Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1898, Síða 85

áræði væri hjá landsmönnum til að eignast nokkur hnndruð
þilskip, og síðar gufuskip til fiskiveiða, svo að landsmenn
gætu elt fiskinn út í haf og kringum strendur landsins, en
þyrftu ekki, eins og nú, að hiða auðum höndum þangað til
þorskurinn kemur í þá vik eða þann fjörð, sem menn geta
tekið hann á byttum uppi í landsteinum.
Ef t d 100 þilskip væru við Faxaflóa, þá mundi at-
vinna manna og efni aukast svo á fám árum, að sjávarsiðan
yrði varla þekkjandi sem sömu sveitir og hún nú er.
»Oss vantar fje og vinnukrapt*, er optast viðkvæðið.
I sparisjúði bankans eiga menn yfir 1 milj. krún., svo að
ekki er með öllu rjett, að hera fyrir fjeleysi; viljaleysið er
meira, að efla atvinnuvegina og verja fje sinu ættjörðu sinni
til menningar. En hitt er satt, að í hráð vantar innlenda
vinnukrapta, ef skip fjölga ótt, en enginn óhagur væri i þvi,
að nota vana fiskimenn frá Noregi og Pæreyjum; af þeim
má margt læra, svo sem dugnað, sjómennsku, hirðusemi og
nægjusemi. Tr. G.
Leiðbeiningar
fyrir lántakendur við landsbankann.
1 almanakinu fyrir árið 1895 og 18h6 eru leiðbeiningar
fyrir lántakendur við landsbankann, sem hafa gjört talsvert
gagn, því siðan þessi almanök komu út, hafa skjöl til bank-
ans verið miklu fullkomnari en áðnr og miklu færri skjöl
orðið apturreka. Samt hafa sumir komið með skjöl, sem
bera þess vott, að þeir hafa ekki sjeð almanak Þjóðv.fjel.
fyrir árið 1896 og ekki getað fengið lán vegna ófullkom-
inna skjala, og eru því nefndar leiðbeiningar aptur teknar
í þetta almanak.
Hjer er það sett með breyttu letri, sem lántakendur
opt gleyma, en má eigi vanta.
Þegar lántakandi eigi mætir sjálfur í hankanum til að
taka lánið, þarf hann að gefa einhverjum skriflegt itmboð
til að annast um lántökuna fyrir sig; óhultara er að setja
í umhoðsskjalið »allt að« þeirri upphæð, sem til er nefnd;
(73)