Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 16

14
Hin sáu Guðs dýrð, —
og bárust i kaf.
En ekki er það neitt undarlegt,
þótt margir endurtaki nú sálmversið
alkunna:
„Ó blessuð stund er sjerhver rún er ráðin
og raunaspurning sem oss duldÍBt hjer.
Og íeg sJe vei viskan tóm og náðin
því veldur að ei meira sagt oss er“.
III.
Hvaða áhrlf Iieflr ófriðiiriun Iiafl í
trúnrlogu tilliti?
Því hefir verið varpað fram af
einstaka trúleysingja, að þessi ófriður
væri gjaldþrota yfirlýsing kristindóms-
ins, og vafalaust líta ýmsir heiðingjar
svo á, eins og sjá má dæmi síðar í
þessu riti (A). En það er vissulega
misskilningur. Það er ekki sann-
ur kristindómur, heldur
kristindómur m 0 i r i hlutans,
sem orðinn er gjaldþrota.
Afturhvarfslaus samsinning ti úarinnar,
trúarumleitanir óendurfæddra manna,
eru gjaldþrota.
Meiri hlutanum hefir víðar en á
íslandi hætt til þess að amast við
áhugasömum trúmönnum, talið trúar-
vissu öuðs barna öfgar og ofstæki,