Morgunblaðið - 20.10.2010, Blaðsíða 23

gróðurhúsunum við Reyki hjá Arn-
aldi Þór að Blómvangi og Sveini
Guðmundssyni að Bjargi. Auður
var mjög dugleg og vinnusöm og
kom sér vel hjá vinnuveitendum
sínum og hún var líka frábær eldri
systir, það væri of langt mál að
rekja alla leiki og skemmtanir sem
voru á þessum árum meðal barna
og unglinga sem bjuggu í þessu
sambýli starfsmanna Reykjalund-
ar, Hitaveitu Reykjavíkur, Dælu-
stöðvarinnar og vistmanna að
Reykjalundi. Enda fór svo að hún
kynntist manni sínum Hermanni
Þórðarsyni þar, en hann var um
tíma vistmaður að Reykjalundi.
Mér fannst hann alveg frábær,
hann varð eins og stóri bróðir.
Ég var afar hrifinn af systrum
mínum en þó kom það fyrir að það
slettist upp á vinskapinn og stóðu
þær þá ævinlega saman á móti
mér og sýndu mér hver réði.
Eitt atvik er ofarlega í minningu
minni um Auði frá þessum árum
en það var sumarið 1955, foreldrar
okkar höfðu farið til útlanda og
skilið okkur krakkana eftir í umsjá
Auðar og Páls móðurbróður okkar,
henni fannst það ekki neitt stórmál
að vera með okkur 5 systkinin, en
þau yngstu voru 9, 7 og 4 ára. Það
sem ég man svo vel frá þessum
tíma var hvað hún var flott og frá-
bær. Faðir okkar hafði pantað sér
nýjan Chevrolett 1955 sem átti að
afhendast meðan þau voru erlendis
og kom það í hlutskipti Auðar að
ná í bílinn, ég get ekki gleymt því
þegar hún kom heim, mér fannst
hún eins og leikkona í bíó, hún
ljómaði, hún var bara flottust.
Svo kom að því að Auður flutti
að heiman og fór að búa með Her-
manni, fyrsta heimili þeirra var að
Hjarðarhaga og fékk ég að búa hjá
þeim þegar ég var í skóla í
Reykjavík og síðan aftur eftir að
þau fluttu til Hafnarfjarðar er ég
var við nám, var það alveg frábær
tími.
Í Hafnarfirði leið henni vel með
fjölskyldu sinni, Hermanni og
börnunum Sigríði, Hlín og Árna.
Árið 1964 hóf hún rekstur versl-
unarinnar Emblu ásamt vinkonu
sinni Dóru Guðmundsdóttur,
versluðu þær með kvenfatnað og
barnaföt. Árið 1994 keypti Auður
hlut Dóru og rak hún verslunina í
ein 10 ár.
Milli okkar systkinanna hefur
verið afar gott samband, við höfum
hist reglulega í mat og kaffi hvert
hjá öðru, einnig fórum við í svo-
kallaðar systkinaferðir í ein 15 ár,
þetta voru þriggja til fimm daga
ferðir vítt og breitt um landið, allt
þetta þjappaði okkur saman og
styrkti þau bönd sem þurfa að
vera milli systkina og maka þeirra.
Elsku Auður, systir, mágkona
og frænka, það kemur enginn í
þinn stað og þín verður sárt sakn-
að en minningin um góða systur og
vinkonu sem oft var leitað til mun
lifa.
Kæri Hemmi mágur, börn,
barnabörn og barnabarnabörn,
megi sá er öllu ræður veita ykkur
styrk í sorg ykkar.
Ingólfur, Kristjana, börn
og barnabörn.
Elskuleg móðursystir mín Auður
Árnadóttir er látin og langar mig
að minnast hennar. Hún var jafnan
kölluð Udda frænka af okkur
systkinunum. Gælunafnið var til-
komið vegna þess að við áttum í
erfiðleikum með að segja Auður
þegar við vorum lítil en aðgreina
þurfti allar frænkurnar. Mamma
og Udda frænka sögðu að ég hefði
sótt á frænku allt frá því að ég var
í móðurkviði. Mamma var þá tíður
gestur hjá þeim Hemma og grín-
uðust þær oft með að þegar von
var á mömmu í heimsókn hefði
frænka jafnan brotið eða misst
hluti. Þegar barnið reyndist vera
stúlka var ég skírð í höfuðið á
henni. Ég var stolt af því að hafa
fengið nafnið hennar og leit ávallt
upp til nöfnu minnar. Frænka var
ótrúleg kona, blíð og traust og lét
manni alltaf líða eins og maður
væri einstakur. Hún var falleg,
brosmild og með hárfínan húmor.
Við vorum oft í pössun hjá þeim
Hemma þegar við vorum lítlil og
man ég eftir að hafa fengið að að-
stoða hana við bakstur og önnur
heimilisstörf sem mér þóttu
óhemju spennandi fyrstu árin. Hún
var líka mikil hannyrðakona á
þessum tíma og voru þær ófáar
peysurnar sem hún prjónaði á mig
og jafnvel dúkkurnar mínar.
