnist þessara tíma með
mikilli hlýju og gleði.
Eftir dvöl þeirra hjóna á Húsavík
fluttu þau að Hvolsvelli árið 1977 og
bjuggu þar til ársins 1999 en þá hafði
Einar lokið starfstíma sínum sem
dýralæknir.
Á Hvolsvelli reistu þau sér glæsi-
legt hús sem eftir var tekið. Það
hentaði fjölskyldunni vel, bæði sem
íverustaður og aðstaða fyrir dýra-
lækninn. Ég er þess viss að þar hafi
þeim liðið vel og þangað var gott að
koma.
Það var alla tíð kært með þeim
systrum, Laufeyju og Stellu, konu
minni. Þær ólust upp saman í stærri
systkinahópi á Patreksfirði, en
tveggja ára aldursmunur var á þeim
tveimur. Og þar voru þeirra
bernsku-, æsku- og unglingsár við
leik og störf hjá þeirra góðu foreldr-
um, Guðfinnu og Bjarna.
Og nú er Laufey horfin okkur þeg-
ar tveimur mánuðum var vant í átt-
ræðisafmælið. Eflaust varð hún
hvíldinni fegin, svo mjög sem veik-
indi af ýmsu tagi höfðu sótt hana
heim.
En hún kvartaði ekki, vissi líka
sem var, að hún naut einstakrar um-
hyggju eiginmannsins, Einars Arn-
ar. Hann annaðist hana á heimili
þeirra á Seltjarnarnesi árum saman,
sjálfur kominn á níræðisaldur, og
hafði ekki farið varhluta sjálfur af
erfiðum sjúkleika. Engum hef ég
kynnst sem stutt hefur konu sína af
meiri nærgætni og elskusemi en
Einar hefur gert. Fyrir það er fjöl-
skyldan honum þakklát. Dætur
þeirra hjóna, dætrabörn og tengda-
synir hafa einnig sýnt þeim sérstaka
ræktarsemi á erfiðum tímum, og
raunar alla tíð.
Við Stella, Ásta dóttir okkar og
hennar fjölskylda, sendum okkar
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
blessa Einar Örn, dæturnar og fjöl-
skyldur þeirra.
Ólafur G. Einarsson.
Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. MAÍ 2009
✝ AðalheiðurBjörnsdóttir
fæddist á Akureyri 31.
mars 1952. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 15. maí
2009. Foreldrar henn-
ar voru Björn Ólsen
Sigurðsson frá Ys-
tamói í Fljótum, f.
24.2. 1916 , d. 10.4.
1982 og Stefanía Jóns-
dóttir, húsfreyja og
verkakona á Rauf-
arhöfn, f. á Akureyri
8.11. 1917, d. 11.9.
1997. Systkini Aðalheiðar eru: Katr-
ín, f. 3.12. 1936, d. 23.7 1985, Jón
Halldór, f. 4.1. 1938, Bjarni Einars,
f. 3.12. 1940, d. 18.7. 1996, Sigurður
Mars, f. 5.7. 1943, Klara, f. 3.9. 1945,
Björn, f. 3.4. 1947 og Sigrún, f. 29.7.
1948. Hálfsystkini eru þau Gylfi
Þorsteinsson., f. 21.1. 1935, d. 7.11.
2007, Indriði Indriðason, f. 26.5.
1956 og Sólrún Hvönn Indriðadóttir,
f. 14.2. 1960.
Aðalheiður giftist 7. desember
1969 Haraldi Eðvarð Jónssyni, fv.
skipstjóra, f. á Akureyri 3. júlí 1951.
Þröstur Jóhannsson, bifreiða- og
stálskipasmiður, f. 6.4. 1976. Börn
þeirra Jóhann Bjarni og Ellen Eva.
