Morgunblaðið - 17.12.2009, Blaðsíða 35

Minningar 35
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 17. DESEMBER 2009
✝ Erna Matthías-dóttir fæddist í
Reykjavík 26. nóv-
ember 1925. Hún lést
á Landspítalanum við
Hringbraut 10. desem-
ber sl. Foreldrar
hennar voru Matthías
Ólafsson smiður, f. á
Syðri Völlum í Gaul-
verjabæjarsókn, Árn.
1896, d. 1936, og Ing-
unn Guðmundsdóttir,
f. í Reykjavík 1903, d.
1977. Systur Ernu eru
Þórunn, f. 1927, og
Brynhildur, f. 1934. Hálfsystkini
Ernu, sammæðra, eru Matthildur
Haraldsdóttir, f. 1941, og Guð-
mundur Haraldsson, f. 1942.
Eiginmaður Ernu er Loftur Þor-
steinsson verkfræðingur, f. í Reykja-
vík 23. apríl 1925. Foreldrar hans
voru Þorsteinn Loftsson, f. á Krossi í
Ölfusi 1890, d. 1961 og Pálína Mar-
grét Vigfúsdóttir frá Kálfárvöllum í
Staðarsveit á Snæfellsnesi, f. 1895,
d. 1973. Erna og Loftur giftust 2.
nóvember 1949 og áttu þau því 60
ára brúðkaupsafmæli á þessu ári.
ardóttir, f. 1989. 4) Páll líffræðingur,
f. 1959, kvæntur Önnu Pálu Vign-
isdóttur, f. 1957. Börn þeirra eru a)
Jóhanna Katrín, f. 1984, í sambúð
með Jóni Karli Stefánssyni, f. 1981,
b) Jón Bragi, f. 1988, unnusta hans
Helga Jónsdóttir, f. 1988, og c) Leif-
ur, f. 1996.
Erna og Loftur hófu búskap í
Bagsværd í Danmörku þar sem Loft-
ur var í verkfræðinámi við Dan-
marks Tekniske Højskole og Erna
hafði stundað nám við húsmæðra-
skóla í Sorø. Þau fluttu aftur heim
1951 og bjuggu þá á Óðinsgötu 24 í
Reykjavík, í því húsi sem Erna ólst
upp í. Árið 1958 fluttu þau að Álf-
heimum 58 í Reykjavík og bjuggu
þar í nær 45 ár uns þau fluttu að Má-
natúni 4 í Reykjavík. Eftir versl-
unarskólapróf vann Erna hjá Bygg-
ingafélaginu Brú, en hún var
heimavinnandi húsmóðir meðan
börn hennar voru ung að árum eins
og algengt var á þessum tíma. Frá
árinu 1972 til 1995 starfaði Erna hjá
Mjólkursamsölunni í Reykjavík,
fyrst á skrifstofu Mjólkursamsöl-
unnar, en síðar sá hún um lífeyr-
issjóð Mjólkursamsölunnar þar til
hún hætti störfum sjötug að aldri.
Útför Ernu fer fram frá Fossvogs-
kirkju í dag, fimmtudaginn 17. des-
ember, og hefst athöfnin kl. 13.
Börn Ernu og Lofts
eru: 1) Þorsteinn lyfja-
fræðingur, f. 1950,
kvæntur Hönnu Lilju
Guðleifsdóttur, f.
1951. Börn þeirra eru
a) Loftur, f. 1975,
kvæntur Kristrúnu Ýr
Gísladóttur, f. 1975,
börn þeirra Karen
Lilja, f 1997 og Þor-
steinn, f. 2005, og b)
Gunnar Þór, f. 1977,
barn hans Sara Björt,
f. 2006. 2) Matthías
jarðverkfræðingur, f.
