Morgunblaðið - 20.10.2010, Blaðsíða 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. OKTÓBER 2010
✝ Guðfinna Jóns-dóttir fæddist 2.4.
1926 á Reykjanesi á
Ströndum. Hún lést á
líknardeild Landspít-
alans 30. ágúst 2010.
Foreldrar Guðfinnu
voru Jón Jónsson, f.
28.11. 1891, d. 1.6.
1954, og Róselija Jón-
ína Guðjónsdóttir, f.
20.4. 1880, d. 14.11.
1968. Guðfinna átti
tvo bræður, Guð-
mund Trausta Jóns-
son, f. 7.4. 1923, d.
24.10. 1990, og Helga
Jónsson, f. 12.3.
1930.
Guðfinna fluttist til
Reykjavíkur árið
1959 og bjó með
bræðrum sínum.
Guðfinnu varð ekki
barna auðið. Guð-
finna var ljósmóðir
og vann við það fram
til ársins 1991.
Útför Guðfinnu fór
fram frá Digra-
neskirkju 10. sept-
ember 2010.
Guðfinna frænka kvaddi þennan
heim 30. ágúst sl.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast hennar. Guðfinna var mann-
eskja sem átti aldrei í útistöðum við
einn eða neinn, engin átök né leiðindi
voru í hennar lífi og svona einstakar
sálir eru fyrirmynd og kennarar á
þessari jörð.
Guðfinna var manneskja sem ekki
bar tilfinningar sínar á torg, hún var
staðföst, rökföst og tók lífinu með
stóískri ró. Guðfinna var ljósmóðir
og tók í gegn um tíðina þar af leið-
andi þátt í gleði annarra þegar barn
fæðist á þessa jörð. Sjálf átti Guð-
finna engin börn.
Ég man það þegar ég var að eiga
mitt fyrsta barn fyrir mörgum árum
síðan, þá var hún ljósmóðir á Land-
spítalanum. Ég heimtaði hana í tíma
og ótíma og alltaf kom hún og studdi
mig í þeim erfiðleikum sem ég átti í
með brjóstagjöf. Hún hló oft að mér
og gerðum við góðlátlegt grín að því
hversu mikil óhemja ég gat verið og
þá sagði ég við hana „Já, þetta er
Reykjanesskapið að vestan“.
Ég bjó lengi í Kópavogi eins og
hún og oft kom hún við á Digranes-
veginum að fylgjast með hvernig
gengi með barnið og ég man hvað
mér leið vel að eiga hana að.
Verst var að á seinni árum var
ekki mikið samband á milli okkar og
áður en maður veit af er allt í einu líf-
ið búið. Ég hitti Guðfinnu síðast við
jarðarför móður minnar í apríl sl.
Ekki var að sjá á henni að hún væri
veik, hún var náttúrulega ekki að
kvarta eða kveina yfir einu né neinu.
Guðfinna bjó með bræðrum sínum
alla tíð. Þau áttu fallegt heimili sem
gott var að koma á. Guðmundur heit-
inn bróðir Guðfinnu dó fyrir allmörg-
um árum en Helgi er eftirlifandi
bróðir hennar. Ég votta þér, Helgi
minn, mína dýpstu samúð og ég veit
að þú hefur misst mikið en minning-
arnar lifa, fallegar minningar um
einstaka konu sem allir báru virð-
ingu fyrir.
Guð blessi minningu hennar.
Megir þú, Guðfinna mín, hvíla í
friði.
Þín frænka,
María Haraldsdóttir.
Guðfinna Jónsdóttir
Veistu ef þú vin átt
þann er þú vel trúir
og vilt þú af honum gott geta.
Geði skaltu við þann blanda
og gjöfum skipta,
fara að finna oft.
Þessi vísa úr Hávamálum kemur
mér í hug þegar ég minnist Jóhönnu
G. Jónsdóttur, sem lést 1. október
eftir langvarandi og erfið veikindi.
