Jólagjöfin - 24.12.1917, Blaðsíða 12
10
JÓLAGJÖFIN
karlmenni, eins og faðir, sem er að berjast við að bjarga
elskuðum syni, einkavon og ánægju lifs síns. — I stuttu
máli. Guð leyfði ekki að slík drengileg hetjudáð yrði árang-
urslaus. Ilinn smávaxni ungi sundmaður hreif herfang sitt
úr gini hins tröllaukna íljóts og komst til lands með byrði
sína; veitti hann þar drengnum, með tilhjálp annara, liina
fyrstu hjúkrun. Síðan sneri hann heim aleinn og yfirlætislaus
og sagði þar hlátt áfram frá því sem hann hafði gert. Herrar
mínir! Fögur og aðdáanleg er slík hetjulund hjá fullorðnum
manni. En hjá barni, sem ennþá á ekkert til af frægðargirni
eða annari hagnaðarvon; hjá barni, sem verður að hafa
þess meira lil af eldmóði þvi minni sem kraftar þess eru;
hjá barni, sem vér ætlumst ekki til neins slíks af, harni sem
ekki er knúð til þess, barni, sem oss þykir elskuvert og göf-
ugt, þótt það framkvæmi ekkert, ef það aðeins getur skilið
og kann að meta fórnfýsi annara, hetjulund hjá barni er
guðdómleg. Eg vil ekki útmála þetta frekar, herrar mínir;
eg vil ekki skreyta með óþarfa mælgi slíkan yfirlætislausan
mikilleik. Sjáið hann hérna fyrir yður, þenna vaska og hóg-
láta björgunarmann! Hermenn, heilsið honum sem bróður!
mæður, hlessið hann sem son yðar; börn, setjið á yður nafn
hans, grafið andlitsmynd hans inn í huga yðar, að hún aldrei
verði afmáð úr minni yðar og hjörtum! Komdu nær dreng
urinn minn! I nafni hans hátignar, konungs Italíu, sæmi eg
þig þessu heiðursmerki fyrir drengilegt dáðaverk“.
Dynjandi húrra-óp, er stigu upp hvaðauæfa á sama
augnabliki, kváðu við um alt ráðhúsið. Borgarstjórinn tók
heiðurspeninginn af borðinu og fesli hann á brjóstið á drengn-
um. Síðan faðmaði hann hann að sér og kysti hann.
Móðirin þreif fyrir augu sér með annari hendinni; fað-
irinn Iét hökuna síga niður á biingu.
Borgarstjórinn Jirýsti síðan hönd foreldranna og tók
skjalið með úrskurð heiðursveitingarinnar, umbundið með
silkiborða og rétti það að móðurinni.
Síðan sneri hann sér að drengnum aftur og mælti:
„Mætti nú minning þessa dags, sem svo er frægilegur fyrir
þig og svo hamingjuríkur fyrir foreldra þína, halda þér