Morgunblaðið - 30.10.2009, Page 29
✝ Georg Franklíns-son fæddist á
Siglufirði 8. október
1932. Hann lést á
háskólasjúkrahúsinu
í Málmey í Svíþjóð
15. október 2009.
Foreldrar Georgs
voru Franklín Hólm-
bergsson, skipstjóri í
Reykjavík, f. 30.11.
1904, d. 21.9. 1981,
og Aðalbjörg Bald-
vinsdóttir, f. 21.8.
1908, d. 6.11. 1970.
Fósturbróðir Georgs
er Guðjón Þorbjörnsson, f. 3.3.
1932, kvæntur Huldu Árnadóttur.
Sonur Georgs og Helgu Krist-
rúnar Jónsdóttur, f. 13.9. 1931, er
Georg ólst upp í Reykjavík og
lauk námi frá Stýrimannaskól-
anum árið 1955. Hann var stýri-
maður á farskipum fram til 1970
er hann flutti með fjölskyldu
sinni til Svíþjóðar. Georg starf-
aði hjá skipasmíðastöðinni Kock-
ums í Málmey til 1986. Hann
starfaði mikið að félagsmálum
Íslendinga í Svíþjóð, var m.a.
formaður Íslendingafélagsins í
Málmey og einn af forvíg-
ismönnum að stofnun Lands-
sambands Íslendingafélaga í Sví-
þjóð 1980. Georg var drifkraftur
í fréttamiðlun til Íslendinga í
Svíþjóð og var m.a. hvatamaður
þess að Íslendingafélagið í Málm-
ey fengi fastan útsendingartíma
á sérstakri rás hjá Sænska rík-
isútvarpinu árið 1980.
Georg verður jarðsunginn frá
Garðakirkju í dag, 30. október,
og hefst athöfnin kl. 15.
Franklín, f. 2.4.
1951, kvæntur El-
ínborgu Jónsdóttur.
Georg kvæntist
28.5. 1955 Margréti
Jóhannesdóttur, f.
10.6. 1933, d. 24.11.
1992. Börn þeirra
eru Jóhannes, f. 5.
jan. 1953, kvæntur
Erlu Lóu Jónsdóttur,
Björk, f. 30. okt.
1955, gift Ársæli
Friðrikssyni, Lúðvík,
f. 23. jan. 1959,
kvæntur Birgit Eng-
ler, Hulda Guðbjört, f. 16. ág.
1965, gift Michel Kizawi, Baldvin
Sigurjón, f. 31. maí 1968, kvænt-
ur Evu Georgsson.
Kveðja frá Malmö
Nú þegar komið er að kveðju-
stundinni er margs að minnast og þá
helst koma upp í hugann ánægjuleg-
ar stundir í starfi okkar með þeim
sæmdarhjónum Georg Franklíns-
syni og Margréti Jóhannesdóttur.
Þar sem heimili þeirra hjóna var sem
félagsheimili og Útvarpsstöð ÍMON,
eða fram til 1983 er þau útveguðu
okkur sal í kjallara í sömu blokk og
þau höfðu fest kaup á íbúð. Við að
ÍMON komst í eigið húsnæði minnk-
aði álagið á heimili þeirra lítillega því
oft var farið upp til þeirra ef eitthvað
vantaði í Félagsheimilið eða Út-
varpsstúdíóið.
Georg kom fljótt til starfa fyrir Ís-
lendingafélagið hér í Malmö og varð
formaður félagsins 1980-1989. Undir
forystu hans var Íslendingafélagið
eitt af fyrstu Íslendingafélögum sem
starfræktu útvarp. Útvarp ÍMON
var
stofnað 1980 og hefur verið rekið
síðan. Georg var ábyrgðarmaður
þess frá upphafi og fram til 1996.