Hanna kynntist eigninkonu minni,
Kristínu Friðriksdóttur, í Hús-
mæðraskólanum í Reykjavík og
héldu þær síðan nánu vináttusam-
bandi í áratugi, sem reyndist þeim
og fjölskyldum þeirra heilladrjúgt
veganesti á lífsbrautinni.
Vináttutengslin við fjölskyldu
Hönnu og Sverris í Brúnalandinu
voru eins og órjúfanlegur sáttmáli
sem aldrei bar skugga á. Hanna var
einstök manneskja, hógvær,
Jóhanna Guðfinna
Jónsdóttir
✝ Jóhanna GuðfinnaJónsdóttir fæddist
á Finnbogastöðum í
Árneshreppi í
Strandasýslu 6. nóv-
ember 1934. Hún lést
1. október síðastlið-
inn.
Útför Jóhönnu fór
fram frá Bústaða-
kirkju 12. október
2010.
hjartahlý og réttsýn,
alltaf reiðubúin til að
rétta öðrum hjálpar-
hönd og styðja þá sem
minna máttu sín.
Hún bjó manni sín-
um og fjórum börnum
þeirra glæsilegt heim-
ili þar sem smekkvísi,
atorka og velvilji ein-
kendi heimilisbraginn.
Þar nutu allir öryggis
og velsældar – öllum
var tekið opnum örm-
um og einkum voru
barnabörnin aufúsugestir og áttu
þau alltaf athvarf hjá afa og ömmu.
Fjölmargir vinir og vandamenn
nutu gestrisni og ánægjulegra sam-
verustunda í heimilisboðum þar sem
gleði og góðvild réð ríkjum. Veiting-
ar voru eins og á lúxushóteli. Hús-
bóndinn sá um vínið og húsfrúin um
matinn og þar sannaðist hið forn-
kveðna að „smekkurinn sem kemst í
ker, keiminn lengi eftir ber“. Ávallt
fóru allir mettir og sælir frá veislu-
borðum í Brúnalandinu.
Margt kemur upp í hugann þegar
maður rifjar upp samskiptin við
Hönnu og Sverri. Sameiginleg bú-
drýgindi eins og sláturgerð, berja-
stínsla og sultugerð og önnur heim-
ilisiðja þar sem vinkonurnar réðu
ríkjum og við nutum afraksturins.
Sumarbústardvöl í Skorradalnum,
ferðir um æskuslóðir á Vestfjörðum
eða á Hornstrandir, í Lónsöræfin og
Þórsmörkina.
Einnig ferðalög til Spánar, Ítalíu
og Mið-Evrópu þar sem Sverrir var í
bílstjórahlutverkinu og kom okkur
alltaf á leiðarenda.
Þetta voru góðir dagar fyrir sam-
stilltan hóp.
En nú er kveðjustundin upp runn-
inn. Hanna hefur kvatt þennan heim.
Við þökkum henni samveruna og
hjartahlýjuna sem henni fylgdi.
Með söknuði í hjarta sendum við
Sverri, sonum hans og dóttur
Óskari, Jóni Sverri, Helga og Sig-
ríði Rögnu, tengdadætrum,
tengdasyni og barnabörnum okk-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Valdimar Hergeirsson
og fjölskylda.
HINSTA KVEÐJA
Elsku Hanna. Það er erfitt
að kveðja þig, þú varst yndisleg
vinkona. Mikið er ég þakklát
fyrir að hafa kynnst þér fyrir
rúmri hálfri öld þegar við vor-
um saman í Húsmæðraskóla
Reykjavíkur. Sú vinátta hefur
haldist síðan. Þú varst mikil
kona og móðir. Eiginmaður,
börn, tengdabörn, barnabörn
og langömmustrákur voru þér
allt. Ég votta þeim öllum samúð
mína og bið góðan Guð að vera
með þeim á erfiðum tímum.
Minning þín lifir í hjörtum okk-
ar.
Sólrún Aspar
Elíasdóttir (Dódó).
Fyrri hluti deildakeppninnar
um helgina
Iceland Express-deildakeppni
verður spiluð helgina 23.-24. október
og seinni umferðin 20.-21. nóvember.