Aðalheiður ólst upp á Raufarhöfn
og var þar fram á unglingsárin en
þá hélt hún til Akureyrar og starfaði
þar við ýmis verkamannastörf. Þar
hóf hún búskap en frá árinu 1974
bjuggu þau hjónin á Raufarhöfn en
æskustöðvarnar þar áttu ávallt stór-
an stað í hjarta Aðalheiðar. Í febr-
úar árið 2000 fluttust þau til Reykja-
víkur. Aðalheiður starfaði sem
fóstra í nokkur ár en lungann úr æv-
inni starfaði hún við fiskvinnslu á
Raufarhöfn. Eftir að hún fluttist til
Reykjavíkur starfaði hún m.a. á
leikskóla og á Vogi en síðustu árin
starfaði hún fyrir Rafiðnaðarsam-
bandið og fleiri félög á Stórhöfða
við þrif og matreiðslu. Aðalheiður
var húsmóðir sem naut þess að
halda fallegt heimili. Áhugamálin
voru auk þess matur, tónlist og
ferðalög en notalegustu stundirnar
átti hún í Silfurtunglinu, sumardval-
arstað fjölskyldunnar í Eyjafirði.
Aðalheiður verður jarðsungin frá
Grafarvogskirkju í dag, 22. maí, kl.
13.
Foreldrar hans eru
Jón Haraldur Har-
aldsson, verkamaður
á Akureyri, f. 3.11.
1926, d. 3.4. 2000, og
Erna Margrét Reinke,
húsfreyja og verka-
kona á Akureyri, f. í
Póllandi 30.10. 1930.
Aðalheiður og Har-
aldur skildu en hófu
búskap aftur tveimur
árum síðar og giftust
að nýju í Raufarhafn-
arkirkju 29.9. 1979.
Börn Aðalheiðar og
Haraldar eru: 1) Bjarni Ómar, tón-
listarkennari og tómstunda- og fé-
lagsmálafræðingur, f. 24.5. 1969,
maki Alda Guðmundsdóttir verka-
kona, f. 12.3. 1968. Börn: Aðalheiður
Lilja og Daníel Birgir. 2) Jón Har-
aldur, sölustjóri hjá Marel, f. 23.6.
1974, maki Heiða Björk Ábjörns-
dóttir verslunarráðgjafi, f. 10.1.
1975. Sonur þeirra Hörður Máni,
sonur Jóns úr fyrri sambúð Har-
aldur Logi, börn Heiðu frá fyrri
sambúð Bryndís og Einar. 3) Rakel
Björk sjúkraliði, f. 6.4. 1979, maki
Hún Allý vinkona okkar er dáin.
Þetta voru þungar fréttir fyrir vin-
kvennahópinn, þrátt fyrir að vera
búnar að fylgjast með þér kljást við
erfiðan sjúkdóm.
Allý, þú varst góð og traust vin-
kona, dugleg, sterk og einlægur vin-
ur vina þinna. Það voru fá orð sögð
þegar við vinkonur hittumst fyrst
eftir andlát þitt, við fundum fyrir
miklu tómarúmi, þar verður tíminn
að vinna sitt verk til að við venjumst
því að það vanti forsprakkann í hóp-
inn. Það er margs að minnast þegar
við lítum yfir liðin ár.
Í saumaklúbbnum okkar var oft
mikið fjör og mikið skrafað og eitt er
víst að ekki hefði allt mátt koma fyrir
allra eyru. Þar voru prjónaðar peys-
ur, húfur og sokkar, saumaðir
klukkustrengir, púðar, puntuhand-
klæði, „já eða svona næstum því“, og
jafnvel legið í gólfum og sniðnir jogg-
inggallar á grunnskólabörn á Rauf-
arhöfn þar sem við bjuggum allar.
Síðan fluttum við átta hingað á
Reykjavíkursvæðið og fyrir þína
framtakssemi, Allý, héldum við
áfram að hittast en ekki var mikið
um hannyrðir eftir að suður var kom-
ið. Við fórum oftast út að borða og
dansa og auðvitað leituðum við þá
uppi Rúna Þór. Það er okkur mjög
minnisstætt þegar við hittumst á
Kaffibrennslunni, við þurftum svo
mikið að tala að þjónninn náði engu
sambandi við okkur og endirinn varð
sá að við töluðum af okkur eldhúsið,
svo að það var bara hlaupið út á Pizza
67 og borðaðar pitsur. Eitt skipti
flautaðir þú á galakvöld heima hjá
þér og mættum við allar, þvílíkt flott
galaklæddar, borðuðum æðislega
fínan mat og þú með þessi fínu
skemmtiatriði. Ekki átti hann Halli
þinn minni þátt í því að gera þetta
kvöld skemmtilegt þar sem hann
hafði eldað og uppvartað eins og
besti kokkur og þjónn.
