Morgunblaðið - 26.02.2011, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 26. FEBRÚAR 2011
✝ Vigdís Jóns-dóttir var fædd
í Flögu í Vill-
ingaholtshreppi 18.
maí 1951. Hún lést
á Heilbrigð-
isstofnun Suður-
lands á Selfossi 15.
febrúar 2011.
Foreldrar henn-
ar eru Jón Á.
Hjartarson f. 1928,
frá Auðs-
holtshjáleigu í Ölfusi, og Guð-
ríður Magnúsdóttir fædd 1926,
frá Flögu í Villingaholtshreppi.
Systkini Vigdísar eru Jóhanna f.
1954, búsett í Noregi, maki
Stein Age Lysgard, eiga þau tvö
börn og tvö barnabörn. Grímur
f. 1963, maki Stefanía Geirs-
naut sín vel á meðal fólks. Vig-
dís ólst upp á Selfossi og flutti
síðar til Reykjavíkur 1979 og
bjó í Hátúni 10. Hún dvaldi á
Hjúkrunarheimilinu Kumb-
aravogi á síðastliðnu ári vegna
veikinda sinna.
Vigdís lauk prófi frá barna-
og gagnfræðaskólanum á Sel-
fossi, og var einn vetur í Hús-
mæðraskólanum á Laugarvatni.
Vigdís stundaði ýmis störf í
æsku og á unglingsárunum á
Selfossi. Hjá SS við slátrun,
mjólkuriðnað og í fiskverkun.
Einnig var hún í sveit í Flögu
hjá afa sínum og ömmu. Var
hún eitt ár við störf á prests-
setrinu á Þingvöllum. Lengst af
starfsævi sinni starfaði hún á
Reykjalundi og síðar á Múla-
lundi.
Útför Vigdísar fer fram frá
Selfosskirkju í dag, 26. febrúar
2011, og hefst athöfnin kl. 13.30.
dóttir, eiga þau tvö
börn og eitt barna-
barn. Sonur Vigdís-
ar og Þóris Har-
aldssonar er
Guðjón Þórisson f.
1970. Sambýlis-
kona hans er
Hanna Rut Sam-
úelsdóttir, synir
þeirra eru Jón
Smári f. 2004 og
Jóhann Már f. 2006.
Sambýlismaður Vigdísar var
Geirfinnur Sigurgeirsson frá
Hrísey, f. 1927, d. 2002.
Vigdís var mikil handa-
vinnukona á prjón, hekl og út-
saum og eru fáir sem eru jafn
flínkir í höndunum og hún var.
Vigdís var mikil félagsvera og
Í dag kveðjum við Vigdísi
tengdamóður mína. Ég man þeg-
ar ég fyrst fór í heimsókn til Vig-
dísar í Hátúnið, þá var ég nýbúin
að kynnast honum Guðjóni, litla
stráknum hennar. Hafði ég aldrei
séð jafn mikið af flottum útsaum-
uðum myndum og hekluðum dúk-
um. Vigdísi fannst gaman að
segja mér frá útsaumuðu mynd-
unum sínum, sem henni þótti svo
vænt um. Þá um jólin gaf hún
okkur útsaumaða mynd af Íslandi
og er hún á góðum stað á heim-
ilinu okkar og mun minna okkur á
Vigdísi um ókomin ár. Ein jólin
gaf hún okkur rúmteppi sem hún
hafði heklað sjálf. Vigdís var mjög
flink í höndunum og öfundaði ég
hana alltaf af því. Vigdís tók alltaf
vel á móti okkur, kaffi, djús og
smákökur og svo sagðir hún okk-
ur sögur af því sem var að gerast í
kringum hana.
Vigdís kom tvisvar í heimsókn
til okkar til Danmerkur þegar við
bjuggum þar. Henni fannst nú lít-
ið mál að koma yfir hafið og dvelja
nokkra daga hjá okkur. Fórum
við á hverjum degi í göngutúr út í
ísbúð og fengum okkur lítinn ís í
brauði, ég man hvað henni fannst
hann góður danski ísinn. Hún var
félagslynd, hjartahlý, ákveðin,
dugleg og gjafmild. Hún var stolt
af barnabörnum sínum og dugleg
að prjóna á þá vettlinga og sokka.
Einnig var hún snögg að prjóna
ullarsokka á mig sem ég nota
mikið. Henni leið mjög vel á
Kumbaravogi og eftir stuttan
tíma var hún búin að kynnast öll-
um og vissi um flest það sem var
að gerast þar. Hún var líka snið-
ug, ég man þegar hún sagði mér
frá einum vini sínum á Kumbara-
vogi, hún var búin að semja við
hann að hún færi út að labba með
honum, ef hann spilaði fyrst við
hana. Nú er Vigdís komin til
Geira síns.
