Vera - 01.02.1986, Blaðsíða 19

Valgeröur Frieqog dottirin
!Eyja Líf. Ljásmynd: isg.
V ' # « •. :
9ekk svona fjandi vel. Það var
m'kil uppörvun fyrir mig og ég
ákvaö bara að skella mér í öll
Prófin. Veturinn eftir ætlaði ég
Svo að fara í Hamrahlíðina því
að þá var ekki meira að hafa
hér á Selfossi. Ég byrjaði þar
Urn haustið en haetti fljótlega
Því að ég var ennþá með stelp-
una á brjósti og fannst að ann-
að hvort yrði ég að vera móðir
nennar eða stunda skólann.
e9 var of tilfinningalega klofin
' að geta verið í bænum. Hún
yja Líf er og hefur alltaf verið
rnsr óskaplega mikils virði. Eg
veit satt að segja ekki hvort ég
er háðari henni eða húp mér.
Hún gaf mér og okkur öllum lif-
ið aftur. Ég haföi veriö frosin en
þiðnaði þegar ég átti hana. Ég
vildi gefa mig heilshugar að
henni og það gat ég ekki sam-
hliða því að., stunda nám í
Reykjavjk.
— Þú hefur þá tekið þér fri frá
námi i einhvern tima?
Nei, nei. Það er kannski svo-
lítið hallærislegt að segja frá
þvi en ég fór aftur í 5. bekk. Ég
var meö bóknámsbraut 5. og 6.
bekkjar og nú tók ég verslunar-
brautina. Ég gerði þetta mest
utanskóla og bara til að nota
timann. Eg nýt þess reyndar
núna því ég er nýbúin að fá
vinnu út á þetta verslunarnám
mitt. Þegar þetta var, var ég
farin að eygja von um framhald
hér. Þegar Fjölbrautaskólinn
hóf svo starfsemi sína þá för ég
í hann, en þá var ég eiginlega
komin of langt fyrir skólann. Ég
var komin með það margar ein-
ingar að ég hefði getað tekið
hann á einu ári ef ég hefði ekki
þurft að bíða eftir kennslu í
þeim fögum sem ég vildi og
ætlaði að læra. Ég varð svo
stúdent vorið ’83.
— Eftir stúdentsprófið fórstu í
Þú
stefnir náttúrlega að þvi að Ijúka
Ég stefhi ékki að neinu. Ég
tek bara eitt ár fyrir í einu og í
vetur tók ég mér frí frá námi.
Mér fannst nauðsynlegt að
taka mér frí af þvi að Eyja Líf er
að byrja í skóla og ég vil vera
heima til að geta komið henni í
skólann á morgnana. Vinnu-
tími mannsins mins er mjög
óreglulegur og hann er stund-
um farinn að heiman klukkan
sex á morgnana. Ég hefði svo
þurft að fara klukkan sjö og
mér fannst það bara ekki
ganga. Þar að auki fékk ég svo
vinnu hér sem hentar mér
mjög vel. En þó ég stefni ekki
að neinu þá blundar í mér löng-
unin til að klára þetta og sjálf-
sagt geri ég það þegar stelpan
er orðin sjálfstæðari. En mér
fannst mjög gaman í Háskól-
anum því að þar kynntist ég
svo mörgum konum sem eru
mjög ákveðnar — miklu
ákveðnari en ég. Þettagaf mér
mikið félagslega.
— En segðu mér, hvað finnst
svo fjölskyldu þinni og fólki i
kringum þig um þessa skóla-
göngu þína?
Ég veit ekki hvað fólki finnst,
ég hef ekkert spekúlerað í því.
Ég finn fyrir vissri einangrun
því að ég er að gera allt annað
en aðrir í kringum mig. En
veistu það þegar fólk segir við
mig ,,Æ, hvernig nennirðu að
stánda í þessu,“ þá er bara
enginn grundvöllur til að ræða
það. Hvað fjölskyldu mína
varðar þá varö maðurinn minn
mjög hlessa þegar ég byrjaði á
þessu en eftir að ég byrjaði vill
hann að ég haldi áfram. Berg-
Ijótu dóttur minni fannst það aft-
ur á móti soldið ,,töff“ að sitja í
bekk meö mömmu sinni. Hinir
krakkarnir taka þessu sem eði-
legum hlut enda þekkja þau
varla annaö. Þegar Eyja er i
mömmuleik þá er mamman
hennar að fara i skólann þegar
aðrar mömmur eru að fara i
búðir.
— isg.
19