Morgunblaðið - 17.12.2009, Blaðsíða 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 2009
✝ Karl Karlssonfæddist í
Reykjavík 30.11.
1961. Hann lést í
Norgegi 22.11.
2009. Móðir Karls
er Hergerður Zak-
aríasdóttir, f. 1936.
Faðir hans var
Karl Levy Jóhann-
esson, f. 1919, d.
2008. Karl var elst-
ur 11 systkina, og
eru nú 5 þeirra lát-
in. Börn föður
hans, Kristofer
(látinn), Sigríður, Kristín og Jó-
hannes. Alsystkini Hörður (lát-
inn), Hörður (látinn), Jóhann,
Hera, Hörður og óskírð stúlka
(látin). Börn móður hans eru
Annika, Perla og
Rósa.
Karl kvæntist
Ernu Hilm-
arsdóttur og átti
með henni 2 börn,
Hafrúnu Öldu, f.
1983, og Adam
Levy, f. 1985. Þau
skildu.
Karl lætur eftir
sig unnustu í Nor-
egi, Helgu Grön-
seth, en hún á 3
uppkomin börn.
Minningarathöfn
um Karl verður í Kópavogs-
kirkju í dag, fimmtudaginn 17.
desember 2009, og hefst hún kl.
13.
Meira: mbl.is/minningar
Elsku Karl minn, ég vil þakka þér
fyrir allar góðu stundirnar sem við
höfum átt saman. Ég man þegar ég
var lítil og þú varst að passa mig, það
skipti ekki máli hvort þú værir að fara
í bíó með kærustu eða hanga með vin-
unum, þá fékk ég að fljóta með. Þú
varst alltaf svo góður og skemmtileg-
ur bróðir. Þú sagðir alltaf við mig að
það væri ekkert mál að vera með mig
og auðveldast í heimi væri að svæfa
mig, þú fiktaðir bara aðeins í hárinu á
mér og ég var sofnuð. Þegar ég varð
eldri þá varst þú alltaf til staðar og ég
gat alltaf talað við þig um allt og kúrt
uppí hjá þér.
Eftir að þú fluttir til Noregs gistir
þú alltaf hjá mér þegar þú komst
heim til Íslands og dóttir mín elskaði
þig alveg út af lífinu, hún hlakkaði svo
til að fá þig í heimsókn. Ég man eitt
skipti þá varst þú heima með henni á
meðan ég skrapp í vinnuna og þegar
ég kom heim varst þú svo ánægður
með nýju klippinguna þína sem dóttir
mín framkvæmdi á þér. Hún var ótrú-
lega fín miðað við að 7 ára gömul
stelpa klippti þig, enda léstu þessa
klippingu duga í marga mánuði.
Svona var allt hjá þér, þú svo afslapp-
aður með allt, ekkert stress.
Elsku Karl minn, ég sakna þín
ótrúlega mikið og er búin að gráta
daglega síðan þú fórst. Ég veit að þú
ert á góðum stað núna og líður vel. Ég
vil biðja góðan guð að blessa alla fjöl-
skylduna okkar, en þú ert fjórða barn
mömmu sem kveður og það er meiri
byrði en nokkur ætti að þola. Elsku
Karl minn, við hittumst síðar. Ástar-
og saknaðarkveðjur,
Rósa systir.
Karl Karlsson HINSTA KVEÐJA
Elsku sonur minn, ég vil
þakka þér fyrir allt.
Saknaðarkveðja.
Mamma.
✝ Aðalbjörn Schev-ing fæddist á
Reyðarfirði 1. desem-
ber 1953. Hann lést á
krabbameinsdeild
Landspítalans við
Hringbraut 4. desem-
ber sl. Foreldrar hans
voru hjónin Sigurjón
Scheving Magnússon
lögregluvarðstjóri á
Reyðarfirði, f. 6. nóv-
ember 1923, d. 11.
apríl 1989, og Anna
Pálína Stefánsdóttir
húsmóðir á Reyð-
arfirði, f. 14. júlí 1922, d. 13. maí
1998. Systkini Aðalbjörns eru Stefán
Scheving, f. 25.11. 1943, Grétar
Scheving, f. 13.11. 1944, Magnús
ber 1935. Dætur Aðalbjörns og
Önnu eru 1) Freydís, f. 10. maí 1979,
gift Róbert Línberg Runólfssyni, f.
