Fréttablaðið - 16.12.2011, Blaðsíða 18

16. desember 2011 FÖSTUDAGUR18
V
ið viljum helst sjá
bros á þeim sem fara
frá okkur og reyn-
um að miða við það,“
segir Ragnhildur
G. Guðmundsdóttir,
formaður Mæðrastyrksnefndar í
Reykjavík. Jólin eru annasamasti
tíminn hjá hjálparsamtökum eins
og Mæðrastyrksnefnd, og jólaút-
hlutunin er í undirbúningi allt árið
um kring.
„Við tökum eitt í dag og annað
á morgun sem við sjáum að við
getum notað í þessa jólasöfnun.
Svo hófst þetta fyrir alvöru núna í
september. Þá byrjuðum við á því
að leita að húsnæði. Við leituðum
víða og að lokum kom Landsbank-
inn inn í myndina og lánaði okkur
húsnæði að Fiskislóð 14, sem við
erum afskaplega þakklátar fyrir.
Þar munum við geta tekið á móti
gestum og gangandi, við munum
ekki vísa neinum frá. Þarna verð-
ur í boði góður jólamatur, jólagjaf-
ir, fatnaður og ýmsar smávörur.“
Sjálfboðaliðar vinna bæði í húsa-
kynnum Mæðrastyrksnefndar og í
húsnæðinu að Fiskislóð alla daga.
Á Fiskislóð er tekið á móti vörum,
pakkað og skipulagt, en jólaúthlut-
unin fer fram í næstu viku.
Fjöldi kvenna vinnur sjálf-
boðastarf allan ársins hring fyrir
nefndina, sem hefur eina mann-
eskju á launum, en þeim finnst gott
að þurfa ekki að hugsa um laun.
Sjö kvenfélög standa að nefndinni
og sumar kvennanna hafa staðið
vaktina í mörg ár þó að alltaf sé
einhver endurnýjun. Ragnhildur
segir aðra hópa koma til nefnd-
arinnar nú en áður. „Við erum að
sjá fleiri öryrkja, fleiri eldri borg-
ara, fleiri einstæðar mæður og
fleiri stærri fjölskyldur. Í einum
hópi hefur fækkað og það eru ein-
stæðir karlmenn.“ Margt af því
fólki sem leitar til Mæðrastyrks-
nefndar hefur afskaplega lítið
milli handanna, segir Ragnhildur.
„Fólk spyr hvernig standi á því.
Hér sé góðæri, allir eru að fara til
Boston og allir eru að gera þetta
og hitt. Hverjir eru þessir allir, er
það sem við spyrjum okkur að. Það
er nefnilega stór hópur sem hefur
verið skilinn eftir og þarna ætla ég
að leyfa mér að kenna stjórnvöld-
um um. Þetta er fólkið sem er að
vinna á lægstu launatöxtum. Það
er náttúrulega ekki fólki bjóðandi
að vinna fyrir 160 þúsund krónur á
mánuði og vera einstæð móðir sem
þarf að sjá fyrir tveimur börnum.
Það segir sig sjálft að það lifir eng-
inn á því. Þessi firring finnst mér
vera hjá stjórnmálamönnum, og ég
ætla ekki að taka neina sérstaka
fyrir, heldur heildina. Þeir átta sig
ekki á því að í öllum þjóðfélögum
er fólk sem hefur orðið fyrir mikl-
um áföllum í lífinu og á erfitt með
að rísa upp aftur.“
Ragnhildur vandar stjórnmála-
mönnum ekki kveðjurnar. „Það
voru sett lög hérna árið 2009 sem
við köllum ólög. Þar var lífeyrir
eldri borgara skertur verulega og
þá var sagt að þetta yrði skamm-
tímaákvörðun og kæmi til baka.
Svona ákvarðanir koma aldrei til
baka hjá stjórnvöldum ef ég þekki
þau rétt.“ Hún segir jafnframt að
nú sé nánast skorið inn að beini
hjá eldri borgurum í niðurskurði.
„Margt eldra fólk er orðið hrætt,
það verður óöruggt og því líður illa.