1955, maki Kolbrún Þorsteinsdóttir,
f. 1956. Börn hans og Hafdísar Krist-
jánsdóttur, f. 1956, d. 1997, eru a)
Kristján, f. 1979, í sambúð með Odd-
nýju Jónsdóttur, f. 1985, og b) Erna,
f. 1982. 3) Ingibjörg lífeindafræð-
ingur, f. 1958, maki Trausti Sig-
urjónsson, f. 1964. Börn hennar og
Einars Rúnars Axelssonar, eru a)
Axel, f. 1981, í sambúð með Ásthildi
Erlingsdóttur, f. 1981. Þeirra barn
Einar Páll, f. 2009. Hans barn Ronja,
f. 2004. b) Ingunn, f. 1983, c) Loftur,
f. 1989, unnusta Gyða Björg Sigurð-
Erna, elskuleg tengdamóðir mín,
lést núna á aðventunni. Alls staðar
hljóma jólalög, garðar og hús eru
ljósum prýdd, og það er einhver ilm-
ur af jólum í loftinu, ilmur af greni
og mandarínum. Erna bauð mér ein-
mitt upp á mandarínur, þegar ég
kom fyrst inn á heimili hennar og
Lofts, með tilvonandi eiginmanni
mínum.
Heimili þeirra bar vott um mikla
smekkvísi og fágun, hver einasti
hlutur átti sinn ákveðna stað, hér
ríkti engin óreiða. Þarna var ýmis
útsaumur eftir Ernu, allt gert af
stakri natni. Það var líkt og henni
félli aldrei verk úr hendi. Þegar ég
fór sjálf að bjástra við að prjóna og
sauma kom ég aldrei að tómum kof-
unum hjá Ernu, hún var alltaf fús til
að hjálpa. Hjálpfýsi og góðvild í garð
allrar fjölskyldunnar var hennar að-
alsmerki. Hún hafði alltaf tíma til að
gæta barnabarnanna, hvort heldur
sem var í smástund, eða á meðan
foreldrar þeirra færu í frí til útlanda.
Það var eins og hún hefði alltaf nóg-
an tíma og hjartarúm fyrir alla. Það
var greinilegt að hún var stolt af
börnum sínum, barnabörnum og
langömmubörnum, hún ljómaði þeg-
ar hún talaði um þau öll sem eitt.
Erna og Loftur höfðu unun af að
ferðast, og fóru þau í margar ferðir
til framandi landa. Í slíkum ferðum
lögðu þau kapp á að kaupa gjafir
handa öllum heima, og þar var eng-
inn skilinn útundan. Það var líka al-
veg ótrúlegt hvað hún gat munað
eftir afmælisdögum allra í fjölskyld-
unni, alveg undir það síðasta, jafnvel
þó að afkomendurnir væru orðnir
æði margir.
Fyrir rúmum 15 árum festu Erna
og Loftur, og börn þeirra, kaup á
sumarbústað í nágrenni Hvolsvallar.
Þar áttu þau margar góðar stundir.
Þau innréttuðu bústaðinn af sömu
nákvæmni og vandvirkni og heimili
sitt í Reykjavík. Erna hafði mikla
unun af að rækta blóm í kringum bú-
staðinn, og var stundum keyrt aust-
ur til þess eins að vökva blómin, og
svo heim aftur að kvöldi. Lofti
fannst ekkert mál að keyra þetta
fram og til baka, jafnvel nokkrum
sinnum í viku, enda naut hann sín
líka vel í sveitinni.
Erna og Loftur áttu farsælt
hjónaband sem spannaði 60 ár. Þau
hafa því verið saman megnið af æv-
inni, stutt hvort annað og styrkt.
Undir það síðasta átti Erna erfitt
með gang, en Loftur rétti henni þá
arminn eins og svo oft áður.
Erna var tengdamóðir mín í hart-
nær 38 ár og bar aldrei skugga á
okkar samband, og á ég eftir að
sakna hennar mikið, en minning
hennar mun lifa í hjarta mínu.
Hanna Lilja.