1980 sáu Georg og félagar hans, sem
voru í forsvari fyrir Íslendingafélög
hér í Svíþjóð, að mikil þörf var á að
samræma
störf Íslendingafélaganna og varð
úr að þeir stofnuðu Landssamband
Íslendingafélaga í Svíþjóð. Var
Georg í stjórn þess frá upphafi fram
til 1993 og aftur 1998 var Georg kjör-
inn í stjórn sambandsins sem ábyrg-
ur fyrir rekstri útvarpa Íslendinga-
félaganna í Svíþjóð.
Georg hefur átt sæti í ýmsum
stjórnum samtaka hér í Malmö fyrir
okkar hönd. Í stjórn Studio IPI sem
formaður frá upphafi 1983 til 1. jan
2009 er Stúdíóið hætti starfsemi og
var sameinað starfsemi ÍMON’s.
Georg hefur verið virkur félagi í
Samfundet Sverige-Island og verið
gjaldkeri stjórnar þess um langt
skeið.
Á þessum árum leituðu opinberir
aðilar hér Malmö mikið til Georgs
bæði hvað varðaði túlkun og annað
það er með þurfti í samskiptum
þeirra við Íslendinga. Á sama hátt
leituðu Íslendingar mikið til Georgs.
Hann hefur áunnið sér virðingu og
trúnað allra þeirra sem til hans hafa
leitað fyrir ósérhlífni og velvild. Um
hann gildir í raun einkunnarorð
skáta „ávallt reiðubúinn“.
Þegar komið er að leiðarlokum er
okkur efst í huga þakklæti fyrir að
hafa fengið að kynnast þeim heiðurs-
hjónum Georg Franklínssyni og
Margréti Jóhannesdóttur. Án ykkar
hefði hér margt vantað eða verið
ógert. Hvíl í friði, þið ágætu hjón!
Stjórn Íslendingafélagsins í
Malmö vill fyrir hönd félagsmanna
sinna og Útvarps ÍMON senda börn-
um, barnabörnum og barnabarna-
börnum þeirra Georgs og Margrétar
sínar innilegustu samúðarkveðjur.
F.h. ÍMON,
Anna Jóna Loftsdóttir
formaður.
Ég kynntist Georg Franklínssyni
fyrir nokkrum árum, þegar ég kom
að stofnun Iceland Express með
tveimur sonum hans. Við það að hitta
Georg áttaði ég mig á því hvaðan
þeir Jóhannes og Lúðvík höfðu erft
þann kraft, áræði og ástríðu sem ein-
kenndi aðkomu þeirra að fyrirtæk-
inu. Georg, þá kominn yfir sjötugt,
var sprækur orkubolti sem hafði
engan áhuga á að taka því rólega
þótt hann væri kominn á eftirlaun.
Hann tók virkan þátt í að kynna nýja
flugfélagið meðal landa sinna í Sví-
þjóð og dró hvergi af sér. Þar nutum
við þess að Georg hafði alla tíð verið
sannkallað félagsmálatröll á Íslend-
ingaslóðum og þekkti til velflestra ís-
lenskra fjölskyldna sem höfðu flutt
til Svíþjóðar, ekki aðeins í heima-
borginni Malmö heldur um allt land-
ið.
Það var heldur ekki ónýtt fyrir
gamlan áhugamann um frjálst út-
varp að heyra frásagnir Georgs af
Íslendingaútvarpinu sem hann átti
heiðurinn af að koma á fót í Malmö
árið 1980. Íslendingafélagið fékk út-
sendingartíma á sérstakri rás hjá
sænska útvarpinu og var Georg pott-
urinn og pannan í þáttagerðinni ára-
tugum saman.
Það var alltaf upplífgandi að heyra
í Georg og auðvelt að hrífast með
þessum bjartsýna baráttujaxli sem
hafði áhuga á öllu og gat talað um
allt.
Ólafur Hauksson.
Elsku Georg, þó ég hafi verið við
minningarathöfn um þig hér í Malmö
finnst mér ótrúlegt að þú skulir vera
horfinn af okkar sjónarsviði.