6. janúar 1975, þeirra dætur eru
Katla Ósk, f. 25. desember 2006, og
Viktoría Rós, f. 8. september 2009.
2) Snædís Scheving, f. 21. maí 1982,
sambýlismaður Óli Valur Guð-
mundsson, f. 15. júní 1980.
Aðalbjörn stundaði ýmsa verka-
mannavinnu á Reyðarfirði frá ung-
lingsárum. Lengst af starfaði hann
hjá Reyðarfjarðarhreppi sem véla-
maður og síðan hjá Fjarðabyggð.
Árið 2001 hóf hann stöf hjá Orku-
veitu Reykjavíkur og var til ársins
2005 er hann hóf störf hjá Malbik-
unarstöðinni Höfða hf. og starfaði
þar til dauðadags.
Aðalbjörn verður jarðsunginn frá
Grafarvogskirkju í dag, fimmtudag-
inn 17. desember 2009, og hefst at-
höfnin kl. 13.
Meira: mbl.is/minningar
Scheving, f. 11.3.
1946, d. 8.5. 1946,
Ragnar Scheving, f.
14.6. 1947, Anna
Scheving, f. 23.5.
1949, Sigurjóna
Scheving, f. 23.5.
1951, og Finnborg
Scheving, f. 27.9.
1952.
Eiginkona Að-
albjörns er Anna
Björg Björnsdóttir, f.
15. desember 1961. Foreldrar henn-
ar eru Björn Jónsson, f. 23. mars
1929, d. 13. febrúar 1992, og Re-
bekka Þórhallsdóttir, f. 15. desem-
Elsku pabbi minn. Lífið er svo
óréttlátt, ég spyr mig á hverjum
degi, af hverju varstu tekinn frá
okkur svona snemma, þú sem að
áttir eftir að gera svo margt. Við
ætluðum að halda jólin öll saman
heima hjá þér og mömmu og við
vorum farin að hlakka svo til. 9. nóv.
fáum við svo fréttirnar að þú sért
með krabbamein og þú ætlaðir þér
alltaf að sigrast á því, en því miður
varst þú tekinn frá okkur 4. des. Við
gátum haldið upp á 56 ára afmælið
þitt 1. des. Og þar vorum við öll
saman komin. Ég er búin að vera að
rifja upp æðislegar minningar um
þig, þú varst alltaf svo glaður og
skemmtilegur. Það var alltaf líf og
fjör í kringum þig og oft gátum við
látið eins og fífl, strítt hvort öðru og
skemmt okkur vel. Ég gleymi aldrei
þegar mamma var búin að fá nóg af
okkur við matarborðið og það end-
aði með því að hún henti okkur út úr
húsinu og skónum á eftir okkur. Við
stóðum skellihlæjandi úti á tröppum
þegar þú varst sóttur í hádeginu. Þú
fórst alltaf með okkur í sunnudags-
bíltúr um Reyðarfjörð, Eskifjörð
eða þá að við fórum í Egilsstaði og
oft var keyptur ís. Þegar ég var lítil
var svo gaman að fara með þér í
gröfunni að moka snjó eða fara með
þér að smyrja gröfuna. Þú gafst þér
alltaf tíma til að stoppa og tala við
mig ef að þú sást mig, eða þá að þú
vinkaðir mér bara. Þegar ég fékk
bílprófið þá leyfðir þú mér að fara
rúnt á Volvoinum okkar og þér
fannst ég vera svo mikill klaufi að
þú sagði mér bara að keyra þig
heim, og ég skyldi æfa mig betur.
Þegar ég flutti til Reykjavíkur þá
komst þú stuttu seinna og þú bauðst
mér oft í bíltúr með þér og þú tal-
aðir oft um það að fólk í Reykjavík
kynni ekki að keyra. Þegar ég og
Róbert ákváðum að gifta okkur þá
varstu svo glaður, þú varst svo
stoltur þegar þú leiddir mig inn
kirkjugólfið, ég titraði og skalf og
þú spurðir mig hvort að ég vildi að
þú héldir á mér að altarinu, því að
þú hélst mér eiginlega bara uppi. Þú
varst svo glaður þegar ég varð
ófrísk, þú varst búinn að bíða lengi
eftir því að verða afi. Svo fæddist
prinsessa sem fékk nafnið Katla
Ósk á jólanótt. Þú sagðir að þetta
hefði verið besta jólagjöf sem þú
hefðir geta fengið, enda elskaðir þú
hana svo mikið, hún var líka algjör
afastelpa. Þið fóruð saman í sunnu-
dagsbíltúr, annað hvort á jeppanum
eða í húsbílnum ykkar mömmu. Þið
tókuð Kötlu Ósk með ykkur í þrjár
útilegur í sumar og það er ég þakk-
lát fyrir. Þú varst alltaf svo dugleg-
ur að hringja þegar Katla Ósk var
lasin og athuga hvernig hún hefði
það, svo komstu í heimsókn um
kvöldið. Viktoría Rós fæddist svo í
september. Þú sást ekki sólina fyrir
litlu sólargeislunum þínum og þegar
þú varst á spítalanum núna þá gáfu
stelpunar þér mynd af sér og þú
sýndir öllum myndina af þeim svo
stoltur varstu af þeim.
