Ljósmæðrablaðið - 15.11.2000, Blaðsíða 34

Loka\>erkefni lj ósmóðumema
Ljósmœðrablaðið ætlar framvegis að birta útdrœtti úr lokaverkefnum Ijósmóðurnema. í þessu blaði koma
útdrættir úr lokaverkefnum áranna 1999 og 2000.
Útskriftarárgangur 1999
Ánægð kona:
Sjálfst'Jrking á meðgöngu og fæðingu
Höfitndur: Annct Rul Súarisdóltir
Verkefni þetta er unnið sem lokaverkefni til embætt-
isprófs í ljósmóðurfræði veturinn 1998. Það fjallar
um styrkingu kvenna á meðgöngu og í fæðingu.
Fræðilegra heimilda var aðallega aflað í gegnum MI-
DIRS gagnagrunninn, á bókasafni Landsspítalans og
í Medline gagnagrunninum. Að styrkja konur í móð-
urhlutverkinu er einn veigamesti þáttur ljósmóður-
starfsins, því það að verða móðir er eitt ábyrgða-
mesta hlutverk sem kona tekur sér fyrir hendur á
lífsleiðinni. Kjarni ljósmóðurfræðinnar er að styrkja
sjálfsímynd kvenna, efla sjálfsákvörðunarvald þeirra
og stuðla að því að þær séu við stjórn. Kona sem fær
samfellda þjónustu, stuðning og fræðslu, ásamt því
að fá að taka þátt í ákvarðanatöku upplifir meiri
stjórn á aðstæðum sínum en ella. Andlegur undir-
búningur konunnar og viðhorf samfélagsins hafa
áhrif á trú konunnar á því að hún komist í gegnum
fæðinguna af eigin rammleik. Slík trú á eigin getu
skiptir veigamiklu máli varðandi upplifun hennar á
fæðingunni. Því er mikilvægt að efla traust kvenna á
eigin líkama. Til að fá innsýn í reynslu konu hvað
þetta efni snerti ræddi höfundur við þriggja barna
móður sem hefur upplifað tímana tvenna við að
ganga með og fæða. Þar kom glöggt í ljós mikilvægi
þess að traust samband myndist milli móðurinnar og
ljósmóðurinnar. Hún hefur upplifað það að vera nið-
urbrotin eftir fæðingu barns síns en einnig hefur hún
upplifað hið gagnstæða, styrk og ánægju að fæðingu
lokinni:
„Það er bara ekki hægt að lýsa því að fara í gegn-
um fæðingu án þess að þiggja neina deyfingu eða
annað. Mér fannst ég renna saman við svona al-
heimsmóður. Amma og langamma gátu þetta og ég
gat þetta líka. Ég upplifði mig sem svo mikla konu,
ég gat gert þetta deyfingalaust eins og konur hafa
gert um aldir. Það kemur upp í manni svo sterk
konutilfinning. Eftir fyrstu fæðinguna langaði mig
bara að skríða upp í rúm og breiða upp fyrir haus og
vona að ég sæji aldrei neitt af þessu fólki aftur.
Sjálfsvirðingin var engin og mér fannst ég vera bara
klof. Ég var ekkert nafn heldur bara klofið sem var
að eiga. En í hinu tilfellinu var ég alheimskona!!“
Heima er rólegt, mikltt rólegra
Hðfundur: Bjanuy R.Jómdóttir
1 gegnum tíðina voru fæðingar álitnar kvennamál.
Fæðingar gerðust heima og voru álitnar eðlilegt ferli.
A tuttugustu öldinni hefur rökrétt umhverfi fyrir
fæðingar, í hugum fólks í flestum löndum, flust frá
heimilum til sjúkrahúsa. Megin ástæður þess voru
loforð um aukið öryggi fyrir mæður og börn og kost-
ur á svæfingu eða verkjadeyfingu. Rannsóknir hafa
ekki sýnt að það sé öruggara fyrir allar konur að
fæða böm sín á sjúkrahúsum. Það virðist jafnvel sem
fæðingar á sjúkrahúsum feli í sér aukna hættu á inn-
gripum í fæðingar og meiri áhættu fyrir sumar konur.
Konur sem fæða heima tala gjarnan um mikilvægi
umhverfisins sem hjálpar þeim að upplifa stjórn og
bætir upplifun af fæðingunni. Að fæða heima getur
haft jákvæð áhrif á túlkun kvenna á lífi sínu og aukið
sjálfstraust þeirra. Dýrfinna ljósmóðir segir frá
reynslu sinni af heimafæðingum og viðhorfum til
þeirra. Frásögn hennar endurspeglar meginatriði
fræðilega hluta ritgerðarinnar. Niðurstaða ritgerðar-
innar er að flutningur fæðinga hafi hvorki aukið ör-
yggi heilbrigðra kvenna og barna þeirra í fæðingu,
eða bætt upplifun þeirra af fæðingum sínum. Það
þarf að auka umræðu og upplýsingar bæði meðal al-
mennings og fagfólks um heimafæðingar. Það er al-
gjör nauðsyn til að konur geti tekið upplýsta ákvörð-
un um hvar þær kjósa að fæða börn sín.
34
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