Þú varst límið sem hélst hópnum
saman, þegar þú áttir góðan tíma í
þinni veikindabaráttu hringdir þú í
okkur og við fórum og gerðum eitt-
hvað skemmtilegt.
Það eru endalausar minningar
sem renna í gegnum huga okkar og
við gætum skrifað langa pistla um
samveru okkar í gegnum tíðina. Þú
varst ótrúleg kona, Allý, og við dáð-
umst að þér eftir að við komum allar
til þín á sjúkrahúsið í síðustu heim-
sóknina og kvöddum þig, þú varst
stórkostlega dugleg og yndisleg, það
er góð og notaleg minning um þig,
kæra vinkona. Vonandi tekur ein-
hver klúbbsystirin að sér þitt hlut-
verk að hóa hópnum saman og við
vitum að þú munt ætíð vera með okk-
ur.
Við klúbbsystur kveðjum þig, Allý,
með miklum söknuði, það er erfitt að
sjá á eftir ungri og fjörmikilli vin-
konu. Elsku Halli, Bjarni, Jón, Rakel
Björk og fjölskyldur, megi Guð gefa
ykkur styrk í sorg ykkar, hugur okk-
ar og kærleikur er hjá ykkur.
skyldu sem saknar nú og syrgir.
Við kveðjum þig, kæra vinkona,
með söknuði, þakklát fyrir að hafa
orðið þess heiðurs aðnjótandi að hafa
fengið að kynnast þér. Við sendum
Halla og fjölskyldunni okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Kveðja frá vinum og samstarfs-
fólki á Stórhöfða 31,
Ásta Kristjónsdóttir.
Margs er að minnast, mikils er að
sakna.
Elsku Allý mín, ég á eftir að sakna
þín, allar góðu stundirnar sem við
höfum átt saman þessi rúm fjörutíu
ár. Það er eins og það hafi gerst í gær
þegar Halli kom að sækja mig í sveit-
ina og ég minnist þess hvað hann var
flottur í hvítri skyrtu og svörtum
buxum og sagði þessa setningu sem
ég gleymi aldrei. „Helga, ég á ofsa-
lega fallega og góða kærustu, þú
verður að sjá hana.“ Ég var aðeins
tólf ára og fannst mér þetta rosalega
spennandi, nú væri ég orðin mág-
kona. Við fyrstu kynni vorum við
báðar feimnar og skoðuðum hvor
aðra vel og vandlega, síðan brostum
við og hlógum. Síðan hafa okkar sam-
skipti verið hrein og bein.
Allý mín, það var guðsgjöf að hafa
fengið að vera með þér allan þennan
tíma. Ég var heppin að hafa fengið að
búa hjá þér og Halla um veturinn áð-
ur en þið fluttuð til Raufarhafnar. Ég
var svolítið sár að þið ætluðuð að
skilja mig eftir án ykkar og strák-
anna Bjarna og Jóns sem voru mér
allt, ég flutti til Reykjavíkur þar sem
ég kynntist manninum mínum Stein-
dóri sem þú kallaðir alltaf Steindór
bróður og voruð þið bestu vinir frá
fyrstu tíð.Við vorum tíðir gestir hjá
hvort öðru, við til Raufarhafnar og
þið til Reykjavíkur. Ekki skemmdi
fyrir öllum samverustundunum sem
við áttum í Silvó, litla bústaðnum í
Vaðlaheiðinni, þar var oft kátt í hjalla
og mikið unnið og gerðum við það í
sátt og samlyndi. En lífið er nú ekki
allt dans á rósum, það kom svart ský
í líf þitt, þú orðin veik og fórst til Sví-
þjóðar í mergskipti. Þetta var áfall
fyrir okkur öll, en við róuðumst þeg-
ar við fréttum að Halli væri með þér í
einangruninni alla þessa þrjá mánuði
og tók þátt í hjúkrun og þrifum, já
hann Halli gerði allt sem hann gat til
að létta þér lífið fram að síðustu
stundu. Þegar einangrun létti kom-
um við til Svíþjóðar í heimsókn. Þrátt
fyrir veikindi þín, þá varst þú jákvæð
og dugleg sem þú varst fram á síð-
asta dag. Allt sem þú tókst þér fyrir
hendur varð glæsilegt og fágað og
sýndi það hvernig manneskja þú
varst.
