Vera - 01.08.2004, Blaðsíða 3

/ LEIÐARI
KSÍ OG LANDSBANKINN
fyrir þá ákvörðun að greiða jafn hátt verðlaunafé í úrvals-
deild kvenna og úrvaldsdeild karla í knattspyrnu. Með
þessari ákvörðun er stigið stórt skerf í jafnréttisátt og leið-
rétt margra ára óréttlæti sem íslenskar knattspyrnukonur
hafa sætt.
ÞÓREY EDDA OG KRISTÍN RÓS
(slenskar konur stóðu sig frábærlega á Ólympíuleikunum í
Aþenu. Þórey Edda var stórkostleg í stangarstökkinu og
Kristín Rós brást ekki í sundinu. Bravó fyrir þeim!
IRON JAWED ANGELES OG FARENHEIT 9/11
sem eru frábærar bíómyndir. Sú fyrri er nýkomin á mynd-
band og fjallar um baráttu kvenna í Bandaríkjunum fyrir
kosningarétti á fyrstu áratugum 20. aldar. Seinni myndin
kemur vonandi líka á myndband þvíhana þurfa allir friðar-
sinnar að sjá. Báðar myndirnar eru þarfar áminningar um
að halda alltaf áfram að berjast fyrir réttlætinu.
MENNTAMÁLARÁÐHERRA
fyrir að ráða Tinnu Gunnlaugsdóttur sem þjóðleikhús-
stjóra, fyrsta kvenna. Svona eiga kvenráðherrarað gera!
DÓMSMÁLARÁÐHERRARNIR
bæði sá sitjandi og sá sem kom í hans stað við nýlega
ráðningu hæstaréttardómara. Til hvers að setja lög og
framkvæmdaáætlanir í jafnréttismálum ef þau eru að
engu virt þegar karlar þurfa að komast að? Er ekki hlutfall-
ið tvær konur á móti sjö körlum í stöðum dómara í hróp-
legu ósamræmi við yfirlýstan vilja ríkisstjórnarinnar um að
jafna hlutfall kynjanna hvar sem því verður við komið?
FRAMSÓKNARFLOKKURINN
fyrir að hafa nú lækkað hlutfall kvenna í ríkisstjórn niður í
25%. Flokkurinn hefur staðið sig vel í jafnréttismálum og
átti um tíma fjórar konur í ríkisstjórn, meira en aðrir flokk-
ar hafa nokkurn tíma átt. En nú er Framsóknarflokkurinn
að renna laglega niður brekkuna og þarf að fara að gæta
að sér.
FRÉTTASTOFA STÖÐVAR TVÖ
fyrir að reka fjórar konur þegar draga þurfti saman seglin
á sl. ári. Nú er orðið Ijóst að brottreksturinn var brot á jafn-
réttislögum og fróðlegt verður að fýlgjast með því hvort
úrskurður kærunefndar nú verður tekinn gildur frekar en í
öll hin skiptin.
Stjórnmálamenn
og dætur þeirra
Hversu oft heyrum við ekki stjórnmálamenn segja
frá því á hátíðlegum stundum að þeir eigi dætur og
vilji vinna að því að þær fái sömu tækifæri í framtíð-
inni og bræður þeirra eða jafnaldrar af karlkyni.
Þetta virkar yfírleitt vel því allir skilja föðurástina og
áheyrendur meyrna í hjarta sínu yfir stjórnmála-
manni sem gefur slíkar yfirlýsingar. Við höfum hins
vegar orðið þess vör í óvenju miklum mæli undan-
farið að jafnréttishugsjónin hefur gleymst hjá þeim
mönnum sem ráða vali í æðri stöður. Þar var reynd-
ar ekki um þeirra eigin dætur að ræða - kannski það
sé skýringin.
Við fjöllum um orð og efndir í jafnréttismálum í
þessu blaði og fáum að heyra að misræmi þar á milli
er ekki einungis algengt hér á landi. Sænska fræði-
konan Malin Rönnblom hefur rannsakað það í sínu
heimalandi og á vettvangi Evrópusambandsins og
kemst að því að þegar það hentar ekki körlum að fara
eftir jafnréttisyfirlýsingunum þá er það bara ekki
gert. Undanfarna áratugi hefur vissulega margt
áunnist í jafnréttismálum og var þess nýlega minnst
að 30 ár eru síðan Norðurlöndin tóku upp samstarf
sín á milli í jafnréttismálum.
Hér á landi má nefna mörg dæmi um árangur, t.d.
fjölda kvenna á Alþingi en árið 1982 höfðu aldrei set-
ið fleiri en þrjár konur á þingi í einu og fram til árs-
ins 1999 var aldrei meira en ein kona í ríkisstjórn. Þó
það hafi lagast og á tímabili hafi þær orðið fjórar er
eins og nú sé kvótinn fastur við þrjár konur í ríkis-
stjórn, eða 25%. Það er mun minna en á Norður-
löndunum þar sem hlutur kvenna í ríkisstjórn hefur
oft orðið 50%. I Noregi hafa allir stjórnmálaflokkar
sett sér kynjakvóta og þar hefur hlutur kvenna í rík-
isstjórn ekki farið undir 40% síðan árið 1990.
Stjórnmálaflokkar hér á landi hafi líka sett sér jafn-
réttismarkmið en illa hefur gengið að fara eftir þeim
að undanförnu, m.a. vegna þess að ungir menn hafa
þurft að komast að. Þá er eins og jafnréttismarkmið-
in séu sett til hliðar og ráðamenn gleymi því að þeir
eiga dætur. Hvað gera þeir þegar dætur þeirra fara að
herma upp á þá loforðin um jafnréttisþjóðfélag
framtíðarinnar? Munu þeir þá bara vinna að því að
þær komist þangað sem hugur þeirra stefnir eða
munu fögru orðin sem gera okkur meyr á hátíðar-
stundum líka gilda um dætur okkar hinna?

vera / 4. tbl. / 2003 / 3