Byrjað er að spila á laugardeginum
kl. 11 og á sunnudeginum kl. 10.
Deildameistarar frá árinu 2009 eru
þeir félagar í sveit H.F. Verðbréfa
(Aðalsteinn Jörgensen, Bjarni H.
Einarsson, Jón Baldursson, Steinar
Jónsson, Sverrir Ármannsson og Þor-
lákur Jónsson).
Sveitirnar eruð beðnar að skrá sig í
síðasta lagi fimmtudaginn 21.október.
Frá eldri borgurum
í Hafnarfirði
Föstudaginn 15. október var spilað
á 17 borðum. Úrslit urðu þessi í N/S
Oddur Jónsson – Katarínus Jónsson 369
Friðrik Hermannss. – Bragi Björnss. 366
Björn Árnason – Kristófer Magnúss. 349
Albert Þorsteinss. – Auðunn Guðmss. 332
A/V
Sverrir Jónsson – Óli Gíslason 395
Örn Einarsson – Bragi Bjarnason 392
Jóhann Benediktss. – Erla Sigurjónsd. 379
Knútur Björnss. – Oddur Halldórsson 373
Alltaf sama fjörið
í Gullsmáranum
Metþátttaka var í Gullsmára
mánudaginn 18. október. Spilað var á
17 borðum (það skal tekið fram að 215
spilarar eru skráðir í gagnasafn fé-
lagsins).
Úrslit í N/S:
Jón Stefánsson - Guðlaugur Nielsen 332
Gunnar Sigurbjss. - Sigurður Gunnlss. 318
Lilja Kristjánsd. - Þórður Jörundss. 284
Oddur Jónsson - Katarínus Jónss. 283
A/V:
Sigurður Njálss. - Pétur Jónsson 377
Björn Árnason - Auðunn R.Guðmss. 341
Jón Hanness. - Samúel Guðmundss. 302
Ásgrímur Aðalst. - Bragi Bjarnason 298
Og minnt er á að sveitakeppni fé-
lagsins hefst mánudaginn 1. nóvem-
ber.
Frank Guðmundsson
Íslandsmeistari í einmenningi
Frank Guðmundsson sigraði í Ís-
landsmótinu í einmenningi sem fram
fór um sl. helgi.
56 spilarar tóku þátt í mótinu sem
var spilað í þremur lotum. Þetta er að
sögn skemmtilegt mót þar sem allir
keppendur þurfa að spila sama kerfið.
Í 2. sæti varð Hrafnhildur Skúla-
dóttir og í þriðja sæti Gunnlaugur
Sævarsson.
Hrólfur Hjaltason varð fjórði og
Hermann Friðriksson fimmti.
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
Frank Guðmundsson
Elsku Bergþór.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Takk fyrir allt og allt.
Þín systir
Inga og Ólafur.
Það var á þessu hausti þar sem
náttúran skartaði sínum fegurstu lit-
um, að mágur og kær vinur Beggi
Long eins og við kölluðum hann
kvaddi. Hann hafði ákveðið að fara
með okkur hjónunum í ferðalag til
Jóhannes Bergþór
Long
✝ Jóhannes Berg-þór Long fæddist
í Reykjavík 26. októ-
ber 1949. Hann lést á
heimili sínu 5. októ-
ber 2010.
Útför Jóhannesar
var gerð frá Bústaða-
kirkju 15. október
2010.
Vegna mistaka í
uppsetningu minning-
argreina um Jóhann-
es Bergþór sl. föstu-
dag eru eftirfarandi
greinar birtar aftur.
Hlutaðeigendur eru beðnir velvirð-
ingar á mistökunum.
Florida og vera með
mér á afmælisdegi
mínum og hafði lagt
mikið á sig til að geta
það en skömmu fyrir
brottför hrakaði hon-
um það mikið að hann
átti ekki kost á að fara
með.
