Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Blaðsíða 90

jafnan hinir kurteisustu og óskuðu föngunum vel-
farnaðar, er þeir létu þá lausa.
Pýzku þjóðinni var það harmsaga mikil, er hún
spurði endalok »Emden’s«. Borgin Emden sendi
keisara samhrjTgðar-skeyti og svaraði hann því á
þessa leið:
»Hjartans þakklæti fyrir samhrygðarskeyti út af
sorglegum en hrejTstilegum endalokum skips míns
»Emden’s«. í síðustu viðureigninni hefir hið fræga
skip enn unnið frama þýzkum gunnfána er við ofur-
efli var að etja. Nýtt og sterkara »Emden« skal
smíðað verða með járnkrossinn i stafni til minningar
um frægð gamla »Emden’s««.
JET’jármtllarííðííiaíar sarabandsstórveldanna áttu
með sér fund í Lundúnum í vetur til þess að ræða um fjármál'
efni rikjanna i sambandi við ófriðinn.
Á myndinni er Bark, fjármálaráðgjafi Rússa til vinstri hand-
ar, Ribot íjármálaráðgjafi Frakka, í miðið og Lloyd Gcorge, fjár-
málaráðgjafi Breta liægra megin.
Alexandre Ribot hefir tvo um sjötungt. Hann var fvrst
kosinn í fulltrúadeild þingsins 1878. Prisvar heíir hann verið
stjórnarformaður, síðast í júní i fyrra (1914) og stóð ráðuneyti hans
þá einn eða tvo daga! — Hann er mælskumaður mikill og þykir
atkvæðamikill stjórnmálamaður.
Lloyd George er vetri meir en fimtugur. Hann er sett-
aður úr Wales (Bretlandi) og hefir beitzt fyrir ýmsum máluin
þeirra Walesbyggja. Fyrst var liann á þing kosinn 1890 og hefir
síðan átt sæti i brezka þinginu. Fékk sæti í stjórninni 1908 og
varð fjórmálaráðgjafi, Hann þykir einna atkvæðamestur brezkra
stjórnmálamanna síðustu árin. Máldjarfur, kappsamur og fimur
ræðusnillingur. Fjárlagafrumvarp hans 1909 var fult af nýjungum,
olli miklum deilum og leiddi til nýrra kosninga 1910. Urðu þá
hinar mestu sennur milli hans og landeiganda í Englandi, því að
liann hækkaði stórum skatta af löndurn þeirra. Fylgir hann fram
jarðskattskenningum Henry George’s frænda sins og hóf mikla
sókn á liendur landeigöndum haustið 1913. Árið 1911 flutti hann
vátryggingarlagafruinvarp (National Insurance Bill), er vel var
tekið í fyrstu, en mætti siðan harðri mótspyrnu úr ýmsum áttum.
Siðan ófriður hófst er hann talinn hinn ótrauðasti að spara ekki
til, að til skarar megi skriða.
(24)
Ben. Sv.