Símablaðið - 01.12.1963, Qupperneq 42

Símamennirnir, sem unnu að uppsetningu sjálf-
virku stöSvarinnar í Kópavogi, taliS frá vinstri:
Einar GuSjónsson, Jón Bergmann, M. Anderson,
Jóhann Björnsson, Lcifur Bjarnason, T. Jóhanns-
son, Halldór Kjartansson, Þórarinn Óskarsson,
og Karl S. Ásgeirsson. Nokkra vantar á myndina.
Byrjað var á framkvæmdum við bygg-
ingu hins nýja póst- og símahúss í Kópa-
vogi á s.l. ári, eða réttum þrjúhundruð ár-
um eftir hinn fræga Kópavogsfund. Af því
tilefni er brugðið upp nokkrum myndum
úr sögu Kópavogs framar í blaðinu. En
sem kunnugt er, hefur Kópavogur ekki
verið hátt skrifaður í hugum íslendinga.
„Kópavogsfundurinn“ er smánaryrði á
vörum þeirra. En forráðamenn hins nýja
og ört vaxandi bæjar ættu um leið og þeir
eru að ryðja Kópavogi nýtt rúm í hugum
okkar, af miklum myndarskap, að gæta
þeirra sögulegu minja, sem enn finnast í
landi þeirra, en leyfa ekki hirðu- og skiln-
ingsleysi að moka þær moldum, eins og svo
víða hefur átt sér stað á landi hér.
Á dögum „snillinganna“ í útvarpinu,
varð þessi vísa til.
Hátt er spentur breiður bogi
baráttunnar fjær og nær.
Klakksvík yrði Kópavogi
kærleiksríkur vinabær.
Enn þrengir ekki svo að í lóðamálum,
að t. d. þurfi að ráðast á Þinghól. Því þó
að hann geymi dökkar minningar á hann
að geymast sem sögulegur staður, sem
íbúar kaupstaðarins leiða börn sín að, og
bregða þar upp mynd fyrir þeim úr sögu
þjóðarinnar, og láta þau heita því, að vaka
alltaf yfir frelsi og réttindum þjóðar sinn-
ar.
Guömundur
Hlíðdal og
Bjarni Forberg
ræða um ný og
gömul tækni-
vísindi
SÍMABLAÐIÐ