SunnudagsMogginn - 15.08.2010, Side 53

15. ágúst 2010 53
Eymundsson
1. Under the Dome – S. King
2. The Short Second Life of
Bree Tanner – S. Meyer
3. Intervention – Robin Cook
4. The Paris Vendetta – Steve
Berry
5. Meltdown – Ben Elton
6. The Spire – Richard North
Patterson
7. Dead in the Family – Char-
laine Harris
8. Eat, Pray, Love – E. Gilbert
9. The Girl Who Kicked The
Hornet’s Nest – S. Larsson
10. True Blood Omnibus –
Charlaine Harris
New York Times
1. The Girl Who Kicked The
Hornet’s Nest – S. Larsson
2. Star Island – Carl Hiaasen
3. The Rembrandt Affair –
Daniel Silva
4. The Help – Kathryn Stoc-
kett
5. Fly Away Home – J. Weiner
6. Private – James Patterson
& Maxine Paetro
7. The Search – Nora Roberts
8. Sizzling Sixteen – Janet Ev-
anovich
9. The Glass Rainbow –
James Lee Burke
10. The Overton Window –
Glenn Beck
Waterstones
1. Breaking Dawn – S. Meyer
2. The Lost Symbol – Dan
Brown
3. Heartstone – C. J. Sansom
4. A Dance with Dragons –
George R.R. Martin
5. The Girl Who Kicked the
Hornets’ Nest – S. Larsson
6. The Red Queen – Philippa
Gregory
7. Her Fearful Symmetry –
Audrey Niffenegger
8. The Girl with the Dragon
Tattoo – Stieg Larsson
9. The Girl Who Played with
Fire – Stieg Larsson
10. I Shall Wear Midnight –
Terry Pratchett
Bóksölulisti
Í
flóði skandinavískra krimma er
hvíld í að lesa krimma eins og þá
sem Robert Goddard skrifar þar sem
ekki er sífellt verið að velta fyrir sér
frumskemmd sögupersónanna og öll af-
brot útskýrð með tilvísun til menning-
arkima og rofs. Víst eru bækur hans eilít-
ið gamaldags en þær eru líka
hugvitssamlegar og halda manni við efn-
ið út í gegn.
Fléttan í Svipnum, sem er nítjánda bók
Goddards, er óhemju snúin og greiðist
ekki í sundur almennilega fyrr en á síð-
ustu tuttugu síðunum eða svo. Síðurnar á
undan eykst flækjan við hverja upp-
ljóstrun.
Það er reyndar ókostur við bókina
hvað það eru sífellt að detta inn í hana
nýjar og nýjar persónur; um tíma var ég
að velta því fyrir mér að punkta hjá mér
jafnharðan nöfn manna til að missa ekki
af neinu, allt fór vel að lokum.
Í sem stystu máli snýst sagan um hring
sem rænt var af skipbrotsmanni á Scilly-
eyjum í upphafi átjándu aldar, en þó
ekki. Hún er nefnilega líka um atburði
sem áttu sér stað löngu áður og líka at-
burði sem áttu sér stað löngu síðar. Og
allt þar á milli.
Söguhetja okkar er garðyrkjumaðurinn
Tim Harding sem flutti til Monte Carlo til
að jafna sig á andláti konu sinnar nokkr-
um árum fyrr. Hann vinnur helst fyrir
auðkýfinginn Barney Tozer sem biður
Harding um að fara til Cornwall að bjóða í
hring á húsmunauppboði, en Tozer segir
ekki allt það rétta um uppruna hringsins
og þær hættur sem honum fylgja.
Svona er það fram eftir allri bók; allir
sem Harding hittir hafa eitthvað að fela
og flækjan verður smám saman að því er
virðist óleysanleg.
Allir hafa eitthvað að fela
Bækur
Svipurinn
bbmnn
Eftir Robert Goddard. Bjartur gefur út.
404 bls. kilja.
