SunnudagsMogginn - 11.04.2010, Blaðsíða 38

38 11. apríl 2010
Ferðalög
Þ
eir eru eflaust ekki margir Ís-
lendingarnir sem búa í villu
með þremur sundlaugum á
lóðinni. Nei, þetta er ekki
prentvilla. Sundlaugarnar eru í raun og
veru þrjár. Hafa aukinheldur einkabíl-
stjóra, þjónustufólk og garðyrkjumann.
Andri Jóhannesson er ekki útrásarvík-
ingur sem smaug í gegnum nálaraugað,
heldur þyrluflugmaður hjá belgísku fyr-
irtæki sem þjónustar olíuborpall úti fyrir
ströndum Afríkuríkisins Gana.
Andri réðst til starfa hjá Landhelg-
isgæslunni í desember 2007 en áður hafði
hann unnið sem þyrluflugmaður á
Grænlandi um þriggja mánaða skeið. Um
þetta leyti í fyrra fékk hann síðan upp-
sagnarbréf en Gæslunni var þá gert að
segja upp þremur flugmönnum af fimm-
tán vegna niðurskurðar. Kreppan bítur
víða.
Andri lét af störfum hjá Gæslunni í lok
maí í fyrra og fór þegar í stað að svipast
um eftir nýrri vinnu. Hann frétti í gegn-
um íslenskan flugvirkja að belgíska fyr-
irtækið NHV væri að leita að þyrlu-
flugmönnum vegna olíuverkefnis í Gana.
Hann sótti um og var ráðinn í byrjun
október.
Örbirgðin áberandi
„Menn hafa fundið mikla olíu í Gana,
jafnvel mestu olíulindir í heimi og NHV
er með þjónustusamning við skoska ol-
íufyrirtækið Tullow sem vinnur þar við
borun,“ útskýrir Andri. „Hlutverk okkar
er að ferja starfsmenn til og frá borpall-
inum.“
NHV er með þrjár þyrlur af gerðinni
Dolphin AS365N3 á svæðinu, sex flug-
menn og þrjá flugvirkja.
Andri fór fyrst í endurmennt-
unarþjálfun en hélt áleiðis til Gana í nóv-
mun ódýrara fyrir belgíska fyrirtækið en
að hafa nímenningana á hóteli í Takoradi.
Heimsótti þrælaströndina
Andri segir vinnuafl mjög ódýrt í Gana
en mánaðarlaun skrifstofufólks munu
vera um 120 evrur að meðaltali, ríflega 20
þúsund krónur. „Samt er fólk almennt
ánægt með sinn hlut.“
Spurður um eigin kjör segir Andri þau
ágæt en hann fær greitt í evrum.
Frítíma sínum ver Andri að miklu leyti
á ströndinni, auk þess sem hann hefur
skoðað sig rækilega um í Takoradi og ná-
grenni. Eftirminnilegust er heimsókn á
þrælaströndina, þaðan sem galeiður
Bandaríkjamanna sigldu á sínum tíma.
„Barack Obama Bandaríkjaforseti kom
þangað í heimsókn í fyrra og hefur ríkt
Obama-æði í landinu síðan,“ segir
Andri.
Þegar menn eru fjarri heimahögum er
sjónvarpið góð afþreying en Andri hefur
aðgang að um eitt þúsund stöðvum í vill-
unni. „Ég held svei mér þá að ég sjái
meira af enska boltanum í Gana en hér
heima,“ segir Andri sem er ákaflega
sparkelskur maður. Lék meira að segja
unglingalandsleiki fyrir Íslands hönd á
sínum tíma.
norskt og ber pallurinn það skemmtilega
nafn Eiríkur rauði. Að sögn Andra er Ei-
ríkur stærsti fljótandi borpallur í heimi.
Öll helstu þægindi eru um borð, meira að
segja skurðstofa komi eitthvað upp á.
