SunnudagsMogginn - 26.09.2010, Blaðsíða 44

44 26. september 2010
Greg Dulli (Afghan Whigs) er loksins með
nýja Twilight Singers-plötu í farteskinu. Plat-
an nýja kemur út 2011 og fær Dulli til liðs
við sig m.a. Mark Lanegan (en saman
mynda þeir dúettinn Gutter Twins), Ani Di-
Franco, Joseph Arthur, Petra Haden og Nick
McCabe, gítarleikara Verve.
Dulli með nýja Twi-
light Singers-plötu
Greg Dulli og Mark Lanegan.
Michael Gove
Breska ríkið áformar að hvetja ungt fólk
áfram í því að læra á hljóðfæri. Mennta-
málaráðherra landsins, Michael Gove,
stendur að baki þessu átaki. Ætlunin er
að kanna stöðu tónlistarmenntunar í land-
inu, en einnig á að bæta úr tónleika-
aðstöðu og skapa betri tækifæri fyrir
unga tónlistarmenn sem vilja hasla sér
völl.
Breska tónlistarritið NME slær fréttinni
upp og segir þar að breska ríkið sé með
því að hvetja ungt fólk í landinu til að
stofna hljómsveitir.
Gove leggur áherslu á að allir ættu að
eiga þess kost að læra á hljóðfæri, lesa
nótur og fá toppmenntun í tónlist. Gove
segist þá harma það að sumir krakkar
eigi ekki kost á þessu sökum fjárráða og
úr því hyggist hann bæta.
Breska ríkið hvetur
hljómsveitir áfram
Hvað ertu að hlusta á um þessar
mundir?
Ennio Morricone, Muse og Boards of
Canada.
Hvaða plata er sú besta sem nokkurn
tíma hefur verið gerð að þínu mati?
Pet Sounds með Brian Wilson og
Beach Boys. Mér finnst OK Computer eftir
Radiohead líka stórvirki
Hver var fyrsta platan sem þú keyptir
og hvar keyptirðu hana?
Man ekki alveg en grunar að það hafi
verið Guns’n’Roses, Use your Illusions –
fjögurra platna safnið – í hljómplötudeild
KEA
Hvaða íslensku plötu þykir þér
vænst um?
Álfa eftir Magnús Þór. Örugglega fyrsta
platan sem ég man eftir að hafa hlustað
á. Hún er sígild og ótrúlega flott.
Hvaða tónlistarmaður værirðu helst
til í að vera?
Elvis.
Hvað syngur þú í sturtunni?
Eitthvað sem ég er að semja.
Núna syng ég t.d. mikið nýtt Nagl-
bítalag, Í mararskauti mjúku.
Hvað fær að hljóma villt og gal-
ið á föstudagskvöldum?
„Piano Man“ með Billy Joel.
KLASSSSÍK.
En hvað yljar þér svo á
sunnudagsmorgnum?
Álfar með Magnúsi Þór og
einhver smellur frá Beethoven
eða Bach.
Í mínum eyrum Vilhelm Anton Jónsson
Villi Nagl-
bítur vill
vera Elvis. Guns’n’Roses og KEA
H
inn sérlegi Íslandsvinur Eric
Clapton hefur verið iðinn við kol-
ann undanfarin tíu ár eða svo,
jafnt á tónleika- sem útgáfusviði.
Margar hetjur á hans aldri láta sér nægja að
hafa það náðugt, sleikja sólina á Malibu á
meðan stefgjöldin raðast inn. Virkni Claptons
hefur þó ekki beinst að því að finna upp hjólið
tónlistarlega (og hefur reyndar aldrei gert)
heldur hefur hann verið að þaulrannsaka ræt-
ur sínar, sóst eftir samvinnu við goðin sín og
aðra sameiginlega anda. Gusan hófst fyrir tíu
árum er platan Riding with the King kom út
(sem hann hljóðritaði ásamt BB King) og svo
komu út plötur eins og Me and Mr. Johnson
(sjá fylgju) og The Road to Escondido sem
hann gerði ásamt gítargúrúinum JJ Cale.
Clapton er kominn í þannig stöðu að hann
getur leyft sér að kalla plötuna nýju, sem er
hans nítjánda, Clapton, og það er mikil og
annars konar vigt komin í þetta nafn hér í
seinni tíð. Clapton er ósnertanlegur en margir
sverja og sárt við leggja að hann sé færasti
blúsgítarleikari allra tíma.
Clapton lætur hafa eftir sér hvað plötuna
varðar að þegar komi að slíkum verkum hafi
hann annaðhvort eitthvað að segja (eins og í
tilfelli Back Home t.d., 2005) eða ekki neitt! Í
þetta skiptið hafi hann komið slakur í hljóð-
verið, ekki verið að pæla of mikið í hlutunum
og sjá! Útkoman afslöppuð plata þar sem
„hlutirnir bara gerðust“ eins og hann orðar
það sjálfur.
Stjörnustóð kemur Clapton til aðstoðar á
plötunni, þar á meðal Jim Keltner, Stevie
Winwood, JJ Cale, Wynton Marsalis, Sheryl
Crow og Allen Toussaint.
Blúsinn hefur alltaf verið Clapton hug-
stæður en á þessari plötu má finna djasslög og
eldgömul dægurlög sem hann ólst upp við
þegar hann var polli. Þannig má finna hið
margspilaða staðallag „Autumn Leaves“ t.d.
en einnig lög eftir Fats Waller og Dixieland-
djass. Næst langar Clapton að kafa lengra í
New Orleans-tónlistina (með Toussaint þá og
kannski Costello líka?) eða fara í „latin“-
tónlist. Kannski er Clapton ekki eins fastur í
rótunum og maður hefði haldið eftir allt sam-
an. Gefum honum fimm ár, þá kemur dauða-
rokksplatan.
Ert þetta þú, Guð?
Eric Clapton gefur eftir helgi út plötuna Clapton sem
inniheldur blöndu af frumsömdum lögum og töku-
lögum. Er það vel?
Arnar Eggert Thoroddsen arnart@mbl.is
Maðurinn sem þeir kalla Guð ræðir um plötuna nýju í vefviðtali.
Þegar tónlistarmenn eru komnir
yfir miðjan aldur er eins og
slakni á þeim, það þarf ekki
lengur að sanna þetta eða hitt og
notaleg fortíðarþrá sækir stund-
um að. Þetta getur verið bæði til
bölvunar og blessunar, stundum
kveikja menn í einhverjum
neista með þessu en oft er líka
verið að plægja einhvern akur
sem er fyrir löngu orðinn ófrjór.
Síðastliðin tíu ár eða svo hefur
Clapton verið á þessum slóðum
með misjöfnum árangri vissu-
lega. Skýrasta merkið um þessar
þreifingar var að sjálfsögðu plat-
an Me and Mr. Johnson (2004),
hreinskiptinn óður Claptons til
andlegs læriföður síns, blús-
arans Roberts Johnsons.
Umslag Me and Mr. Johnson.
Aftur til
rótanna
Tónlist