Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1926, Qupperneq 20

14
En það verður margfalt fegurra og auðugra, ef því er sómi
sýndur. Pað þarf að skapa landið, breyta því og bæta.
Það þarf að virkja fossana, veita vatni á engjarnar, slétta
þær og rista fram, slétta túnskeklana og búa til ný tún,
slétta úr þúfunum í öllum móunum milli fjalls og fjöru,
vernda skógarleifarnar og gróðursetja nýja skóga í fjalla-
hlíðunum og heiðunum og við bæina, reisa við gömlu
bæina og byggja nýbýli. Mörg eru störfin, sem fyrir liggja,
og vel þarf að halda á spöðunum, áður en þetta er kom-
ið í kring. En hálfnað er verk þá hafið er, og takmark-
ið getur verið fagurt og heillandi að stefna að því, þótt
það sé langt fram undan. Á þessu verðum við að byrja
strax; því fyr sem byrjað er, því fyr verður árangurinn
sýnilegur. Takmarkið er vel ræktað land og vel byggilegt.
Þetta á æska landsins, vormennirnir að taka á stefnuskrá
sína. Þetta á að vera fegursta hugsjón okkar. Henni
eigum við að helga krafta okkar óskifta. Um hana eig-
um við að sameinast, bindast óslítandi böndum. — Eg
trúi því, að þetta land verði fegurra, auðugra og betra en
flest önnur, þegar við erum búin að skapa það. Þess
tíma verður líklega nokkuð Iangt að bíða, á okkar mæli-
kvarða. En hann kemur, og þó að við, sem nú liíum,
sjáum ekki verk okkar fullkomnað, þá getum við verið
glöð, að bera gæfu til að vinna fyrir þetta göfuga málefni.
Eg sé í anda framtíðarlandið: Fjöllin og hlíðarnar eru
skógi vaxin, en akrar og tún hið neðra. Bæirnir eru
reisulegir og þjóðlegir. Við þá eru trjá og blómagarðar,
sem setja svip á heimilin. í íbúðarhúsunum íslensk hús-
gögn, unnin af íslenskum höndum, vel valin bókasöfn
og blóm í gluggunum. Þá verður bjart yfir landinu okk-
ar. Sveitafólkið vill ekki skifta um kjör við annara stétta
fólk; það unir æfi sinna daga fram í dölunum því að þar
er alt, sem það finnur fegurst, alt sem það ann. Þá verða
ættaróðulin og heimahagarnir því meira virði en nú er,