Frænka átti líka fataverslun og
eins og gefur að skilja þá var það
óhemju spennandi að fá að valsa
þar um sem barn og sem ungling-
ur að fá að afgreiða í búðinni. Hún
var ein af meginstoðunum í upp-
vexti mínum og leitaði ég til henn-
ar með stórt og smátt. Þannig var
hún minn helsti ráðgjafi þegar að
matseld kom og einnig voru þau
Hemmi fljót að tölvuvæðast og
voru margar af fyrstu tölvuunnu
ritgerðum mínum skrifaðar með
leiðsögn þeirra. Frænka var ein-
staklega barngóð og naut þess að
eiga samskipti við börn. Dætrum
mínum fylgdist hún vel með og er
ég þakklát fyrir að þær þekktu
hana vel og lærðu af samskiptum
sínum við hana. Þær eiga ekki
langömmur á lífi en hafa gjarnan
sagt að þær eigi gömlu Uddu
frænku. Hjartans frænka hefur
verið veik í mörg ár og hafa þau
veikindi haft mikil áhrif á líðan
hennar og dregið úr henni orku.
Hún sýndi manni þó alltaf sama
áhugann og umhyggjuna og átti
maður alltaf víst hlýtt faðmlag og
koss á kinn þegar maður hitti
hana. Í veikindum síðustu mán-
uðina komu styrkleikar hennar í
ljós. Hún hélt reisn sinni og glettni
og hélt áfram að vera hughreyst-
andi og hvetjandi. Ég er þakkát
fyrir að hafa átt margar góðar
stundir með henni síðustu mánuði.
Væntumþykju og umhyggju
frænku átti ég vísa og frá fyrstu
tíð og er það ómetanlegt að eiga
svo margar góðar minningar um
hana.
Elsku Hemmi, þið voruð sam-
hent og samstillt og þú hefur verið
frænku einstakur og hugsað um
hana af alúð og umhyggju. Þinn
missir og fjölskyldunnar allrar er
mikill. Við Sævar, Freyja og Katla
sendum ykkur samúðarkveðjur.
Minningar um einstaka konu munu
lifa meðal okkar og kalla fram
hlýju í hjarta og bros á vör.
Svo undur bjart,
svo undur hlýtt
var umhverfis þig,
eins og fegurð vors,
eins og fjallablær
væri í fylgd með þér.
(Sigríður Einarsdóttir)
Elsku Udda frænka, ég kveð þig
með virðingu og söknuði.
Þín
Auður.
Það er komið að kveðjustund.
Á slíkri stundu er þakklæti til
þeirrar sem hér er kvödd efst í
huga.
Við þökkum samveruna og árin í
Víðihvamminum. Það litla og
skemmtilega samfélag sem þar var
mótaði æskuárin. Í minningunni er
stöðugt sólskin og leikir en sorgin
knúði þar dyra líka. Við systkinin
minnumst skemmtilegrar samveru
og ferðalaga með Auði, Hermanni
og þeirra börnum og okkur systr-
um eru sérstaklega minnisstæðar
ferðirnar á Reykjalund til Hlínar
og Árna. Þær voru ævintýri lík-
astar og okkur tekið með kostum
og kynjum af þeim sæmdarhjón-
um.
Við þökkum vináttuna við for-
eldra okkar, hún var þeim afar
mikils virði. Ævintýrið með stofn-
un Emblunnar er einnig í fersku
minni og öll þau ár sem á eftir
komu en Auður og mamma ráku
saman og unnu hlið við hlið í versl-
uninni í 30 ár og settu svip sinn á
bæjarfélagið okkar. Eiginmennirn-
ir studdu þær með ráðum og dáð
og við krakkarnir fengum að taka
virkan þátt í verslunarrekstrinum
og stigum þar okkar fyrstu skref á
vinnumarkaðinum. Öll ferðalögin,
sem farið var í bæði innanlands og
utan voru foreldrum okkar einnig
dýrmæt og ógleymanleg.
Við þökkum Auði alla vináttu og
elsku í okkar garð á liðnum árum.
Við systkinin og móðir okkar
kveðjum hana með virðingu og
þökk fyrir allt og allt og sendum
Hermanni, börnum þeirra og fjöl-
skyldum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Eyjólfur, Sigrún
og Sólveig Reynisbörn.
MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÓBER 2010
Elsku Ásgeir afi
okkar.
Þú varst alveg ein-
staklega góður, rólegur, yfirvegaður
og virðulegur maður en umfram allt
yndislegur afi. Við höfum svo margt
að þakka þér fyrir og þú kenndir okk-
ur ófáa hlutina um lífið og tilveruna.
Þú elskaðir okkur af öllu hjarta og
studdir okkur í því sem við tókum
okkur fyrir hendur.
Þú og amma hafið alltaf verið okk-
ur til halds og trausts og nutum við
þeirra forréttinda að fá að hafa ykkur
mikið hjá okkur þegar við vorum
yngri og fengum við því að kynnast
ykkur báðum svo ótrúlega vel. Við er-
um svo þakklátar fyrir allar minning-
arnar með þér bæði úr Aðalvíkinni og
í gegnum tíðina.
