Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1916, Blaðsíða 152
raá sjá af pví, að í mörg ár hafa unnið að greftrin-
um (500 menn — Tyrkir og Arabar — undir stjórn
10 fornfræðinga og verkfræðinga frá Pýzkalandi. Af
pessu liði eru nokkrir menn, sem liafa pann starfa,
að flytja vatn á vögnum til verkamanna og aka burtu
sandi og mold á járnbrautarvögnum frá rústunum.
Heilar götur í borgarrústunum gömlu hafa verið
mokaðar upp, svo nú er hægt að sjá, hvernig húsin
hafa staðið og hvernig pau hafa verið bygð.
Af pví, sem komið er fram við gröftinn og lesa
má af skrifsettum leirlöflum, sem fundist hafa í rúst-
unum, sést, að ibúar Babýlonar hafa verið langt á
undan samtíðarmönnum sinum, að mentun, dugnaði
og byggingarpekkingu. T. d. sést af fleygskrift á leir-
töflum, að peir hafa reiknað út fyrir fram tunglkom-
ur og tunglmyrkva svo nákvæmt, að ekki munar
nema fáum sekúndunP við nútímareikning. Einnig
hafa peir kunnað að búa til byggingarefni úr brend-
um leir, sem er miklu endingarbetri en brendir múr-
steinar nú á tímutn. Til að festa steinana saman, liafa
peir notað jarðlím og jarðbik með stráum i, sem varð
svo hart, að mjög erfitt er að ná steinunum sundur.
Við gröftinn hafa einnig fundist margir vatns-
skurðir, sem hafa verið grafnir fyrir vatnsveitu til
ýmsra afnota í borginni, meðal annars til að vökva
akra og aldingarða og fleyta flutningabátum milli
ýmsra staða. Vatníð hafa borgarbúar tekið úr fljótinu
Eufrat og grafið pví skurði langar leiðir um alla borg-
ina; cn nú er vatnið horfið, vatnsleiðsluskurðir sand-
orpnir, akrar, pálmalundir og hin skrautlegu musteri
orðin að vatnslausri og gróðurlausri sandeyðimörk.
Eftir ritum Hórats, og greftri peim, sem nú er
verið að gera í Babýlon, hefir á blómatíð borgar-
innar verið mikilfengleg ferköntuð viggirðing kring-
um hana alla, og hver armur heflr verið 22 kílóm.
að lengd, 120 metra pykkur að neðan og 35 metra
hár. 100 borgarhlið voru á veggjunum, svo breið,
(86)