Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.2010, Blaðsíða 24

22
Katrín Axelsdóttir
stöðu en þar er reyndar engin beygingarending á undan; þar hafði orðið
stytting, rr > r.
Beyginguna í elstu norsku handritunum, sem eru frá svipuðum tíma
og þau íslensku, má sjá í töfluy.
EINTALA KK. KVK. HK.
NF. ÞF. ÞGF. EF. hvorgi 1 hvorgi 1 hvorki2 [—]tki 1
FLEIRTALA
NF. ÞF. ÞGF. EF. hvorigir 1
Taflay. Beyging fornafnsins hvorgi í elstu norsku handritunum (um og
upp úr 1200).16
I myndinni hvorigir (nf.kk.ft.) birtist myndanið GI fyrir framan beygingar-
endingu. Einnig er dæmi um að það sé enn á sínum gamla stað fyrir aftan
beygingarendingu, í skaddaða dæminu „[—]tki“ (nf./þf.hk.et.). Upphaf
orðsins er ólæsilegt en þar virðist beygingarending (-f) vera á undan
henglinum. I myndinni hvorgi í nf.kk.et. er hengillinn líka í bakstöðu, en
þar er engin beygingarending á undan. Hið sama er að segja um myndina
hvorki (nf./þf.hk.et.), beygingarendingin er fallin brott.17
Ekki virðist því vera neinn munur á norsku og íslensku, en dæmi eru
svo fá að þau segja lítið.18 Hér hefur hins vegar ekki verið tekið tillit til
orðmynda sem eru hluti af fleygaðri tengingu. I töflum 2 og 3 voru ekki
höfð með dæmi um fornafnið hvorgi sem hluta fleygaðrar tengingar (s.s.
16 Taflan er byggð á Ordforrádet i de eldste norske hándskrifter til ca. 1250 1955.
17 Kvenkynsmyndin hvorgi gefur engar upplýsingar um stöðu GI. Nf.kvk.et. var og er
endingarlaust (þ.e. hafði núll-endingu). Það er því ekki hægt að segja til um hvort myndin
hvorgi var túlkuð sem #hvor-0-gi# (ending, GI) eða #hvor-gi-0# (GI, ending). Hið sama
er að segja um mynd nf./þf.hk.ft. Þess vegna verður litið fram hjá þess háttar myndum
þegar rætt er um röð GI og endinga í 3.3 hér á eftir.
18 Dæmi um fornafnið hvergi eru ekki mörg heldur í elstu íslensku og norsku hand-
ritunum. Þau koma heim við það sem hér hefur verið sagt um hvorgi, breytinga sér stað í
báðum málum en ekki er hægt að greina á þeim neinn mun.