Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1944, Blaðsíða 104

í kjölfar mjög aukinnar útgerðar rann þörfin fyrir
miklar og viðtækar hafnarframkvæmdir. Árið 1912
var byrjað á Reykjavíkurhöfn, en hún er mesta hafn-
armannvirki landsins. Siðan hefur verið unnið að
margvislegum hafnarframkvæmdum víðsvegar um
Jand, og er viða vel á veg komið í þessum efnum,
þótt enn sé reyndar margt ógert, sein að líkurn
lætur.
Hugmyndin, sem Húnvetningar fitjuðu upp á 1874,
var vakin til lífs og komið í framkvæmd 1914, en
þá var Eimskipafélag ís'.ands stofnað. Fram að þeim
tima, að Eimskipafélagið tók til starfa, höfðu út-
iendingar annazt alla flutninga að og frá landinu og
að miklu leyti með ströndum fram. Þjóðinni var
það ekki til óblandinnar ánægju, að siglingarnar
voru i höndum útlendinga, enda supu þeir óstinnt
kálið úr ausu landsmanna. Eimskipafélaginu óx
brátt fiskur um hrygg og tókst smám saman að fjölga j
skipum sinum, en þau hafa flest orðið 6. Félagið
hcfur aldrei getað sinnt öllum flutningi landsmanna,
en þrátt fyrir það hefur það unnið slikt gagn, að
ósýnt er, að önnur samtök hafi orðið þjóðinni til
meiri heilla.
Skipuleg björgunarstarfsemi á sjó hófst 1918 með
stofnun Björgunarfélags Vestmannaeyja. Tíu árum
siðar var Slysavarnafélag íslands stofnað. Það á nú
alls 44 björgunarstöðvar, en í deildum þess eru um
15 þús. manns. Björgunarskip eignaðist félagið árið
1938. Fyrir atbeina þess hefur mikið áunnizt í bjarg-
ráðastarfseminni á sjónum. Jón E. Bergsveinsson
hefur verið erindreki félagsins frá öndverðu.
Hér hefur verið drepið í stórum dráttum á vöxt
og viðgang stórútgerðarinnar og ýmis atriði i sain-
bandi við hana. Enn er eftir að geta þess þáttarins
i útgerðinni, sem mestum stakkaskiptum hefur tekið
síðasta áratuginn, en það eru síldveiðarnar.
(102)