SunnudagsMogginn - 26.09.2010, Blaðsíða 24

24 26. september 2010
G
uðmundur Ólafsson, hagfræðingur, er
þekktur fyrir afdráttarlausar skoðanir
sínar. Hann kennir stærðfræði og hag-
fræði í Háskólanum á Bifröst og Háskóla
Íslands og er auk þess tíður gestur í spjallþáttum
fjölmiðla. Hann er fyrst spurður hvort hann telji að
refisgleði sé of áberandi á Íslandi samtímans.
„Ég held að refsigleðin hafi alltaf lúrt á bak við
stein,“ segir hann. „Fólk er heiftúðugt vegna þess
að það skilur ekki hvers vegna það er að missa
eignir sínar, sem er oft því sjálfu að kenna, þótt að-
stæður hafi vissulega hjálpað til. Menn
sem eru að rannsaka aðstæður fólks
sem stendur illa segja mér að þarna séu
margir einstaklingar sem hafi reist sér
hurðarás um öxl löngu fyrir hrun. Fólk
hélt að það hefði meiri kaupmátt en
það hafði og gengi krónunnar var alltof
hátt. Svo kom að því að gengið hrundi
og þá finnst mönnum að sökudólgarnir
hljóti að vera þeir sem voru á vaktinni
þegar gengið leiðréttist. Þess vegna
vilja einhverjir ákæra Ingibjörgu Sól-
rúnu og Geir Haarde, þetta væna fólk,
fyrir hluti sem þau bera sáralitla
ábyrgð á.
Satt best að segja finnst mér hæpið
að telja að þeir sem hafi stjórnað landinu síðustu tíu
árin beri sök. Þeir gerðu í sjálfu sér ekki annað en
þeir héldu að væri rétt. Þetta á við um flesta stjórn-
málamenn. Það gagnrýndu þetta engir nema þá við
Sigurður G. Tómasson og Þorvaldur Gylfason,
menn fóru ekki að skrifa allar þessar fínu hrun-
bækur fyrr en 2008 og síðar.“
Er hjarðhegðun áberandi í þjóðfélaginu?
„Að sumu leyti er hjarðhegðun áberandi, en það
er ekki endilega vegna kreppunnar. Miklu fremur
stafar hjarðhegðun af því að tækifæri fólks til að
Viðtal
Kolbrún
Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Það þarf
hugrakka menn
Guðmundur Ólafsson fór ungur til Rússlands, sannfærður
kommúnisti. Í dag segir hann mikilvægt að feta slóð hefð-
arinnar og telur Guð vera brú milli manna. Í viðtali ræðir
hann meðal annars um refsigleði, hugrakkan þingmann
Sjálfstæðisflokksins og vonda skattastefnu stjórnvalda.
’
Satt best að
segja finnst
mér hæpið
að telja að þeir
sem hafi stjórnað
landinu síðustu tíu
árin beri sök. Þeir
gerðu í sjálfu sér
ekki annað en þeir
héldu að væri rétt.