Nýtt og gamalt - 01.01.1915, Blaðsíða 33

31
það ? Enginn, kunnugur lögmáli sálarlífs-
ins, hýst við að andlegi fjörkippurinn, sem
þjóð vor tók fyrstu ófriðarvikurnar, verði
jafnmikill mánuðum saman. En andlega
byltingin mikla og trúaralvaran, sem
snöggvast kom i Ijós, hefði átt að skapa
þróttmikinn og staðfastan vilja til alls góðs.
Það cr vafasamt hvort þetta hafi reynst
svo vel sem æskilegt væri. Sennilega ber
enginn brigður á að kirkjur vorar og
kvöldmáltiðarborð, bænahöld og kristilegar
samkomur sjeu ekki eins vel ræktar nú
og í sumar. Þjóðarhneyxlum var þá sópað
brott af alvörugefnum guðmóði þjóðar-
innar, en nú bólar á þeim að nýju. Stór
borg i Westfalen leyfir sjer þessa dagana
að ræða um það opinberlega, hvort ekki
beri að stofna þar ný pútnahús. Hers-
höfðingi 7. herdeildar sjer ekki annað fært
en að gefa út strangar skipanir gegn van-
brúkun áfengis meðal hermannanna, ug
sjerstakloga gegn því óafsakanlega uppá-
tæki að vcita særðum hermönnum áfenga
drykki ókeypis. Borgarstjórnir þykjast
þurfa að afla sjer vinsælda, með þvi að
slaka á klónni gagnvart ýmsum óhollum
skemtistöðum, bvo að borgararnir geti
fremur „skemt sjer“ á kvöldin. — Þetta
eru sorglcg mcrki, og benda á, eins og
fleira, það, sem raunar mátti búast við, að
þjóð, sem árum saman hrakaði í trúarlegu
og siðferðilegu tilliti, ondurBkapast ekki
á fáum dögum. — Og enda þótt veruleg
cndurvakning eigi sjer stað, fer hjer eins