Við erum að sjá svona fólk hérna,
fólk sem hefur aldrei komið áður.“
„Samfélagið sem slíkt hefur
líka ákveðnar skyldur gagnvart
þjóðfélagsþegnum. Það eru mann-
réttindi að geta lifað af þeim laun-
um sem maður vinnur sér inn, en
þannig er það ekki núna. Samfé-
lag sem getur ekki séð sínu fólki
fyrir lífsviðurværi, það hrynur til
grunna. Soltinn maður ræður ekki
við lífsbaráttuna.“ Þó að flestir
komi til Mæðrastyrksnefndar
fyrir jólin er þó fjöldi fólks sem
fær aðstoð allt árið um kring. „Við
erum með matarúthlutun fjórum
sinnum í mánuði og fataúthlutun
einu sinni í mánuði. Við afgreið-
um um 450 og 550 manns í hverri
viku. Þetta er staðreyndin og það
sem blasir við. Það þýðir ekkert að
segja að þetta sé að minnka, það er
bara einfaldlega rangt.“
Ragnhildur segir sjálfboðalið-
ana gera miklar kröfur til sín. „Við
verðum líka að standa okkur og
gera þetta á eins þægilegan máta
og hægt er fyrir fólkið, þannig að
enginn fari leiður í burtu. Við vilj-
um helst sjá bros á þeim sem fara
frá okkur og reynum að miða við
það. Auðvitað er alltaf eitthvað sem
getur komið upp á og veldur mis-
skilningi en við reynum að vinna
úr því og gera þannig að enginn
verði sár eftir, það skiptir óskap-
lega miklu máli.“ Mæðrastyrks-
nefnd sé rekin eins og heimili. „Við
reynum að fara rosalega vel með.
Við vinnum hér eins og heima hjá
okkur.“ Það sem keypt sé inn fáist
yfirleitt á góðum magnafslætti og
þannig er hægt að gefa meiri mat.
„Talað er um að það sé svo voða-
lega niðurlægjandi að afgreiða mat
í poka. Við lítum ekki á það þannig.
Við erum að bjóða þetta. Þetta er
gjöf til þín, ef þú vilt þiggja hana
þá gjörðu svo vel, en þú þarft ekk-
ert að þiggja hana. Þetta er talað
svolítið niður.“ Fyrst og fremst
sé hugsað til þess að börn fái að
borða. „Við vitum að það er mis-
jafn sauður í mörgu fé og gleymum
því ekki, en við höfðum hins vegar
til hins góða í manninum, það er
númer eitt, tvö og þrjú.“ Þannig sé
mögulegt að fólk misnoti úrræðið,
en þær ráði ekki við það hafi ein-
hverjir smekk fyrir því.
Ragnhildur segist þakklát fyrir
það mikla traust sem Mæðra-
styrksnefnd hafi fengið. „Einstak-
lingar, fyrirtæki, félagasamtök og
það má segja öll íslenska þjóðin
hefur stutt þessa starfsemi í gegn-
um árin. Það segir sig sjálft að
þessi góði stuðningur hefur mikið
að segja og gerir þetta kleift. Hér
eru afskaplega margir sem styðja
við þessa starfsemi og vilja láta
gott af sér leiða. Í þjóðfélaginu er
hópur af fólki sem vill ekki láta
nafns síns getið sem leggur reglu-
lega inn á reikninginn okkar og við
erum afskaplega þakklátar fyrir
það.“
Mæðrastyrksnefnd styður við
fólk á fleiri máta. Til dæmis eru
sjóðir sem styrkja fermingar-
börn og börn til leikjanámskeiða
og sumarbúða. Þá geta verðandi
mæður fengið barnapakka. Reynt
er að koma til móts við fólk og
hefur fólk í námi til dæmis feng-
ið að koma á öðrum tímum til
að fá mat, þegar það er í frímín-
útum. „Við styrkjum konur sem
eru í námi og eiga erfitt með því
að reyna að kalla þær til okkar.
Við styrkjum þær ekki með pen-
ingum, ekki enn þá allavega. En
okkur dettur ýmislegt í hug og
það væri gaman að geta styrkt
konur til náms, því námið er það
sem fleytir fólki áfram í lífsbar-
áttunni. Nokkrar eru þær ungu
stúlkurnar sem hafa komið bros-
andi til okkar í lok náms og þakkað
okkur fyrir hjálpina, því hún hafi
gert þeim kleift að klára sitt nám.
Það finnst okkur mjög merkilegt.
Það gefur okkur tilgang. Hugurinn
á bak við allt hjá okkur er fyrst og
fremst að reyna að hjálpa til, og
við gerum þetta með glöðu geði og
brosi á vör.“
Föstudagsviðtaliðföstuda
gur Ragnhildur G. Guðmundsdóttir, formaður Mæðrastyrksnefndar Reykjavíkur
Samfélag sem getur ekki séð
sínu fólki fyrir lífsviðurværi, það
hrynur til grunna. Soltinn maður
ræður ekki við lífsbaráttuna.
Ekki niður-
læging að fá
mat í poka
Jólin eru annasamasti tíminn hjá hjálparsamtök-
um enda leita þúsundir Íslendinga þeirra hjálpar
til þess að geta haldið jól. Mæðrastyrksnefnd í
Reykjavík tekur í hverri viku við um 500 manns
sem þurfa matargjöf. Ragnhildur G. Guðmunds-
dóttir, formaður nefndarinnar, sagði Þórunni
Elísabetu Bogadóttur frá starfinu.
HJÁ MÆÐRASTYRKSNEFND Nýir hópar eru
farnir að sækja í aðstoð hjá nefndinni, fleiri
eldri borgarar og fleiri öryrkjar meðal annarra.
FRÉTTABLAÐIÐ/HAG