Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1926, Side 19

13
landið, yrkja auðnirnar, melana og sandana. Pað er að
nema land á nýjan hátt og með nýjum tækjum. Óvíða eru
jafnmiklir möguleikar til að skapa eins og við ræktun
landsins, og fátt er jafn seiðandi og heillandi, eins og að
skapa, umbæta; og fátt heíur jafn þroskandi og göfg-
andi áhrif á manninn og einmitt það. Pá finst mannin-
um hann taka þátt í sköpunarverkinu sjálfu með guði og
náttúrunni. Er nokkuð æðra eða háleitara? Holletidingar
segja: »Guð hefir skapað sjóinn, en við ströndina okk-
ar«; og þeir eru hreyknir af. Svipað mættum við segja,
þegar landið breytist fyrir okkar tilstilli. Væri það ekki
gaman?
Landið bíður og hefur beðið í þúsund ár eftir yrkj-
andi og starfandi höndum. Það kallar á æskumanninn,
sem fjörið og starfsþrána hefur að geyma. Pað kallar á
vilja sterka manninn, sem vill skapa og endurnýja. Pað
kallar á göfugmennið, sem vill gera Iandið þannig úr
garði, að íbúunum líði þar vel. Pað kallar á metnaðargjarna
manninn og ofurhugann, sem vill vinna sér til frægðar,
og telur það metnaðarmál, að landinu sé sýndur ekki
minni sómi, en öðru menningarlöndum.
Eigum við ekki að hjálpa vegfarandanum til að velta
steininum úr götunni? Eigum við ekki að ryðja þúfun-
um burt, þar sem þær eru til tálmunar? Eigum við ekki
að hlaupa undir bagga með manninum, sem erfiðar undir
þungri byrði? Eigum við ekki að taka nokkur spor af
manninum, sem erilinn hefir og annríkið? Eigum við
ekki að ganga í lið með þeim fáu mönnum, sem nú
vinna að ræktun þessa lands? Pað er drengilegt að fylgja
þeim mönnum, sem berjast fyrir góðu málefni, mönnum,
sem stefna í rétta átt, og mönnum, sem eiga erfitt upp-
dráttar.
Island er land möguleikanna. Ómetanlegur auður býr
í skauti þess. Pað er bæði fagurt land og auðugt land.