Elsku pabbi minn, takk fyrir allar
góðu stundirnar sem við áttum sam-
an, takk fyrir allt sem þú hefur gert
fyrir mig. Ég sakna þín óendanlega
mikið. Stórt skarð hefur verið rofið
sem ekki verður hægt að fylla upp í.
Þú átt alltaf stað í hjarta mínu.
Hvíldu í friði elsku pabbi minn.
Þín,
Freydís.
Elsku pabbi minn, nú ertu farinn
frá okkur í blóma lífsins, þinn tími
kom alltof fljótt. Þú skilur eftir
margar góðar og skemmtilegar
minningar. Ég man þegar ég var lít-
il og fékk að vera með þér í gröfunni
á Reyðarfirði, hjálpaði þér við að
smyrja og bóna og það var alveg
svakalega gott að sofna ofan á mið-
stöðinni. Ég mátti ekki heyra í gröf-
unni, þá var ég rokin út til að fá að
sitja í með þér. Einnig er það mér
minnisstætt þegar ég var 17 ára og
nennti ekki að taka bílprófið, þá
neyddir þú mig til að hringja í öku-
kennarann og panta tíma þar sem
þú ætlaðir nú ekki að vera að skutl-
ast með mig yfir í aðra firði til að
fara á böll og skemmtanir. Eftir að
við fluttum öll suður varstu alltaf
tilbúinn að aðstoða okkur Óla, bæði
þegar við fluttum í nýju íbúðina
okkar og svo hringdir þú reglulega
og spurðir hvort að það þyrfti ekki
að fara bóna bílana okkar. Þú varst
alltaf boðinn og búinn til að aðstoða
alla hvort sem þú þekktir þá eða
ekki. Eftir að þið fenguð ykkur hús-
bílinn var það nánast í hvert skipti
þegar maður kíkti í heimsókn
varstu eitthvað að dunda í Gullmol-
anum úti á plani, hlæjandi og vildir
ólmur sýna manni hvað tæki þú
varst að setja í bílinn. Óli hafði nú
gaman af því að aðstoða ykkur við
að betrumbæta inni í bílnum. En ég
er mjög glöð að þú lést þinn gamla
draum rætast, að kaupa húsbíl. Þú
iðaðir í skinninu þegar fór að vora
og það styttist í fyrstu húsbílaferð-
ina, allt klárt í Gullmolanum til að
bruna úr bænum mörgum dögum
áður. Það var sama hvað gekk á,
það var alltaf stutt í hláturinn hjá
þér og þú hafðir nú alltaf gaman af
því þegar Óli var að æsa mig upp og
tókst nú undir með honum, því þið
vissuð báðir hversu auðvelt það er.
Ég man þegar ég sagði ykkur
mömmu að ég færi til Bandaríkj-
anna í þrjá mánuði árið 2007 og
ykkur leist ekkert á það, að skilja
Óla aleinan eftir heima, en ég talaði
við ykkur næstum því á hverjum
degi og ég man hvað þú varst sæll
og glaður þegar ég færði þér kú-
rekasylgjuna þegar ég kom heim.
Ég man líka vel eftir því þegar ég
sagði ykkur mömmu það að ég hefði
komist inní HÍ og þú varst svo stolt-
ur. Þú hringdir reglulega og spurðir
hvernig gengi í skólanum. Ég fann
fyrir stuðningnum frá þér. Eftir að
þú veiktist stóðstu þig alveg eins og
hetja, þú barst þig alltaf vel, alveg
sama hvernig þér leið, þú kvartaðir
aldrei.
Elsku pabbi minn, þín verður sárt
saknað, en þú átt alltaf stórt og mik-
ið pláss í hjarta mínu.