Hvíldu í friði, elsku Vigdís mín.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Þín tengdadóttir,
Hanna Rut
Samúelsdóttir.
Elsku Vigdís mín. Nú ert þú
búin að fá hvíldina og komin til
Geira þíns.
Líf þitt var ekki auðvelt. Þú
eignaðist soninn Guðjón Þórisson
og átt tvö barnabörn sem þú varst
mjög stolt af. Enda mjög barngóð
kona og hafðir mjög gott lag á því
að láta börn hlusta á þig með því
að segja þeim sögur, bæði sannar
og ósannar.
Þú varst ótrúlega fær hann-
yrðakona enda liggur eftir þig
fjöldi mynda sem þú hefur saum-
að út, hekluð rúmteppi, útsaum-
aðir púðar og svona mætti lengi
telja. Njótum við góðs af því.
Þú hafðir mjög gaman af því að
ferðast og fóruð þið Geiri þrisvar
til Noregs til systur þinnar, Jóu,
og ekki voru þær fáar ferðirnar til
Hríseyjar sem þið Geiri fóruð.
En nú síðustu árin leyfði heils-
an þér ekki að ferðast neitt og var
missir þinn mikill vegna þess.
Alltaf dáðist ég að því hvað þú
varst lunkin í peningamálum. Það
var með ólíkindum hvernig þér
tókst að ná endum saman og eiga
alltaf afgang. Ef þér datt í hug að
kaupa eitthvað eða gefa eitthvað
áttirðu alltaf fyrir því.
Nú er komið að leiðarlokum
hér á jörðinni, en ég trúi því að við
eigum eftir að hittast aftur á betri
stað.
Elsku Vigdís ég kveð þig í bili.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Þín mágkona,
Stefanía Geirsdóttir.
Mig langar að minnast Vigdís-
ar frænku minnar með þessum
orðum.
Ég kynntist Vigdísi þegar ég
þurfti að flýja frá Vestmannaeyj-
um aðfaranótt 23. janúar 1973 í
Rauðholtið til Dúu og Jóns. Það
var vel tekið á móti mér og systk-
inum mínum er við stóðum á
tröppunum þann morgun í Rauð-
holtinu, dvöl okkar Ágústs tví-
burabróður míns stóð fram til
hausts hjá þeim. Það var stór og
hlýr faðmur sem við gengum inn í,
þar voru auk Dúu og Jóns þau
Guðjón, Grímur, Jóhanna og svo
Vigdís. Vigdís var dugnaðarfork-
ur, minnisstætt er t.d. þegar hún
stóð ung í eldhúsinu og bakaði 16
jólakökur í einu vetfangi enda
veitti ekki af því, mikill erill og
gestagangur var á heimilinu. Það
var nú aldrei lognmollan í kring-
um Vigdísi, alltaf með músík á eða
eins og „gufan“ eða hljómplötur
buðu upp á. Vigdís dillaði sér í
takt við músíkina og söng með af
innlifun og lét sig dreyma. Vigdís
hafði gaman af því að hitta vini og
vandamenn, fór mikið í heimsókn-
ir og þá var ýmislegt skrafað og
hlegið.
Það er 30 árum síðar sem leiðir
okkar liggja aftur saman og ég
kynnist Vigdísi enn betur. Þá
kemur í ljós þrautseigju- og
kjarnakona.
Það hafa verið stofnuð heil
samtök, sem eru mjög fjölmenn,
til að kenna það sem Vigdís var
best í, þ.e.a.s. AA-samtökin, sem
kenna æðruleysi gagnvart hlutum
sem fólk fær ekki breytt og kjark
til að breyta því sem það getur
breytt. Vigdís veiktist í æsku
vegna súrefnisskorts, hún bar
þess merki alla ævi, það var ótrú-
legt að fylgjast með hvað Vigdís
var æðrulaus í öllum sínum veik-
indum sem smám saman drógu úr
henni kraft. Hún missti eigin-
mann og vini sína marga ýmist á
vit feðranna eða þeir fluttu í burtu
og hún gat þá ekki komist í heim-
sókn, en Vigdís var vina- og
frændrækin. Svo er nú „kerfið“
ekki hannað fyrir fólk sem er
veikt eins og hún var. Vigdís hafði
gott fjármálavit og spjaraði sig
ágætlega í Hátúninu, dýrtíð eða
verðlag minntist hún aldrei á,
keypti bara það sem vantaði og
vildi ekki skulda neinum neitt.