Minningarnar eru margar og
geymi ég þær þar til við hittumst
næst.
Ég veit að guð verndar þig og það
verður tekið vel á móti þér.
Elsku Halli bróðir, Bjarni, Jón,
Rakel og fjöldskyldur, ég votta ykk-
ur öllum mína dýpstu samúð og Guð
gefi ykkur styrk í sorg ykkar.
Helga mágkona.
Aðalheiður Björnsdóttir
Elsku besta vinkona mín,
pínulítil kveðja til þín frá mér.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu
kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi
það.
Í lífsins bók það lifir samt í
minnum
er letrað skýrt á eitthvert henn-
ar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar
ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur
bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Elska þig.
Þín vinkona,
Halla.
HINSTA KVEÐJA
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur úr skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H.)
Kveðja, klúbbsystur frá Raufar-
höfn,
Angela, Ásrún, Dísa, Halla,
Helga, Margrét, Ólína, Ragna,
Þóra E. og Þóra G.
Látin er langt um aldur fram
elskuleg vinkona okkar og sam-
starfsmaður, Aðalheiður Björnsdótt-
ir. Hún Allý okkar, eins og allir köll-
uðu hana, var þannig manneskja að
öllum leið svo undur vel í návist
hennar. Hér á Stórhöfðanum var hún
eins og ungamamma, sá um að gefa
okkur næringu í hádeginu dag hvern,
og ekki skipti máli hvað á borðum
var, allt varð svo grinilegt sem lagt
var á borð. Sumir hafa þann eigin-
leika að allt verður svo gott, fallegt
og girnilegt sem þeir koma nálægt
og þannig var Allý, það varð allt fal-
legt í kringum hana. Allý sá ekki
bara um að fæða okkur heldur var
hún mikill gleðigjafi, glaðlynd, skap-
góð og ávallt var stutt í hennar smit-
andi hlátur þar sem hún hafði mikinn
húmor. Henni tókst einhvern veginn
að sjá spaugilegu hliðina á hlutunum
og ekki síst þegar húmorinn snerist
um hana sjálfa. Við fylgdumst vel
með baráttu þessarar hugrökku og
fallegu vinkonu okkar þegar hún
tókst á við erfiða ferð og dvöl í Sví-
þjóð, aðgerð sem gaf fyrirheit um
betri tíð. Þegar heim var komið lét
hún ekki hjá líða að koma í heimsókn
á Stórhöfðann hvenær sem tækifæri
var til. Það var ótrúlegt að horfa á
hana, alltaf svo hlý og glaðleg og mun
veikari en við gerðum okkur grein
fyrir. Hún Allý var falleg manneskja
yst sem innst, átti fjölskyldu sem
elskaði hana og fyllti hana stolti, fjöl-
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
Selhellu 3 Hafnarfirði
Sími 517 4400 • www.englasteinar.is
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir okkar, amma og langamma,
BJÖRG STEINDÓRSDÓTTIR,
áður til heimilis að Grænumýri 7,
Akureyri,
lést á Kristnesspítala þriðjudaginn 19. maí.
Hulda Kristjánsdóttir, Gestur Jónsson,
Kristján Gestsson, Ingibjörg Dagný Jóhannsdóttir,
Jón Ásgeir Gestsson, Hrund Steingrímsdóttir,
Árni Björn Gestsson,
Þóra Steinunn Gísladóttir,
Gísli Sigurjón Jónsson,
Björg Þórhallsdóttir,
Höskuldur Þór Þórhallsson, Þórey Árnadóttir,
Anna Kristín Þórhallsdóttir, Runólfur Viðar Guðmundsson
og barnabarnabörn.