Hvíldu í friði elsku pabbi.
Þín,
Snædís.
Elsku Alli.
Þær voru erfiðar síðustu vikurn-
ar, fyrir okkur en þó sérstaklega
þig. Ég er mjög þakklátur fyrir að
hafa fengið að kynnast þér í þessi
sjö ár sem við þekktumst, en auðvit-
að hefði maður viljað að þau hefðu
verið miklum mun fleiri. Þú varst
alltaf tilbúinn að koma og redda
hlutunum ef eitthvað var að, eitt
símtal og þú varst kominn eftir smá
stund.
Þú komst til dyranna eins og þú
varst klæddur, sagðir skoðanir þín-
ar alveg óhræddur, þó svo að maður
hafi nú ekki alltaf verið sammála.
Ég þykist vita að þú hafir orðið
fyrir örlitlum vonbrigðum með
rólegheitin í mér að þú hafir ekki
fengið að leiða dóttur þína upp að
altarinu en ég veit að þú verður þar
með okkur þegar að því kemur, en
það var nú samt aldrei nein pressa
frá þér með þessi mál.
Ég man vel hvað þú varst ánægð-
ur þegar þið keyptuð ykkur húsbíl-
inn og það voru nú ófáar ánægju-
stundirnar þínar við að dúlla þér í
kringum hann, alltaf að spá í hvað
mætti betur fara og reyndi ég að að-
stoða þig af bestu getu við að fram-
kvæma það og hafði gaman af.
Þín verður sárt saknað en minn-
ingin um þig lifir og verður í huga
okkar það sem eftir er.
Guð geymi þig.
Óli Valur.
Elsku bestu afi. Takk fyrir allt
sem þú hefur gert fyrir okkur. Það
var svo gott að fá að kúra í afafangi
þegar við vorum litlar og alltaf gam-
an að fá þig og ömmu í heimsókn.
Þú dinglaðir nokkrum sinnum og
það var hlaupið á móti þér. Þú varst
alltaf svo góður að koma í herbergið
mitt að leika við mig. Og þegar ég
kom í heimsókn til þín og ömmu þá
leiruðum við saman eða þá að ég
bauð í kaffiboð með fallegu bollun-
um sem þið keyptuð handa mér. Það
var svo gaman að fara í húsbílinn
með þér og ömmu og ég fékk að
gista hjá ykkur í bílnum og það var
svo gaman. Þér fannst svo gaman
að fá mig í mat því að ég er svo dug-
leg að borða. Þú komst oft með mér
á rólóinn hjá ykkur og ég fór oft
með þér að henda blöðunum í gám-
inn enda var ég algjör afastelpa.
Svo fæddist Viktoría í september og
þú og amma komuð og gistuð hjá
mér. Um morguninn fórum við í
bakaríið og þú keyptir ostaslaufu
handa mér. Því miður færðu ekki að
kynnast Viktoríu Rós eins og við
kynntumst, en ég lofa að segja
henni hvað þú varst góður afi. Við
áttum svo góðan en stuttan tíma
saman.
Elsku afi okkar, við söknum þín
svo mikið. Takk fyrir að vera svona
góður afi. Við vildum að við hefðum
getað átt meiri tíma með þér og far-
ið með þér í margar útilegur og far-
ið fleiri ferðir út á róló. Við geymum
fallegar minningar um þig í hjörtum
okkur og kveikjum á kerti fyrir þig
á hverjum degi og förum með bæn-
irnar fyrir þig á hverju kvöldi. Nú
vitum við að þér líður betur og þú
passar upp á okkur og ömmu.
Elsku afi, hvíldu í friði.
Þínar afastelpur,
Katla Ósk og Viktoría Rós.
Hve grimm og miskunnarlaus
geta örlögin alltof oft orðið. Enn
einu sinni hefur vágesturinn mikli
haft vinninginn, hrifið með sér
mann á bezta aldri, starfsins dygga
þegn sem átti svo margt framund-
an. Aðalbjörn Scheving, eða hann
Alli eins og hann var jafnan kall-
aður, hefur kvatt þetta líf. Örfá
kveðjuorð skulu flutt að leiðarlokum
frá okkur hjónum og fjölskyldum
okkar.
