Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 45
43
að varpa sprengitólum undir brúna,
getur þó verið ósmeikur; hermaður-
inn, sem stendur með spjót og byssu
á brúarsporði, áreitir hann ekki. -—
— — Það er bæði þungbært og oft
sorgiegt að vera sjómannaprestur nú.
Höfln eru svo ótrygg víða hvar vegna
þessara hroðalegu sprengidufla, og
mörg skipshöfn gæti freistast til að
gjöra verkfall; en á hverju ættu þá
sjómenn að iifa? Betur að þessir
skelfingartímar væru brátt úti. Vjer
getum ekki annað en beðið Drottin
um að Norðurólfan fari nú að sjá
að sjer og semja frið. — Hingað koma
flóttamenn frá Belgíu þúsundum sam-
an, og eymd þeirra og bágindi eru
átakanleg. Englendingar sýna þeim
framúrskarandi gestrisni og liðsinna
þeim eftir föngum. Konur sauma föt
handa þeim, og norskar konur, sem
hjer búa, eru í þeirra hóp“.------
K n u d s e n prestur í Antverpen
skrifar:
„. . . Laugardagurinn 8. ág. verður
mjer minnistæður. Þegar jeg var
að enda við að klæða mig um morg-
uninn, komu hermenn upp stigann til
mín til að rannsaka heimili mitt, og