Hvern einasta laugardag, árum
saman, tókum við bræðurnir strætó
úr Vesturbænum austur í Álfheima
þar sem amma og afi tóku vel á móti
okkur. Byrjað var á því að skjótast
út á næstu myndbandaleigu með afa
og fengum við strákarnir að velja
okkur sitt hvora myndina, yfirleitt
einhvern hasar eða 80’s-grínmyndir
eins og þær gerast bestar, og fullan
poka af sælgæti með. Á heimleiðinni
voru svo keypt ný hamborgarabrauð
í bakaríinu. Eftirmiðdagurinn fór
síðan í vídeógláp og nammiát, og um
kvöldið var svo boðið upp á ljúffenga,
sérhnoðaða „Ömmuborgara“ (þá
bestu á landinu og þótt víðar væri
leitað).
Amma og afi voru eflaust með
þeim fyrstu hér á landi til að eignast
myndbandstæki og einstaka sinnum
fengu heppnir vinir okkar að laumast
með á laugardögum til að njóta dýrð-
arinnar. Í öllum veislum sem þau
héldu fylltist svefnherbergið af
barnabörnum til að horfa á „Tomma
og Jenna“ (afi átti mikið safn af þeim
þáttum á VHS-spólum, safn sem
hann hefur nú fullkomnað á DVD). Á
níunda áratugnum eyddum við fjöl-
skyldan hverju sumri í Flórída þar
sem pabbi starfaði við háskólann.
Við bræðurnir eigum báðir afmæli
yfir sumartímann og vorum því aldr-
ei á landinu þegar stóri dagurinn
rann upp. Amma og afi sendu okkur
alltaf sitt hvorn $100-seðilinn í af-
mælisgjöf, sem var mikil upphæð í
þá daga og gríðarleg upphæð í aug-
um barns í leikfangabúð. Við gátum
bókstaflega fyllt innkaupakerruna
með leikföngum og komum drekk-
hlaðnir dóti heim til Íslands í lok
sumars.
Amma og afi voru dugleg að
ferðast um heiminn og í hvert sinn
sem þau fóru til útlanda sneru þau
heim með fullar töskur af gjöfum
handa barnabörnunum. Erna amma
okkar var alltaf stoltust af börnunum
sínum, svo ekki sé minnst á barna-
börnin og barnabarnabörnin. Segja
má að það hafi verið stöðugur
straumur af börnum á heimili þeirra
í gegnum árin, þar sem aðeins
nokkrum mánuðum eftir að síðasta
barnabarnið fæddist kom fyrsta
barnabarnabarnið í heiminn.
Amma var okkur alltaf góð og
hafði alltaf tíma fyrir okkur, líka eft-
ir að við urðum fullorðnir. Við eigum
eftir að sakna hennar mikið, en við
eigum ljúfar minningar um hana.
Loftur og Gunnar Þór.
Hún amma mín var afskaplega góð
og hlýleg amma sem var svo ljúft að
knúsa.
Ég man vel þegar gömlu hjónin
bjuggu í Álfheimunum. Ég var um
tíu ára gömul og fékk að gista á milli
þeirra í hjónarúminu. Um miðja nótt
vaknaði ég við hrotukór. Afi hraut
allsvakalega í vinstra eyranu og þeg-
ar hann var að anda frá sér þá heyrð-
ist í ömmu með svokallaðan hissandi
hrotuhiksta í hægra eyranu. Það var
sko ekki sofið meira þessa nótt.
Litlu kleinurnar hennar ömmu
voru í uppáhaldi hjá mér. Borðaði ég
þær af bestu lyst með ískaldri mjólk
á meðan ég spilaði við hana Olsen ol-
sen og Rommí. Síðan sendi hún afa út
til að koma með heilan stóran dall af
KFC kjúklingum og eftir það var
jafnvel labbað út í Álfheimaísbúðina
með frænkunum. Algjör lúxus, ég
kvartaði ekki.
Amma var forvitna daman sem
leitaði frétta af öllum sínum nánustu.