Vigdís kvartaði aldrei yfir verkj-
um, þótt hún væri blá og marin
um skrokkinn, var ekki að amast
yfir „kerfinu“ eða nokkrum hlut.
Vigdís var gríðarlega dugleg
hannyrðakona, hreinlega alltaf
með eitthvað í fanginu, hún var
gjafmild á muni sem hún bjó til og
átti, vildi gleðja þá sem í kringum
hana voru. Það voru misstórar
gjafir, en hjartað fylgdi hverjum
kaffibolla og kleinu sem boðið var
upp á. Það var stutt í hlátur hjá
Vigdísi, sem var bæði stríðin og
glettin svo manni leiddist ekki yf-
ir kaffibolla með henni. Þegar til
stóð að fara til Kumbaravogs var
Vigdísi mikið í mun að hafa kaffi-
vél inni á herbergi til að geta boð-
ið gestum upp á kaffisopa. Það
gekk eftir eins og margt sem hún
ætlaði sér og í síðustu heimsókn
minni var komin þessi fína Sen-
seo-kaffivél sem ég þáði „uppá-
hellingu“ úr. Lífið var eitt stórt
verkefni sem Vigdís tókst á við
þangað til yfir lauk, nú er hún
komin í friðarhöfn. Vigdís var
gríðarlega ákveðin og fylgin sér
og veitti ekki af, hún var sinn
gæfusmiður.
Blessuð sé minning hennar.
Hjörtur Steindórsson.
Vigdís frænka mín var fædd í
Flögu á heimili afa okkar og
ömmu. Þar átti hún heima þrjú
fyrstu ár ævi sinnar á meðan for-
eldrar hennar byggðu sitt fyrsta
heimili. Mörg sumur var hún í
Flögu, ég man hana í ráðskonu-
hlutverki þar og setti hún okkur
sem yngri vorum fastar um-
gengnisreglur, því hjá henni átti
hver hlutur sinn stað. Hún naut
sín vel á þessu mannmarga
sveitaheimili og að mörgu leyti
mótaði það hana og datt mér oft í
hug, eftir að hún stofnaði sitt eigið
heimili, að hún miðaði innkaup og
haustverk við það sem hún vand-
ist í Flögu.
Hún var mjög tengd Vigdísi
ömmu og vildi allt fyrir hana gera
og báðar höfðu jafngaman af að
lyfta sér upp og kíkja saman í
heimsóknir. Alla tíð minntist hún
afmælisdags ömmu sinnar. Þegar
Vigdís var sjö ára fékk hún heila-
himnubólgu upp úr mislingum og
var ekki hugað líf. Hún varð aldr-
ei söm eftir það, en fylgdi sínum
jafnöldrum í skóla og tók gagn-
fræðapróf. Svo lá leiðin að Laug-
arvatni í Húsmæðraskólann. Hún
talaði oft um þann skemmtilega
vetur og skólasystur sínar. Þann
vetur eignaðist hún sitt eina barn,
hann Guðjón sem bar nafn beggja
foreldra hennar. Hún var alla tíð
stolt af honum og fjölskyldunni
hans. Geira sínum kynntist hún
þegar hún flutti að heiman og fór
að vinna á Reykjalundi. Hún var
harðdugleg og fór strax að vinna í
vélasalnum þar. Eftir að þau
fengu íbúð í Hátúni 10a fóru þau
bæði að vinna á Múlalundi og þar
vann hún meðan heilsa og kraftar
leyfðu. Með Geira átti hún góð ár.
Þau keyptu sér bíl og voru dugleg
að ferðast saman, studdu hvort
annað og áttu myndarlegt heimili.
Geiri lést 2002.
Vigdís var mikil hannyrðakona
og liggur eftir hana ótrúlegt safn
af útsaumi. Ég kveð hana með
setningu sem hún notaði svo oft
sjálf, „Vertu sæl góða mín“.
Ég efast ekki um að Vigdís
amma hefur tekið vel á móti þér.
Aðstandendum öllum sendi ég
innilegar samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning Vigdísar Jónsdótt-
ur.
Kristín Gísladóttir.
Vigdís Jónsdóttir
✝ Páll Straum-berg Andr-
ésson, Palli í Múla,
var fæddur á Hamri
í Múlasveit, 29. jan-
úar 1928. Hann lést
á heimili sínu, Dval-
arheimilinu Barma-
hlíð á Reykhólum,
17. febrúar 2011.
Páll var 8. í röð
15 barna þeirra
Guðnýjar Gests-
dóttur og Andrésar Gíslasonar á
Hamri. Systkini Páls voru:
2007, Sigríður, f. 22.4. 1929, d.