Þegar við komum í heimsókn til þín
þá fundum við fyrir svo mikilli hlýju
enda vildir þú helst að við settumst í
kjöltuna þína, sama hversu stórar við
vorum orðnar. Það skipti engu máli
hversu gamlar við vorum orðnar, við
vorum alltaf krúsurnar hans afa.
Okkur þykir svo ótrúlega vænt um
þig, afi okkar, og við söknum þín af
öllu hjarta.
Krúsurnar hans afa,
Rakel, Guðríður Harpa
og Brynja.
Ásgeir Jónsson
✝ Ásgeir Jónssonfæddist á Sæbóli í
Aðalvík 7. desember
1920. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Sólvangi hinn 29.
september síðastlið-
inn.
Útför Ásgeirs fór
fram frá Vídal-
ínskirkju 8. október
2010.
Afi okkar, Ásgeir
Jónsson, er látinn. Það
er auðvitað margt sem
kemur upp í hugann á
slíkri stundu. Góðar
minningar frá myndar-
legu heimili á Hátröð,
heimsóknir á Þorláks-
messu til ömmu og afa í
skóbúðina og það
hvernig hann lifnaði við
að heyra góða tónlist.
En það er varla
hægt að minnast afa án
þess að tala um Aðal-
vík. Við höfum verið
þeirrar gæfu aðnjótandi að heim-
sækja þessar bernskuslóðir hans allt
frá blautu barnsbeini. Það hefur mót-
að okkur á margan hátt. Þangað höf-
um við sótt í yndislega náttúru, en
ekki síður í fólkið sem þar ólst upp. Á
hverjum bæ var samheldið, duglegt,
lífsglatt og kraftmikið fólk sem gæddi
víkina lífi. Afi var einn af þessu fólki.
Hann var frumkvöðull, duglegur að
gera það sem hann dreymdi um og
reffilegur með hattinn sinn. Honum
var annt um fólkið sitt. Og hann var
húmoristi, jafnvel kaldhæðinn á
stundum.
En nú hefur hann fengið frið. Ætli
hann sé ekki bara kominn í Aðalvík-
ina á björtum sumardegi. Hafi læðst
út fyrir allar aldir, lagst milli þúfna,
hlustað á kyrrðina, fuglasöng og tófu-
gaggið og sofnað aftur. Það er topp-
urinn.
Afi skilur nú eftir sig stóran hóp af-
komenda, ættingja og vina sem ylja
sér við minningar um höfðingja.
Ömmu, sem hugsaði ávallt svo vel um
hann, sendum við okkar hlýjustu
strauma og dýpstu samúðarkveðjur.
Heimir, Viðar
og Elfa Björk.
✝
Hjartans þakkir eru færðar öllum þeim sem sýndu
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður minnar,
SIGURBJARGAR BJÖRGVINSDÓTTUR,
áður Þórsgötu 21a.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins
Sunnuhíðar fyrir ljúft og hlýlegt viðmót og frábæra
umönnun.
Stefán Hermanns.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÁRNI SIGURÐSSON
frá Hjarðarási,
við Kópasker,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn
15. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
26. október kl. 15.00.
Sigurður Árnason, Bryndís Alda Jónsdóttir,
Ingunn Árnadóttir, Sighvatur Arnarsson,
Helgi Árnason, Sigurlína Jóhannesdóttir,
Daníel Árnason, Sigurhanna Sigfúsdóttir,
Gylfi Árnason, Guðrún Vala Elísdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur frændi okkar,
HÖRÐUR JÓNSSON,
Dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness föstudaginn
15. október.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn
22. október kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svanborg Eyþórsdóttir.
✝
Elskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
ÞÓRHALLUR DANÍELSSON,
lést að morgni laugardagsins 16. október á
Heilbrigðisstofnun Fjallabyggðar.
Útför hans fer fram frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 30. október kl. 11.00.
Sigurður Gunnar Daníelsson,
Soffía Svava Daníelsdóttir, Birgir Guðjónsson,
Ingibjörg Daníelsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Hjartans þakkir til ykkar allra er sýnduð okkur
samúð, hlýhug og vinarþel vegna andláts og
útfarar ástkærs eiginmanns míns, sonar, tengda-
sonar, bróður, mágs og frænda,
AÐALSTEINS TÓMASAR FRIÐJÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir til íþróttafélagsins Akurs,
Lionsklúbbs kvenna á Dalvík og fjölskyldunnar á
Hólabæ í Langadal.
Til allra þeirra sem veittu okkur stuðning og hjálp,
Guð blessi ykkur öll.
Kolbrún Sigurðardóttir,
Ragna Aðalsteinsdóttir,
Björg Pétursdóttir,
Sigurður Kristinsson, Anna Dís
og fjölskyldur.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi,
bróðir og mágur okkar,
SVEINN VIÐAR STEFÁNSSON,
Akurgerði 46,
lést sunnudaginn 17. október.
Jarðarförin fer fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Sigríður Brynjúlfsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn,
systkini og fjölskyldur þeirra.