Alltaf hafði hún gaman af því að
heyra einkunnir barna, barnabarna
og langömmubarna. Amma var prúð
og pen kona. Ég veit ekki hvert
svipurinn hennar ætlaði þegar gestur
sleikti skúffukökuna af puttunum
sínum.
Eitt sem var í uppáhaldi hjá ömmu
var að horfa á gamla, skemmtilega
sakamálaþætti eins og „Murder she
Wrote“, „Columbo“ og „Poirot“. Ég
man þegar ég gaf henni „Murder she
Wrote“ í afmælisgjöf á síðasta ári.
Ég hafði þá ekki lengi séð hana labba
svo hratt eins og þegar hún kom til
mín brosmild á vör og sagði „Þú veist
hvað ég vil, Ingunn mín“ og knúsaði
mig fyrir.
Gaman var að fylgjast með hve
ástfangin hjónin voru enn eftir 60 ára
samband, en fyrir stuttu sá ég þau
leiðast heim að húsi sínu.
Elsku amma, ég kveð þig með
söknuði og megi góður Guð gefa afa
styrk á erfiðum tímum.
Þitt barnabarn,
Ingunn.
Elsku amma mín, þetta var erf-
iður morgunn þann 10. des. að
vakna við þá tilkynningu að þú vær-
ir búin að yfirgefa þennan heim og
þar með komið að kveðjustund okk-
ar í bili. Er ég sit hér og rifja upp
minningar mínar um þig, sem eru
margar og allar jafn yndislegar, þá
minnist ég þess helst hversu mikil
ævintýrakona þú alltaf varst og
hafðir mikið dálæti á að ferðast og
kynnast nýjum heimum. Ég man er
ég var lítil hvað mér þótti óskaplega
gaman að koma í heimsókn til ykkar
afa er þið komuð heim frá útlönd-
um. Þá sat ég sem fastast og hlust-
aði hugfangin á sögur þínar frá fjar-
lægum löndum. Ætli það hafi ekki
verið þarna sem ferðaáhugi minn
myndaðist og þakka ég þér fyrir
það. Einnig er mér mjög minnis-
stætt hversu smekkvís og glæsileg
þú varst alltaf til fara og jafnvel þó
sjónin væri farin að versna þá hafði
það ekkert að segja. Alltaf fannst
þér jafn gaman að kíkja í búðir og
man ég þegar ég heimsótti þig síð-
ast upp á Landspítala, þá sagðir þú
við mig „Guð, hvað ég nenni þessu
ekki, mig langar bara að vera að
skoða í búðir núna“.
Elsku amma mín, ég veit að þú
ert á góðum stað og að margar
hendur hafi tekið á móti þér. Minn-
ing þín mun lifa í hjarta mínu.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Saknaðarkveðja,
Erna Matthíasdóttir.
Ernan er flogin upp fyrir him-
ininn. Eftir 84 ára þrautseigju kom
hún 19 ungum á legg. Allir á réttri
braut og langflestir á hinni svoköll-
uðu beinu braut. Það er afrek ef
miðað er við aðrar ernur landsins,
en íslenska hafernan hefði verið sátt
við helminginn. Í mínum huga var
amma nefnilega amma. Eins og ha-
fernan þá átti hún sama makann og
næstum sama hreiðrið ævilangt, í
Álfheimum. Hún sat í hreiðri sínu
og passaði upp á að öll barnabörnin
og barnabarnabörnin hefðu það
gott. Hún dekraði en gaf ekkert eft-
ir ef við vorum löt við að læra. Hún
var siðgæðispostuli fjölskyldunnar
og ef maður ætlaði sér að gera eitt-
hvað af sér þá sá maður stundum
hneykslunarsvipinn á henni í hug-
anum og hætti snarlega við. Við átt-
um að vera til fyrirmyndar. Hún gaf
alltaf dýrustu jólagjafirnar. Sem
voru þó stundum mjúkar og mestu
máli skipti að það væri gott í flík-
unum, eins og menn segja. Það var
hins vegar ekki efst í forgangsröð
minni sem strákur, en amma fór í