Árni MatthíassonSvipurinn er nítjánda bók enska spennusagnahöfundarins Roberts Goddards.
Höfundurinn í hlutverki lesarans er óhjá-
kvæmilega líkastur töframanninum sem
sækir sýningu hjá klókum kollega sínum.
Tilgangurinn er sjaldnast að slaka á og
taka andköf yfir vel heppnuðu töfra-
bragði, tilgangurinn er að skilja hvernig
töfrabragðið er framið og geta annaðhvort
framkvæmt það sjálfur eða gert betur. Að
gleyma sér í lestri, sogast viðstöðulaust
inn í textann, eru forréttindi sem flestir
höfundar hafa afsalað sér, nauðugir vilj-
ugir. Öfugt við yndislestur æskunnar, þar
sem atburðarásin var allsráðandi, er höf-
undur sem opnar bók um leið að opna
dyrnar á vinnustofunni sinni. Lestur
verður tæki til að hluta í sundur verk
annars höfundar, rýna í byggingu þess,
stíl og inntak, leita að styrkleika og veil-
um, stúdera galdurinn, læra. En þegar og
ef höfundur gleymir sér í verki annars
höfundar – hrifningin verður greining-
unni yfirsterkari – veit hann líka að eit-
ursnjall listamaður (eða glúrinn klækja-
refur) hefur orðið á vegi hans.
Höfundurinn í hlutverki lesarans fagnar
því vitaskuld því það er fátt eftirsókn-
arverðara en samruni texta og lesanda.
Hásumarið eða réttara sagt linnulaus
birtan laðar mig frekar út til athafna en
inn í heim lestursins. Því verða júní og
júlí fremur ódrjúgir til lestrar miðað við
aðra mánuði ársins. Ég er líka löngu
hættur að tengja sumarið við léttmetið og
baða mig ekki í blóði reyfara um leið og
glittir í sól. Ég er hins vegar alltaf með
nokkrar ólíkar bækur í gangi í einu og les
þær jöfnum höndum eftir því sem tóm
gefst. Núna má nefna dópknúnu ferða-
bókin Yoga for People Who Can’t Be Bot-
hered to Do It eftir Geoff Dyer, sem
breskur vinur minn, leikstjóri og jógaiðk-
andi til margra ára, færði mér að gjöf,
Skrifað við núllpunkt eftir Roland Bart-
hes, sem kom út fyrir nokkrum árum í
snjallri þýðingu Gauta Kristmannssonar
og Gunnars Harðarsonar, og Laura og Ju-
lio eftir Juan José Millás sem Bjartur gaf
út í fyrra í rennilegri þýðingu Hermanns
Stefánssonar.
Í augnablikinu eru fæstar blaðsíður eftir
af Pnin eftir Nabokov, saga af landflótta
Rússa, velviljuðum en ólánlegum hrak-
fallabálki, sem rekst illa í hátimbruðu há-
skólasamfélaginu á austurströnd Banda-
ríkjanna þar sem hann kennir af meiri
vilja en getu. Undirfurðuleg kímnigáfa
Nabokov er sínálæg í verkinu og þessi
stíllega ofurnákvæmni sem sumum hefur
fundist minna á skurðhnífa en sýnir ein-
faldlega hversu mikið vald Nabokov hefur
á bæði tungumálinu og hljómborði skáld-
skaparins. Hann dregur upp firnasterkar
myndir og vefur áreynslulaust lýsingar af
hálffarsakenndum kringumstæðum hins
fullorðna Pnin saman við saknaðarfullar
æskuminningar hins landlausa prófessors.
Úr verður göróttur og auðdrukkinn
gambri sem minnir mann á þá furðu að
aðeins ein eða tvær bóka Nabokovs eru til
í íslenskri þýðingu og hvorki Lolita né
Pale Fire. Skandall!
Lesarinn Sindri Freysson rithöfundur
Höfundur í hlutverki lesara
Vladimir Nabokov hafði mikið vald á bæði tungumálinu og hljómborði skáldskaparins.