Vera - 01.08.2004, Síða 19

/ ORÐ OG EFNDIR í JAFNRÉTTISMÁLUM
1995 32% konur félagsmenn í Framsóknarflokknum
1999 34% konur félagsmenn í Framsóknarflokknum
2004 34% konur félagsmenn í Framsóknarflokknum

1995 34% konur § í stjórnum félaga innan flokksins
1999 31% konur i stjórnum félaga innan flokksins
2004 30% konur í stjórnum félaga innan flokksins

1995 30%konur formenn félaga
1999 2004 22% konur 22%konur formennfélaga formenn félaga
1995 50% konur form. í kjörd.samb. „litlar prinsessur”, „ókrýndar drottn- ingar”, „ótilgreindar
1999 2004 12% konur formaður í kjördæmissambandi 0% engin kona formaður í kjördæmissambandi
1995 20% konur þingmenn Framsóknarflokksins konur eða „svekktar konur”. Það er ekki talað um okkur sem
1999 2004 25% konur 33% konur þingmenn Framsóknarflokksins þingmenn Framsóknarflokksins
„konur í flokknum”
1995 25% konur sveitastjórnarmenn Framsóknarflokksins og það virt að við
1999 30% konur sveitastjórnarmenn Framsóknarfl. séum að tjá okkur
2004 29% konur sveitastjórnarmenn Framsóknarfl. um jafnréttismál sem flokkurinn hef- ur viljað halda í heiðri og við unnið hörðum höndurn að, ásamt öðrum. Við

1995 20% konur ráðherrar Framsóknarflokksins
1999 33% konur ráðherrar Framsóknarflokksins
2000 i 50% konur | ráðherrar Frams.fl.
2004 20% konur ráðherrar Framsóknarflokksins
reynsla virðist ekki nýtast konum til valda,”
segir Hildur Helga.
Farðu frá - þú ert fyrir
Þegar Hildur Helga var formaður Nefndar
um aukinn hlut kvenna í stjórnmálum
höfðu margar konur samband við
hana sem höfðu bitra reynslu af því
að vera ýtt út af listum í því skyni að
tryggja karlmanni öruggt sæti. „Ég
heyrði ótrúleg dæmi um fólk sem
lagði ýmislegt á sig til að tryggja að
þær gerðu ekkert í málunum. Svo
fóru þær að skammast sín fyrir að
hafa verið vikið af lista, þær hlytu þá
að hafa gert eitthvað rangt. Af hverju
eruð þið að hvetja konur til að taka
þátt í stjórnmálum til að láta svo
henda þeim út? er spurning sent ég
fékk oft að heyra. Dæmin voru nefni-
lega öll á þann veg að einhver karl-
maður var talinn á uppleið og þyrfti
að fá öruggt sæti. Þannig var ekki tal-
að um konur þó að þær stæðu sig oft mjög
vel í prófkjörum,” segir Hildur Helga.
„Gamli frasinn: „Haltu kjafti og vertu
sæt,” er enn í fullu gildi,” segir Bryndís og
Hildur Helga bætir við: „Eða: Farðu frá -
þú ert fyrir.” Þær 40 konur sem tóku þátt í
áskoruninni á þingflokkinn og koinu um-
ræðunni þar með af stað hafa verið kallað-
ar ýmsum nöfnum af einstaka svekktum
flokksbræðrum eftir að þær fóru að tjá sig
um ráðherraskiptin. „Við erum kallaðar
hefðum aldrei trúað
því að við ættum eft-
ir að upplifa svona mikið bakslag og þau
viðhorf sem við erum að heyra, jafnvel frá
yngsta fólkinu. Sumar okkar hafa jafnvel
orðið fyrir hótunum og við finnum fyrir
verulegum titringi í kringum okkur. Um
leið hefur stuðningur við aðgerðir okkar
VIÐ HEFÐUM ALDREI TRÚAÐ ÞVÍ AÐ
VIÐ ÆTTUM EFTIR AÐ UPPLIFA SVONA
MIKIÐ BAKSLAG OG ÞAU VIÐHORF
SEM VIÐ ERUM AÐ HEYRA, JAFNVEL
FRÁ YNGSTA FÓLKINU. SUMAR OKKAR
HAFA JAFNVEL ORÐIÐ FYRIR HÓTUNUM
OG VIÐ FINNUM FYRIR VERULEGUM
TITRINGI í KRINGUM OKKUR
verið ntjög mikill, bæði innan og utan
flokksins, raunar úr þjóðfélaginu öllu.”
Yngra fólkið minna jafnréttissinnað
Þær leggja áherslu á að skilningsleysið
gagnvart jafnréttismálum virðist meira
meðal yngra fólks en þess eldra. Þennan
viðhorfsmun segjast þær finna í þing-
flokknum og finnst muna um þrjá þing-
menn sem hurfu af þingi í síðustu kosn-
ingum. Það eru Páll Pétursson, sem setti
núverandi lög um fæðingarorlof, ísólfur
Gylfi Pálmason og Ólafur Örn Haraldsson
sem báðir stóðu að tillögu urn skipan
Nefndar um aukinn hlut kvenna í stjórn-
málum, ásamt Siv Friðleifsdóttur. Unga
fólkið sem kom í þingflokkinn í þeirra stað
hefur því miður ekki sýnt að það sé með-
vitað í jafnréttismálum og þeim finnst að
Halldór Ásgrímsson hafi haft of reynslu-
litla ráðgjafa upp á síðkastið. Þær leggja
líka áherslu á að þær hafi verið að berjast
fyrir stöðu allra kvenna í ríkisstjórninni,
ekki bara Sivjar, en þeim orðrómi hefur
verið komið á kreik að baráttan snúist bara
um ráðherrastól hennar, væntanlega til
þess að reyna að sundra samstilltum hópi.
Að lokum eru þær spurðar um framtíð-
ina og þá óvissu sem mun ríkja fram á síð-
asta starfsár ríkisstjórnarinnar eftir að
Halldór Ásgrímsson lét að því liggja að þá
yrði stokkað upp í ráðherrahópnum. Þær
telja að sú yfirlýsing muni auka spennuna
hjá þeim konum sem koma til greina við
val á ráðherrum, en telja jafnframt
alls ekkert víst að um uppstokkun
verði ræða.
„Framtíðin er óljós en gefur okk-
ur von,” segja þær. „Við vonumst til
að þær aðgerðir sem við höfum farið
út í skili árangri, að það verði á okkur
hlustað enda ljóst að konur eru stór
hluti virkra flokksfélaga. Konur mega
ekki gefast upp, eins og sumum hefur
verið skapi næst að gera. Við þurfum
og ætluin að efla okkur og styrkja
innan flokksins og hvetja fleiri konur
til að taka þátt í stjórnmálum. Við
höfum mörg tækifæri til að láta til
okkar taka. Framundan eru kjör-
dæmisþing þar sem kosið er til mið-
stjórnar og einnig aðalfundir félaganna, en
það er yfirlýst stefna Landssambands
Framsóknarkvenna að koma sem flestum
konum í stjórnir félaganna. Flokksþingið
verður svo í febrúar og þar munum við
beita okkur. Við ætlum ekki að gefast upp.
Við látum ekki beygja okkur heldur mun-
um við efla okkur og halda áfram að vinna
að jafnrétti innan Framsóknarflokksins og
hvar sem er í þjóðfélaginu,” segja þær að
lokum.
vera /4. tbl. / 2003/ 19