tískubúðir og bað um það sem var
dýrt og þætti móðins en dæmdi svo
út frá gagnsemi flíkurinnar. Frá
sjónarhorni barnabarns þá virtist
allt snúast um barnabörnin hjá
ömmu. Reyndar gerði hún sig stóra
og starfaði utan heimilis á yngri ár-
um, afa til hneykslunar, en það þótti
ekki sjálfsagt þá að konur ynnu fyrir
sér. Uppáhaldið hennar var Knut
Hamsun, en dugnaður persóna í
bókum hans voru dyggðir sem við
áttum að hafa. Fátækt mátti ekki
vera til meðal okkar, en fátækt er
eitthvað sem fólk af hennar kynslóð
þekkir, við hin höfum lesið um það í
bókum. En ég man bara eftir henni
sem ömmu, gömlu konunni sem vildi
hafa mann vel dúðaðan, feitan og
sællegan. Hún bauð uppá Star Wars
og Tomma og Jenna en með fyrstu
minningum mínum eru einmitt at-
riði úr Stjörnustríðinu. Ég bjó hjá
henni og afa einn vetur sem ungling-
ur og þá átti ég að borða og læra en
það varð þá næstum það eina sem ég
gerði og hafði gagn af. Ef einhverjar
hugmyndir um líf eftir dauðann eru
sannar þá starfar hún þar við að
vaka yfir afkomendum sínum. Ég
hef erft þá menningu frá henni að
hafa nám ofarlega í forgangsröð
minni en ef hún sæi mig núna við
skriftir þar sem ég á að vera að læra
undir próf þá uppskæri ég hneyksl-
un svo ég ætla að hætta snarlega.
Ég er heppinn með að hafa átt hana
að ömmu og greinilegt er að áhrif
hennar lifa enn.
Axel Wilhelm Einarsson.
Við minnumst Ernu mágkonu
með þakklæti og virðingu. Hún bar
með sér lífskraft og kjark og beitti
sinni heilbrigðu skynsemi og góðu
menntun til að láta það sem hún tók
sér fyrir hendur ganga upp og
ganga vel. Okkur reyndist hún
traustur og góður vinur.
Takk fyrir allt elsku Erna.
Við syrgjum þig sárt með stórum
hópi fjölskyldu og vina og sendum
þeim öllum samúðarkveðjur, sér-
staklega Lofti sem hefur misst
yndislegan lífsförunaut.
Leifur og Friðrika.
Erna Matthíasdóttir
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, systir, amma og lang-
amma,
GUÐNÝ PÉTURSDÓTTIR,
Breiðabliki,
Neskaupstað,
verður jarðsungin frá Norðfjarðarkirkju föstudaginn
18. desember kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Fjórðungssjúkrahúsið Neskaupstað.
Sigurbjörg Ólafsdóttir, Gústaf Pálmason,
Ragna Ólafsdóttir,
Stefán Ólafsson, Ástríður Sveinbjörnsdóttir,
Gretar Reynisson,
María Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar,
INGIBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR,
Ásgarði,
Dalasýslu,
verður jarðsungin frá Hvammskirkju laugardaginn
19. desember kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á dvalar- og
hjúkrunarheimilið Silfurtún.
Sætaferð verður frá Umferðamiðstöðinni BSÍ laugardaginn
19. desember kl. 10.30.
Bjarni Ásgeirsson,
Benedikt Ásgeirsson.

Eiginmaður minn og besti vinur, faðir og tengda-
faðir,
EGILL EGILSSON
eðlisfræðingur og rithöfundur,
er látinn.
Útförin verður frá Fossvogskirkju mánudaginn
21. desember kl. 15.00.
Jarðsetning að Stóranúpi sama dag.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Sól á Suðurlandi,
bankar. 152-26-5226, kt. 560508-1820.
Guðfinna Eydal,
Hildur Björg Eydal Egilsdóttir, Haraldur P. Guðmundsson,
Ari Eydal Egilsson,
Bessi Eydal Egilsson.