Við Georg höfum þekkst í tæp 40
ár. Það var árið ’73 eða ’74 að ég og
annar aðili endurvöktum félag okkar
IMON sem hafði sofið Þyrnirósar-
svefni í nokkur ár og upp frá því hóf-
ust kynni okkar. Þú og kona þín vor-
uð stöðugir gestir á öllum
uppákomum okkar hjá IMON, sér-
staklega böllum, spilakvöldum og
þegar við vorum að kveðast á. Besti
vinur þinn, Guðjón Högnason, sem
einnig er látinn, var hörkumaður í að
kveðast á. Reyndum við af öllum
mætti að halda uppi gamalli íslenskri
hefð. Við héldum stöðugar sýningar
um land og þjóð í skólum á kvöldin
og sýndum þá einnig myndina „Ís-
land den feldöpta ön“ (Ísland hin
rangt skírða eyja). Þá var verið að
sýna muninn á Íslandi og Grænlandi,
því fólk vissi ákaflega lítið um land
okkar og hélt að við svæfum í snjó-
húsum og mættum ísbjörnum á göt-
unum. En stærsta sýningin var þó
hjá Invandrarna Kulturcentrum.
Stóð hún í einn mánuð og varst þú þá
kominn inn í stjórn hjá okkur.
Eftir snjóaveturinn mikla hérna í
Suður-Svíþjóð fékk Malmö tækifæri
til að hafa eigið útvarp og var okkur
boðið að hafa tíma í því sem við þáð-
um með þökkum og enginn var betri
en þú að sjá um þá hluti. Bæði kona
þín og þú eiga stóran heiður skilinn
fyrir að láta útvarpið vera í ykkar
íbúð í byrjun. Það hlýtur að hafa ver-
ið mikil röskun á heimilislífinu. Að
vísu var þetta svona hjá okkur öllum
því þetta var heljarinnar mikil vinna
við að koma félaginu á fætur og unnu
allir í sjálfboðavinnu. Þú hafðir aftur
á móti mikinn áhuga á að vera með í
Invandrara Kulturcentrum og félagi
Íslendinga á Norðurlöndum og koma
þar fram fyrir okkar hönd og gátum
við ekki fengið betri mann í það
starf.
Í kringum 1980 lét ég af störfum
sem formaður og þú tókst við.
Fékkstu þar í hendurnar „sprækan
hlut með alla anga úti“ eða „babýið
mitt“ eins og ég kalla það. Ég flutti
síðan til Íslands og hittumst við þar
stundum á ólíklegustu stöðum. Þú
sagðir mér fréttirnar af félaginu,
sem ég saug í mig eins og svampur.
Þar komu fram meðal annars þínir
frábæru hæfileikar að geta „lesið“
fólk. Þú sást til að við fengum eigið
húsnæði til að vera saman í og höfum
við það ennþá og er útvarpið núna
flutt í það húsnæði.
Það verða erfið spor að fara í
fyrsta skipti niður í „lókal“ eins og
við köllum það alltaf og hitta ekki á
þig, með glettnina í augunum og allt-
af með einhverja stríðni á vörunum
og vita það að þú komir ekki inn. En
við vitum það öll að þú ert svo fastur
við okkur að þú ert með okkur þarna
og ef ekki annað þá til að kippa stól
undan einhverjum sem ætlar að setj-
ast. Hver veit nema við finnum nef-
tóbaksklút þar. Ég lofa að þá mun
hann verða rammaður inn en þveg-
inn áður.
Ég veit, Georg minn, að það eiga
margir um sárt að binda við fráfall
þitt sem kom mörgum, einnig mér,
eins þruma úr heiðskíru lofti. Við er-
um mörg hérna sem sjáum eftir góð-
um manni og félaga. En nú hefur þú
sameinast konu þinni og megið þið
bæði hvíla í friði.
Ég drýp höfði og kveð íslenskt
stórmenni, Georg Franklinsson.
