Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 11

um leiðtoganna, er heima sitja og
æsa þjóða'natrið með alls konar á-
lygum um andstæðingana? — Hver
trúir því? — Og til hvers væri þá að
ílýja fyrir munaðarleysingja og smæl-
ingja, ef Guð er í þeim, sem dýrka
hnefarjettinn og telja morðvopnin
æðsta úrskurðarvald i ágreinings-
málum þjóðanna?
En hvar er þá Guð? Hvers
vegna skiftir hann sjer ekki af þess-
um hörmungurn? Hví talar hann
ekki almættisorðin: „Hingað og ekki
lengra, hjer skulu há-öldur þínar
brotna?" — Það er síst furða, þótt
slíkar spumingar vakni í sálum margra
alvörugefinna manna, og þær geti
orðið svo nærgöngular, að efasemda-
myrkur hylji alla útsýn.
Það stoðar ekki gagnvart þessum
spurningum, þótt vjer förum að af-
saka Guð, og bendum á frjálsræði
manna og allan undirbúning og alla
sekt þjóðanna, sem hjer eiga hlut,
að máli. Efasýkin mundi fljótlega
minna á t,. d. jarðskjálftann mikla á
Ítalíu, sem eyddi mörgum þorpurn
og drap þúsundir manna; — þar var
engu mannlegu frjálsræði til að dreifa.