Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 49

47
hlusta þreyttir og hálfsofandi nótt eftir
nótt, uns loftförin koma aftur, þá vei ða
nýjar sprengingar, og fallbyssuskot á
ránfuglana hættulegu. — Svefninn er
órólegur, flestir era reiðubúnir til að
hlaupa hálfklæddir niður í kjallarana
af því að þar sje minst hættan, þegar
loftherskipin komi — en álengdar kveða
fallbyssurnar við í sífellu, og drunur
þeirra eru ekki hagkvæm vögguvísa.
En Guðs barn heyrir aðra vöggu-
vísu, sem veitir hvild, þrátt fyrir
hræðslu við loftför og sprengidull,
skrílsæði og einveru. Þá vögguvisu
hlustaði sál mín á eitt kvöld þegar
óttinn barði að dyrum, og þvi svaf
jeg öruggur aleinn í stóra húsinu mínu
alla nóttina, og varð forviða á öllum
þeim ósköpum sem á gengu morg-
uninn eftir. Zeppilíns-ioftför höfðu
varpað angist og tjóni yfir borgina,
en jeg hafði soflð rólega. Én þá vissi
jeg betur en áður að kvöldbænin er
örugg vörn gegn hættu og kvíða, og
gat óhræddur vakað næstu nótt“. —
J. S a x e skrifar frá R o 11 e r d a m
i Hollandi í nóv. sl.:
,,. . . Sem stendur er Holland fult
af flóttamönnum frá Belgíu — það
er haldið að þeir sjeu um 1 miljón
alls. Holland reynist þeim sem sannur
Samverji, tekur þessum óhamingju-
börnum aðdáanlega, og lætur þeim í
tje föt og fæði, húsnæði og heimili,