30.1. 2000, Bjarni Kristinn, f.
30.3. 1930, d. 2008, Jón, f. 26.3.
1931, Ingibjörg Sigurhildur, f.
27.4. 1932, d. 12.8. 1943, Eggert,
f. 17.8. 1933, d. 26.6. 2004, Garð-
ar, f. 20.3. 1935, d. 5.7. 2001,
Björg, f. 23.1. 1937.
Páll kvæntist Elínborgu Bald-
vinsdóttur árið 1965 og eign-
uðust þau eina dóttur, Pálínu
Straumberg, f. 1965. Hún á tvo
syni, þá Pál Straumberg, f. 1989
og Odd Andrés, f. 2003. Páll og
Elínborg slitu samvistum 1969
og bjó hann einn alla tíð eftir
það.
Útför Páls verður gerð frá
Reykhólakirkju í dag, 26. febr-
úar 2011, og hefst athöfnin kl.
13. Jarðsett verður í Akra-
neskirkjugarði.
Haukur Breiðfjörð
Guðmundsson, f.
23.8. 1919, sem er
hálfbróðir þeirra
sammæðra, Gísli, f.
22.9. 1920, d. 22.2.
1945, Guðbjartur
Gestur, f. 22.1.
1922, d. 8.12. 2010,
Sigurbergur, f. 4.2.
1923, d. 1989, Krist-
ín, f. 11.5. 1924,
Andrés Berglín, f.
28.6. 1925, d. 22.4. 2003, Guðrún
Jóhanna, f. 3.1. 1927, d. 20.9.
Elsku Palli afi minn er dáinn.
Ég á margar góðar minningar
um hann. Ég man þegar hann
kom alltaf til okkar á veturna,
ég fór upp í rúm til hans og
hann las fyrir mig Disney-bæk-
ur fyrir svefninn. Þegar við fór-
um saman í göngutúra um bæ-
inn, í skógræktinni hitti maður
mikið af fólki og hann talaði allt-
af við það. Maður fór síðan alltaf
á sumrin í heimsóknir til hans
vestur í Múla, ég man enn eftir
skellunum í ljósavélinni, birki-
lyktinni og þessari einstöku
Múla-lykt.
Hvíldu í friði, elsku afi minn.
Oddur Andrés Guðsteinsson.
Páll Straumberg
Andrésson
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANNES INGÓLFUR HJÁLMARSSON,
lést sunnudaginn 20. febrúar.
Útförin verður gerð frá Glerárkirkju fimmtu-
daginn 3. mars kl. 13.30.
Ólöf Jóhanna Pálsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Yndisleg móðir mín,
GUÐFINNA GYÐA GUÐMUNDSDÓTTIR
tækniteiknari,
Sólheimum 25,
Reykjavík,
lést mánudaginn 21. febrúar.
Hún verður jarðsungin frá Langholtskirkju
fimmtudaginn 3. mars kl. 13.00.
Helga Magnúsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður, faðir, sonur og afi,
MARINO MEDOS,
Engihjalla 1,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
laugardaginn 19. febrúar.
Útförin fer fram frá Landakotskirkju mánu-
daginn 28. febrúar kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á Krabbameinsfélagið.
Amela Medos,
Telma Medos,
Jasmina Medos,
Morena Medos,
Mario Medos
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
RAGNAR PÁLSSON,
Skarðshlíð 40f,
Akureyri,
lést á heimili sínu mánudaginn 21. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Glerárkirkju þriðju-
daginn 1. mars kl. 11.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á heimahlynningu,
www.heimahlynning.net.
Katrín Ingvarsdóttir,
Jóhanna Ragnarsdóttir, Kristján Matthíasson,
Albert Ragnarsson, Bryndís Viðarsdóttir,
Níels Ragnarsson, Þórhildur Vilhjálmsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og
stórfrænka,
KRISTBJÖRG ÞÓRARINSDÓTTIR
frá Ríp,
lést á líknardeild Landspítala Landakoti
miðvikudaginn 23. febrúar.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju fimmtudaginn 3. mars
kl. 13.00.
Ævar Jóhannesson,
Jóhannes Örn Ævarsson, Sif Garðarsdóttir,
Sigríður Ævarsdóttir, Benedikt Guðni Líndal,
Þórarinn Hjörtur Ævarsson, Barbara Ösp Ómarsdóttir,
Ólöf Ævarsdóttir, Björn Bögeskov Hilmarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN SVALA EGGERTSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Reykjavík föstudaginn
25. febrúar.
Sigurður Gústafsson, Linda Gústafsson
og barnabörn.