Það var erfið stund
þegar við kvöddum
hann á spítalanum
daginn sem við fórum
en hann var búinn að
stefna að þessu allt
sumarið að komast í
síðustu ferðina með okkur en við höf-
um ferðast mikið saman í lífinu, hann
og góð mágkona mín hún Jóna en
hún lést úr sama illvíga sjúkdómi ár-
ið 2007 og það er sárt að missa þetta
góða fólk alltof snemma en þau verða
með okkur í huga hvar og hvert sem
förum.
Ég kveð þig kæri mágur og vinur
með þessu ljóði eftir Hákon Aðal-
steinsson.
Dökkur skuggi á daginn fellur,
dimmir yfir landsbyggðina.
Köldum hljómi klukkan gellur,
kveðjustund er milli vina.
Fallinn dómur æðri anda,
aðstandendur setur hljóða.
Kunningjarnir klökkir standa,
komið skarð í hópinn góða.
Gangan með þér æviárin
okkur líður seint úr minni.
Við sem fellum tregatárin
trúum varla brottför þinni.
Þína leið til ljóssins bjarta
lýsi drottins verndarkraftur.
Með kærleiksorð í klökku hjarta
kveðjumst núna, sjáumst aftur.
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur til móður hans Kristbjargar,
dætra Berglindar, Írisar og Helen-
ar, tengdasona og barnabarna.
Guð blessi minningu hans.
Viðar og Brynja.
Þegar góðir vinir
kveðja stendur tím-
inn kyrr um stund og
hugurinn leitar til
baka yfir farinn veg.
Kynni okkar Ólafs
hófust fyrir tæpum þrjátíu árum
þegar undirritaður ásamt fjöl-
skyldu flutti í sama hús og Ólafur
og hans fjölskylda bjuggu í. Þegar
Ólafs er minnst er vart hægt að
hugsa til hans án þess að nafn
eiginkonu hans, Önnulísu, fylgi,
svo nátengd voru þau á lífsgöngu
sinni.
Ólafur var til sjós mestalla sína
Ólafur Feilan
Marinósson
✝ Ólafur FeilanMarinósson fædd-
ist í Reykjavík 13.
nóvember 1933. Hann
lést 29. september sl.
Útför Ólafs var
gerð frá Fríkirkjunni
í Reykjavík 8. október
2010.
starfsævi og vorum
við samskipa í nokk-
ur ár. Mér er svo
minnisstætt á meðan
við störfuðum saman
hvað Ólafi var annt
um fjölskyldu sína og
talaði oft um hana.
Sem bryti til sjós var
Ólafur gæddur þeim
hæfileika í ríkum
mæli að geta siglt
milli skers og báru í
því starfi.
Með æðruleysi og
ljúfu geði leysti hann
jafnan úr öllum vanda og reyndi að
sinna öllu kvabbi, stóru og smáu,
án þess nokkurn tíma að gera
mannamun.
Þegar góður vinur og fyrrver-
andi samstarfsmaður er svo
snögglega kvaddur er það harka-
leg áminning um fallvaltleika lífs-
ins og það, að hversu þróttmikill
og stæltur sem reyrinn er þá fellur
hann að lokum til jarðar.
Þau örlög fær enginn umflúið.
En við sem eftir stöndum geymum
í hugarfylgsnum ljúfar minningar
um góðan dreng og félaga sem
leitaði fyrst að hinu jákvæða í
hverju máli áður en hann kvað upp
endanlegan dóm, sinnti skyldu-
störfum af hógværð og festu og
rétti hverjum hjálparhönd sem
þess þurfti með. Því fylgja Ólafi
hugheilar óskir um velfarnað á
þeirri vegferð sem hann hefur nú
lagt í.
Ég og mín fjölskylda vottum
Önnulísu, börnum, tengdabörnum,
barnabörnum og öðrum aðstand-
endum okkar dýpstu samúð.
Guðmundur Kr. Þórðarson.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins.
Smellt á reitinn Senda inn efni á for-
síðu mbl.is og viðeigandi efnisliður
valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi
tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Minningargreinar