Vilhelmína Ragnarsdóttir
Olsson, fv. formaður IMONS
(Íslendingafélagsins í Malmö
og nágrenni).
Georg Franklínsson
Minningar 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. OKTÓBER 2009
Komið er að kveðjustund, í
dag verður til moldar borinn
fósturbróður minn Georg
Franklínsson.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Með þessum fallega sálmi
vil ég votta öllum ástvinum
mína dýpstu samúð.
Hvíldu í friði, kæri bróðir.
Guðjón Þorbjörnsson.
HINSTA KVEÐJA
Kristinn
Torfason
✝ Kristinn Torfasonfæddist í Hafn-
arfirði hinn 15. ágúst
1928. Hann lést á St.
Jósefsspítala í Hafn-
arfirði hinn 1. október
sl. Útför Kristins fór
fram í kyrrþey að
hans ósk.
Meira: mbl.is/minningar
Minningar á mbl.is
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs frænda okkar,
JÓHANNESAR ÞORBJARNARSONAR,
Jóa á Veggjum,
Borgarnesi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Dvalarheimilis
aldraðra Borgarnesi fyrir einstaklega góða
umönnun.
Systkinabörn og fjölskyldur.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við andlát og útför ástkærs föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KRISTJÁNS HAFLIÐASONAR
frá Hergilsey.
Matthildur Kristjánsdóttir, Jón Már Jakobsson,
Snæbjörn Kristjánsson,
Gunnar Kristjánsson,
afabörn og langafabörn.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HÁKON BJARNASON
frá Ísafirði,
andaðist þriðjudaginn 27. október.
Jarðsungið verður frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn
7. nóvember kl. 14.00.
Erna S. Hákonardóttir, Herbein Fjallsbak,
Hermann Hákonarson, Sigurveig Gunnarsdóttir,
Stefán Hákonarson, Elín Árnadóttir,
Konný Hákonardóttir, Heiðar Jóhannesson,
Bjarni Hákonarson, Guðríður Gunnarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona, móðir okkar, tengdamóðir,
amma, systir og mágkona,
FRÍÐA SÓLVEIG ÓLAFSDÓTTIR,
Bjarnhólastíg 14,
Kópavogi,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi þriðju-
daginn 27. október.
Jarðsungið verður frá Digraneskirkju föstudaginn
6. nóvember kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeir sem vilja minnast
hennar láti Krabbameinsfélagið njóta þess.
Gunnar R. Jónsson,
Gunnar Atli Gunnarsson, Sonja Sif Jóhannsdóttir,
Ragnheiður Gunnarsdóttir,
Hákon Gunnarsson, Katrín Kristjánsdóttir
og ömmubörn,
Sigrún Ólafsdóttir, Bjarni Gunnarsson,
Oddný Ólafsdóttir, Aðalgeir T. Stefánsson,
Jóhanna Ólafsdóttir, Leifur Ólafsson,
Anna K. Ólafsdóttir, Hólmgeir H. Hákonarson,
Hrafnhildur H. Ólafsdóttir, Ásgeir Jónsson.
✝
Okkar ástkæri
JÓHANNES BLÓMKVIST JÓHANNESSON
bóndi,
Kálfsárkoti,
Ólafsfirði,
andaðist á heimili dóttur sinnar í Garðabæ,
miðvikudaginn 28. október.
Útförin fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju laugardaginn
7. nóvember kl. 14.00.
Fjóla Björgvinsdóttir,
Jóhannes Jóhannesson,
Anna Rós Jóhannesdóttir, Skúli Gunnarsson,
Hugrún Jóhannesdóttir, Hilmar B. Ingólfsson,
Þórhildur, Ragnhildur, Helga Þórey, Fjóla Dísa,
Jóhannes Gunnar, Hilmar Bjarni, Hjalti,
Emil, Kári, Tindur
og aðrir ástvinir.