Aðalbjörn höfum við þekkt allt
frá bernsku, hann var yngstur
ágætra barna þeirra Pálínu Stef-
ánsdóttur og Sigurjóns Scheving,
en fyrstur til að kveðja. Einkenni
hans voru hressileiki og glaðværð,
hann átti ákveðnar skoðanir, fór
hvergi dult með heldur hélt þeim
fram af hreinskilni og einurð. Hann
var traustur og virkur félagi okkar í
Alþýðubandalaginu heima á Reyð-
arfirði á sinni tíð og þegar kosn-
ingar voru framundan þá var hann í
essinu sínu. Hann var vinnusamur
með ágætum og hafði yndi af öllu er
vélum við kom, laginn og lipur-
menni mikið, enda greiðamaður
góður, alltaf allt sjálfsagt.
Hann Alli skilur eftir í huga okk-
ar mörg björt bros frá lífsleið sinni,
margan glaðan hlátur sem yljaði
samferðafólki í hversdagsins önn.
Hvarvetna kom hann sér vel og
lagði sitt góða liðsinni hverju því
sem hann var kallaður til. Þegar við
fögnuðum með honum fimmtugsaf-
mæli hans sagði ég þetta m.a.:
Dugmikill í dagsins erli,
drenglyndur á æviferli.
Gamansamur, gleði í ranni,
góðviljaður er með sanni.
Þetta voru vissulega orð sem áttu
vel við þennan vin okkar.
Hann Alli var gæfumaður á lífs-
göngu sinni, eignaðist ljómandi góð-
an lífsförunaut og afar vel gjörðar
dætur. Að þeim er nú harmur kveð-
inn og hugur okkar er hjá þeim.Við
þökkum ljómandi samleið, aðeins
alltof skamma, sendum Önnu eig-
inkonu hans, dætrum þeirra, systk-
inum hans og öðrum þeim sem áttu
hann að einlægar samúðarkveðjur.
Með Aðalbirni er góður og trúr
þegn genginn. Blessuð sé mæt
minning.
Jóhanna og Helgi Seljan.
Aðalbjörn, eða Alli eins og hann
var ævinlega kallaður, hóf störf hjá
Malbikunarstöðinni Höfða h.f. í maí
2005. Hann bar með sér ferskan
andblæ, var glaðvær og léttur í
lund. Hann sá ævinlega bjartar
hliðar á öllum málum og það var
varla til það málefni sem ekki var
hægt að hlægja að. Alli var samt
ekki skoðanalaus og hafði ákveðnar
skoðanir á landsmálunum og var
tilbúinn að ræða málin. Þá var ekki
laust við að upp kæmi smá stríðni
og gat hann æst rólyndustu menn
upp, en þegar leikar stóðu sem
hæst sló hann öllu upp í grín og þá
var hlegið dátt.
Alli var afbragðs liðsfélagi og frá-
bær starfsmaður og var fljótur til
þegar kallað var til verka. Hann
lagði metnað sinn í að skila vönduðu
verki og yfirgaf ekki vinnustaðinn
fyrr en hann var viss um að ekki
yrði betur gert. Alli var einstakur
snyrtipinni og var hann ávallt boð-
inn og búinn að þvo tæki og þrífa.
Það er ekki auðvelt að halda mal-
bikstækjum hreinum og snyrtileg-
um, en öll tæki fyrirtækisins, stór
og smá, voru jafnan hrein og bónuð
svo eftir því var tekið. Þessi eig-
inleiki er ekki öllum gefinn og verð-
ur Alla sárt saknað.
Ferðalög innanlands voru helsta
áhugamál Alla. Undanfarin ár hefur
fyrirtækið sótt verkefni vítt og
breitt um suðvestanvert landið og
líkaði Alla vel að sækja landsbyggð-
ina heim. Þegar næði gafst hafði
hann yndi af því að segja sögur af
ferðalögum þeirra hjóna um landið í
húsbílnum sínum. Það kom glampi í
augun og það var augljóst að ást
hans á landinu var fölskvalaus. Alli
var mikill fjölskyldumaður og sagði
margar sögur af barnabörnum sín-
um og ljómaði allur þegar fjölskyld-
an var til umræðu.
Við starfsfélagar Alla senda
Önnu og fjölskyldunni allri okkar
dýpstu samúðarkveðjur. Minningin
um góðan dreng mun lifa. Hvíl þú í
friði félagi.
F.h. starfsfélaga
hjá Malbikunarstöðinni Höfða
hf.,
Halldór Torfason.
Vilberg Ágústsson.
Aðalbjörn Scheving
 Fleiri minningargreinar um Að-
albjörn Scheving bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.