Saga - 2004, Blaðsíða 123

hagrætt á síðum blaðsins (GF, bls. 163). Hitt verður ekki frá Finn-
boga tekið að hin skammvinna vera hans á ritstjórastóli Alþýðu-
blaðsins var eins og hressandi gustur í íslenskan blaðaheim, ekki síst
vegna fréttastíls hans og notkunar á fyrirsögnum og myndum. Hin
blöðin voru þá ærið útkjálkaleg í útliti og framsetningu efnis enda
tókst Finnboga Rúti að auka útbreiðslu Alþýðublaðsins svo mikið að
það stóð um skeið jafnfætis Morgunblaðinu. Hinar miklu breytingar
á Morgunblaðinu árið 1934 og árunum þar á eftir voru örugglega að
verulegu leyti svar við þessari stórauknu samkeppni.
Jakob birtir langa klausu úr bók minni Nýjustu fréttir! þar sem
ég lýsi blöðunum í upphafi fjórða áratugarins. Þar segi ég meðal
annars að blöðin hafi verið sviplítil og þunn og auglýsingar hafi
þakið forsíður þeirra allra. Fréttaflutningur og greinaskrif hafi
meira eða minna verið í fjötrum þess pólitíska ofstækis sem heltók
þjóðina um þær mundir. Þetta segir Jakob að sé fjarri sanni hvað
Morgunblaðið varði (JFÁ, bls. 308). Hann hlýtur að hafa verið með
sérkennileg pólitísk gleraugu á nefinu þegar hann fletti blaðinu
þessi árin. Æsingurinn út af geðveikimáli Jónasar frá Hriflu, þing-
rofi og fleiri málum var þá í algleymingi og þar var Morgunblaðið
sannarlega ekki barnanna best í pólitísku skítkasti og lituðum
fréttaskrifum. Raunar viðurkennir Jakob þetta í bók sinni. Hann
segir að skammirnar í Morgunblaðinu á þriðja og fjórða áratug 20.
aldar hafi verið á köflum allsvakalegar og annars staðar að blaðið
hafi öðrum þræði verið í sama forarpytti persónulegra svívirðinga
sem einkenndi íslenska blaðamennsku allan ritstjórnarferil Valtýs
Stefánssonar (JFÁ, bls. 170 og 172). Ef Jakob hefur ekki veitt athygli
dauflegu útliti Morgunblaðsins á árunum upp úr 1930 getur hann
farið inn á netið (www.hvar.is) og skoðað það með eigin augum. Það
er lítið heimspressusnið á því að leggja forsíðuna alla undir auglýs-
ingar en láta meginfarveg bæjarfrétta vera í fyrirsagnalausum
smáklausum í dagbók eins og var í blaðinu á þessum tíma. Síðurn-
ar í blaðinu eru yfirleitt myndlausar og fyrirsagnir smáar.
Það sem háir Jakobi F. Ásgeirssyni sem söguritara er hversu
pólitískur hann er. Hann á afar bágt með að setja sig í spor þeirra
sem hafa aðrar skoðanir en hann sjálfur og á það til að hreyta ónot-
um í þá. Söguritun hans er með þeim hætti að hann stillir sér víg-
búinn upp við hliðina á söguhetju sinni eins og riddarinn hugum-
prúði og leggur svo til atlögu við alla ímyndaða og raunverulega
óvini hennar og pólitíska andstæðinga og heggur ótt og títt. Hann
fellur meðal annars sjálfur í þá gryfju að uppnefna andstæðinga
E I N T Ó N A S A G N F R Æ Ð I 123
Saga 2004 - NOTA 1.12.2004 9:40 Page 123