Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 26
24
lengur. Hann er þar oins og konungur
með þingbundinni stjórn. Norðurálfumenn
unna frelsinu og vilja stjórna sjer sjálfir,
enda þótt þeir telji liagkvæmt að hafa
konunga, sem i ra með völd að nafninu til,
en eru bundnir á höndum og fótum af
stjórnarskrám.
Það er bersýnilegt, iivað alveldi Guðs
er takmarkað í ^íorðurálfunni, þar sem
glöggar og ákveðnar skipanir hans eru
þar að engu hafðar. Guð sagði, að allir
menn væru bræður, og Jesús kom í þenna
hoim til þess sjerstaklega, að innræta
vestrænum þjóðum þossi sannindi. En
nútiðar fallbyssurnar og hernaðarloftför
sýna greinilega hvað kenningar Jesú oru
lítils virtar, enda þðtt Norðu lfumenn
segist elska hann og virða.
Norðurálfan þarfnast lifandi trúar, ann-
ars er saga honnar úti. Hún hefir 25 til
30 miljónir vigbúinna hermanna, þatilæfða
blóðhunda, og margbúið að reyna að svifta
þá öllum mannlegum tilfinningum. Og
þegar svo almennur ófriður liefst og f
veldin reka hermenn sína til slátr
með vjelabyssur og loftför, þá legst !
urálfan í auðn.
Norðurálfan er svona komin af því, að
hana vantar trú. En þjóðir hcnuar oru
auðugar að framkvæmdum og þrótti. Því
er það að þær blekkja, svikja og slátra
hvor annari, þegar þær vilja ekki lúta
neinum Guði. Yfirfljótanlegur þróttur er
góður, en þogar ekkert er til að stjórna
honum, er hann hættulegur11.