Vera - 01.08.2004, Side 7
Meira pönk, meira rokk, meiriglam, meiri rass,
meiri bjór, betri bjór, fria drykki á barnum!
Meiri ást, meiri fegurð, meira knús, meira ríð,
minna stríð, minna buli, betri ríkisstjórn!
Þrengri buxur, berarbringur,yngri stráka, betristráka,
meira gloss, meira blíng, bleikt vatn i sund-
laugum!
Meiri gleði, meiri greddu, fleiri kossa, meiri sleik,
fleiri stjörnur, meiri hita, skærari norðurljós!
Þegar hlé er gert á æfingunni stikar öll
hersingin fram í reykherbergi. Þar á ein-
hvers konar viðtal að fara fram. Brúðar-
bandið er kornungt. Stelpurnar segja að
þær hafi byrjað að spila í desember, bara
vegna þess að þær langaði að gera eitthvað
skemmtilegt. Fyrsta giggið var svo bókað
þremur vikum eftir að bandið var stofnað.
„Kidda rokk átti afmæli og bað okkur
að spila. Við stukkum bara á það, þó að við
vissum að við ættum eftir að gera heilmörg
mistök. Enda gerðum við þau, auk þess
sem slörið festist í gítarnum og fleira gott.
Og Andrea Jóns á svæðinu," segja þær og
flissa. „En við vorum bara að skemmta
okkur. Það skemmtilegasta sem við gerum
er að spila á tónleikum. Það er BARA gam-
an.“
Þegar talað er um menntun í tónlistar-
fræðum kemur í ljós að stelpurnar hafa
flestar einhverja menntun, en engin þeirra
spilar á hljóðfærið sem hún lærði á. „Stelp-
ur halda oft að þær þurfi doktorsgráðu í
því sem þær taka sér fyrir hendur. Strák-
arnir eru hins vegar sjálfsöruggari og æða
inn í bílskúr og stofna hljómsveit ef þá
langar að stofna hljómsveit. Við kunnum
lítið en drifum okkur samt í að gera plötu
nokkrum mánuðum eftir að við stofnuð-
um bandið. Surnir dissa okkur fyrir það, en
okkur er bara alveg sama.“
Er Brúðarbandið pönkband?
„Við ákváðum aldrei beint að stofna pönkhljómsveit,“ segja þær.
„Sum lög eru gargandi pönk, önnur ekki. En svona hugmyndafræði-
lega séð er tónlistin okkar pönk, þar sem pönk er bara grasrót. Og við
viljum hafa rass í því sem við spilum.“
Rass?
„Já, að sýna rassinn, eða gera hlutina með rassinum. Vera með
attitjúd, og vera engum háðar.“
Á þessum undarlega tímapunkti viðtalsins kemur Danni Poll-
ock inn í reykstofuna. Blaðakona / pönkari fer að skjálfa og titra.
Pönkhlutanum af henni þykir Danni ógeðslega kúl. Það er augljóst
að stelpurnar í Brúðarbandinu hafa gríðarleg ítök á þessum stað
vegna þess að Danni er kominn til þess að spyrja þær hvaða litur
eigi að vera á baðherberginu. Stelpurnar gantast við hann og nefna
ótrúlegustu afbrigði af bleikum lit. Pönk og Pink eru lík orð. Nið-
urstaðan er: Bleikt, bleikt og sítrónugult. Danni hlær innilega að
bröndurunum og samþykkir allt sem stelp-
urnar leggja til. Svo fer hann.
Grúppeyjar og Pétur Blöndal
Rétt eftir að Danni er farinn opnast hurðin
og hljómsveitardrengur stingur inn höfði.
Hann heilsar kindarlegur og fer svo út aft-
ur. Stelpurnar segja að þetta sé algengt.
Þegar þær sitja allar í reykstofunni koma
piltarnir inn, roðna, afsaka sig og bakka út.
Samt telja þær nú karlmenn í hópi sinna
helstu aðdáenda og segja að fjölmargir
grúppeyjar elti þær á röndum.
„Það er fast krád sem mætir á tón-
leika. Og það er gaman að spila fyrir karl-
menn sem eru berir að ofan og kunna þar
að auki textana okkar betur en við sjálfar.
Það hefur komið fyrir að við gleymum
textunum vegna ölvunar og þá horfum við
á strákana í salnum hreyfa varirnar.“
Fyrst verið er að tala við alvöru pönk-
ara hlýtur að teljast eðlilcgt að spyrja um
meinta fíknilyfjanotkun hljómsveitarpía.
„Jú, það er rétt. Við erum háðar nikó-
tíni, koffeini og súkkulaði,“ viðurkenna
brúðirnar. „Svo höfum við þann sið að vera
aldrei án vodkapelans þegar við komum
fram.“
Þegar talað er urn vodkann fara þær
ósjálfrátt að tala um karókí. Það er eins og
þær sjái beint samhengi þar á milli.
„Við erum rnjög hlynntar karókí,“
segja þær. „Við höfum haldið margar
bjóræfmgar á föstudögum sem síðan enda
í karókí. En hver fær ekki að velja fyrir sig
heldur velja hinar fyrir hana og gera henni
þar með grikk.“ „Ég þurfti einu sinni að
syngja lengsta og leiðinlegasta lag í heimi,“
segir Eygló. „Það var vont.“
Stelpurnar segja að lögin þeirra séu
samin á æfingum. Sum þeirra verða til al-
veg óvart. En hvað með textana? Eru þeir
sprottnir af persónulegri reynslu?
„Já, allir,“ segja þær í kór. „1 bæklingn-
um sem fylgir disknum þökkum við meira
að segja þeim sem hafa verið okkur innblástur, en það eru einkum
ríkisstjórnin, gítarþjófurinn og smjörkúkar landsins. Gítarþjófur-
inn var okkur innblástur að Gítarinn brennur. Það var þegar brúð-
arkjól Sísíar var stolið eftir tónleika til styrktar félaginu ísland-
Palestína og líka báðum gíturunum. Þetta var ægilegt en svo kom
einhvcr strákur sem sagðist geta komið okkur á sporið og allt voða
dularfullt. Síðan komumst við að því að hann hafði tekið gítarana
og kjólinn sjálfur og vildi koma sér í mjúkinn hjá okkur með því að
skila þeim aftur! How low can you go?“
Ein af mörgum kröfum Brúðarbandsins er að fá betri ríkisstjórn
og textarnir eru suntir hápólitískir. Einn þeirra er viðbrögð við
þeim ummælum Péturs Blöndal alþingismanns að fólk geti alveg
lifað af 70.000 krónum á mánuði ef það er ekki alltaf að kaupa sér
pitsur og fara í bíó.
Unnur María Bergsveinsdóttir - bassi
Guðbjörg Guðmundsdóttir (Gugga) - hljómborð
Sunna Björk Þórarinsdóttir - trommur
ÞAÐ ER SAGT AÐ KONUR
MEGI EKKI VERA f HVÍTUM
í BRÚÐARKJÓL NEMA EINU
SINNI Á ÆVINNI, EN VIÐ
GEFUM SKÍT í ÞAÐ. FUCK
THESYSTEM.EÐA:FUCK
YOU I WONT DO AS YOU
TELL ME
vera / 4. tbl. / 2003 / 7