Vera - 01.02.1986, Blaðsíða 28

„Látið
friðinn
biómstra
í lok nóvember var haldin norrænn þingmanna-
fundur I Landstingsalen í Kristjánsborgarhöll í Kaup-
mannahöfn. Þingmenn hvaðanævaaf Norðurlönd-
unum komu þarna saman til að ræða þá hugmynd
að Norðurlönd verði yfirlýst kjamorkuvopnalaust
svæði. Guðrún Agnarsdóttir, þingkona Kvennalist-
ans sat þennan fund ásamt sex öðrum íslenskum
þingmönnum.
Vera bað Guðrúnu að segja frá ráðstefnunni, tilgangi
hennar og niðurstöðum. Markmið ráðstefnunnar var að
ræða þann möguleika að Norðurlöndin verði yfirlýst
kjarnorkuvopnalaust svæði eins og þau eru í reynd.
Fulltrúar velflestra stjórnmálasamtaka á Norðurlönd-
um, nær 80 manns, tóku til máls þá tvo daga sem ráð-
stefnan var. Geysilegur fjöldi fréttamanna fylgdist með
fundinum. Samþykkt var fyrir fundinn að ekki skyldu
gerðar neinar ályktanir eða þess krafist að niðurstöður
fengjust af fundinum.
Áður en ég fór, sagði Guðrún, var ég beðin að flytja
fundinum áskoranir frá biskupi íslands og sex samtök-
um gegn kjarnorkuvá, sem ég gerði I upphafi ræðu
minnar.
Ráðstefnan var vel sótt. í grófum dráttum mátti
merkja skiptingu skoöanna þannig að þeir flokkar sem
kenndir eru við hægri stefnu voru tortryggnir gagnvart
þeirri hugmynd að Norðurlönd yrðu yfirlýst kjarnorku-
vopnalaust svæði. Miðflokkarnir og vinstriflokkarnir
svokölluðu voru opnari fyrir hugmyndinni og reiðubún-
ari að ræða hana sem möguleika. í heild sinni voru þeir
sem studdu hugmyndina í meirihluta.
Danska útvarpið tók viðtal við mig og stúlku frá
danska íhaldsflokknum. Við höfðum mjög ólíka nálgun
til þessarar hugmyndar. Orð stúlkunnar báru merki um
kaldastríðs viðhorf, en ég sagði m.a. í viðtalinu að nauð-
synlegt væri fyrir okkur að brjótast út úr þessum kalda-
ég hafði aldrei hitt áður og ánægjulegt að geta komið
sjónarmiðum Kvennalistans á framfæri.
Ég held að það sé mjög mikilvægt fyrir okkur að koma
á nánari tengslum við konur á Norðurlöndunum, bæði
I stjórnmálum og I öðrum félagasamtökum. Við erum
allar að glíma við svipuð vandamál, sagði Guðrún og við
getum talsvart lært hver af annarri.
Að lokum langar mig að segja frá því að um svipað
leyti og þessi fundur var haldinn var einnig haldinn sam- )
norræn ráðstefna um sama efni (Nordisk Fredsforum).
í tengslum við þessa ráðstenu var haldinn útifundur til
þess að brýna þátttakendur á þingmannafundinum til
að taka á málum. Börn og unglingar höfðu búið sig út
mjög skemmtilega og litskrúðugt og sendu gríðarstóran
blómvönd inn á þingmannafundinn. Á hvert blóm voru
bundin skilaboð eitthvað á þessa leið, ,,Látið friðinn
blómstra. Við vonum að ráðstefnan verði góð, en látið
ekki sitja viö orðin tóm“.
stríðs hugsunarhætti því hann rekur okkur í hring eftir
hring en ekkert áleiðis. Ég er miklu hræddari við kjarn-
orkuvopn heldur en fólk og vil vinna að lausn mála með
það viðhorf I huga. Þess vegna tel ég að ráðstefna af
þessu tagi sé mikilvæg af því á hana kemur fólk með
ólík sjónarmið sem skiptist á skoðunum og hlustar hvað
á annað.
Danskir jafnaðarmenn áttu frumkvæðið að ráðstefn-
unni. í lok hennar lýstu jafnaðarmenn á Norðurlöndum
því yfir á blaðamannafundi að þeir styddu hugmyndina
um að komið yrði á fót samstarfsnefnd sem myndi vinna
áfram að því að kanna möguleika á því að Norðurlönd
yrðu yfirlýst sem kjarnorkuvopnalaust svæði. Fulltrúar
9 mismunandi stjórnmálasamtaka, sem ekki töldust til
jafnðarmanna, þar á meðal Kvennalistinn, lýstu yfir
stuðningi við þessa hugmynd.
Mér fannst þetta góð og áhugaverð ráðstefna bæði
vegna málefnisins sem fékk mjög ítarlega umfjöllun og
líka vegna þess að sjónarmið margra skoðanahópa
komu þarna fram. Það var mjög fróðlegt að sjá og kynn-
ast ýmsum stjórnmálamönnum á Norðurlöndum sem
Guðrún
Agnarsdóttir
J
28