Birtingur - 01.04.1955, Blaðsíða 41

ÍIÖRÐUR ÁGÚSTSSON:
Skálholt
Líkan af fyrirhugaðri Skálholts-
kirkju eftir Hörð Bjarnason,
húsameistara ríkisins
„Öll sönn húsagerðarlist er harn síns tíma og
ber samtíðinni vitni. Allar tilraunir til að
skreyta sig með lánsfjöðmm liðins tíma er
flótti frá sjálfum sér“.
Gunnlaugur Halldórsson arkitekt
t tímaritinu Vaka 1953.
Virðing þín fyrir fortíð lands þíns verður bezt metin
með því að atliuga hvernig þú snýst við þínum eigin
vandamálum. Viltu stríð eða frið, viltu land þitt frjálst
cða hneppt í ánauð, viltu ljót hús eða list í háttum manna
og leik?
Hvorir skyldu raunverulega bera meiri virðingu fyrir
ai'fi sínum, þeir sem reyna eftir fremsta megni að búa
deginum í dag farveg eða hinir, sem gefast upp fyrir
aðkallandi viðfangsefnum í nafni fortíðarafreka? Hafa
þeir síðar nefndu á nokkurn hátt stuðlað að dáðum þeim,
sem þeir miklast af? Ég hélt að sagan væri hvatning
til þess að vinna af eigin rammleik.
Það er nokkuð undarlegt tiltæki og furðulegt van-
traust á sjálfum sér og þeim tímum, sem við lifum, að
ætla sér að draga Skálholtsstað upp úr feni aldagam-
als subbuskapar með því að sökkva honum í annað
fen engu betra: Eftiröpunarhátt, eða getum við ef til
vill kallað það apakattarhátt, því er það ekki í ætt við
frumstæð viðbrögð apans að hnupla eldfornri stílhefð
utan úr löndum og keyra hana ofan í íslenzka mold
austur við Tungufljót árið 1955? Hvar væri komið menn-
ingu heimsíns ef slík sjónarmið hefðu ráðið? Eftir því
ættum við aldrei að liafa komizt af steinaldarstiginu.
Hvort sumir vilja hætta við hin ýmsu menningarskeið
sögunnar svo sem það egypzka, gríska eða rómanska,
39