„Ég hef mjög gaman af því að stríða
norsku verkamönnunum á því að bor-
pallurinn heiti í höfuðið á Íslendingi,“
segir Andri en auk Norðmanna starfa að-
allega Bretar, Bandaríkjamenn og Kan-
adamenn á Eiríki rauða.
Fyrsta kastið bjuggu Andri og félagar
hjá NHV á hóteli í Takoradi en þar sem
vestræn þjónusta er dýr í Afríku áttuðu
menn sig fljótt á því að hagkvæmara væri
að leigja hús fyrir flugmennina og flug-
virkjana. Hús er kannski heldur hófstillt
orð, nær væri að kalla það villu.
„Þetta er flottasta hús sem ég hef
komið inn í um dagana,“ viðurkennir
Andri en óhætt er að segja að dekrað sé
við þá. Kona sér um öll þrif í húsinu og
maður um þvottinn. Hengir allar skyrtur
stroknar og fínar inn í skáp á eftir. „Eftir
að ég vandist þessari þjónustu er mikil
pressa á konunni þegar ég kem heim,“
segir Andri og skellihlær.
Eins og áður segir eru þeir líka með
bílstjóra og garðyrkjumann, auk sund-
lauganna þriggja. Samt sem áður er þetta
ember. Það var fyrsta ferð hans til Afr-
íku. Á leiðinni hafði hann viðkomu í
Marokkó, Vestur-Sahara, Senegal, Búrk-
ína Fasó og Malí. Hann viðurkennir að
hafa fengið menningarsjokk í fyrstu,
einkum í þremur síðastnefndu lönd-
unum, sem eru í hópi þeirra fátækustu í
álfunni. „Örbirgðin er áberandi í þessum
löndum. Leigubíllinn sem við tókum frá
flugvellinum í Malí var við það að hrynja,
hékk eiginlega bara saman á lyginni. Það
var erfitt að horfa upp á börnin reyna að
troða baukunum sínum inn í bílinn í von
um ölmusu. Út um allt býr fólk í pappa-
kössum,“ upplýsir Andri.
Hann segir mútur daglegt brauð á
flugvöllum í þessum löndum. „Tollverð-
irnir voru mjög hreinskilnir í Búrkína
Fasó. „Ef þið látið okkur fá pening geng-
ur allt hratt og vel fyrir sig,“ sögðu þeir
kinnroðalaust við okkur. Félagar mínir
sem eru frá Frakklandi, Belgíu og Dan-
mörku höfðu komið þarna áður og voru
því með peninginn tilbúinn. Ekkert ves-
en. Tollverðirnir voru mjög gestrisnir í
Malí en þegar búið var að afgreiða okkur
fór ekkert á milli mála að þeir ætluðust
líka til þess að fá greitt fyrir ómakið. Það
er mjög skrýtið fyrir Vesturlandabúa að
upplifa svona vinnubrögð.“
Andri og félagar hafa aðsetur í Se-
kondi-Takoradi, höfuðborg vesturhluta
Gana. Þurrkatíðin stóð sem hæst þegar
þá bar að garði í nóvember og velur
Andri orðið „svakalegur“ til að lýsa hit-
anum.
Skurðstofa um borð í Eiríki
Starf Andra og félaga felst í því að fljúga
með verkamenn frá flugvellinum í Tako-
radi út á olíuborpall og -skip í grennd-
inni. Það eru um 75 sjómílur og eru farn-
ar nokkrar ferðir á dag. Hvort tveggja er
Bíllinn
hékk saman
á lyginni
Andri Jóhannesson þyrluflugmaður vinnur við
að fljúga með olíuverkamenn til og frá borpall-
inum Eiríki rauða úti fyrir ströndum Afríkurík-
isins Gana. Honum líkar starfið ágætlega og ber
Ganamönnum vel söguna en segir erfitt að vera
fjarri eiginkonu og tveimur litlum börnum.
Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Andri Jóhannesson hefur notað frítímann til að skoða sig um í Takoradi og nágrenni.