Jólagjöfin - 24.12.1917, Qupperneq 15

^mmwnniniiKWin*
Þyrnikvisturinn.
Eftir Olfert Ricard.
Theodór Árnason þýddi.
| Theodór Arnason þýddi. É
•iiiinnnniiiiiiiiniiiiriiiiiiiiiiiiiib

f ANN óx í Paradísar-garðinum og blómstraði og krydd-
](§ aði loftið möndlukendri angan.
Þú ert yndæll, sagði Adam, — eg ætla að flétta
mér kórónu úr þér og sýna mig svo Evu með hana
á höfðinu. — æ! og hann stakk sig á þyrnikvistinum svo að
blæddi úr hendinni. — Ötætis þyrnikvistur!
Gáðu þá að þér, — og hví viltu vera að stela frá mér
blómakórónunni minni til þess eins að skrýða sjálfan þig með
henni?
Þetta skal eg muna þér, þyrnikvistur, sagði Adam, en
nú ætla eg að bíða til haustsins og sjá hvað úr þér getur
orðið. Ef þú ert fær um að bera gómsæta ávexti, skal þér
ekkert mein gert, en annars rek eg þig út úr Paradísargarð-
inum.
Þú talar eins og þú hefðir eitthvert vald, mælti þyrni-
kvisturinn.
Svarar þú skætingi í ofanálag? spurði Adam.
Eg er að hugsa um að láta son minn giftast dóttur
sedrusviðarins þarna, svaraði þyrnikvisturinn.
Adam var reiður og vildi ekki hlusta á meira af þess-
um þvættingi.
Þetta líkar mér, hvislaði liöggormurinn, sem hringaði
sig á jörðunni, hulinn í ilmandi blómskrúðinu. Mér geðjast
vel að þér.
Ekki held eg að eg geti sagt það sama um þig. Hvers-