Dagblaðið Vísir - DV - 29.04.2006, Blaðsíða 19

DV-Myndir Stefán
Helgarblað jyv LAUGARDAGUR 29. APRÍL 2006 1 9
Foreldrar langveikra barna undrast þá miklu mismunun sem felst í nýju frumvarpi til laga um launa-
greiðslur til þeirra í veikindum barnanna. Fjölskyldur barna sem greinast eftir 1. janúar 2006 munu
njóta góðs af frumvarpinu en foreldrar þeirra barna sem greindust fyrir þann tíma fá ekki krónu.
Foreldrum langvelkra harna mismunað
Ragna K. Marinósdóttir, framkvæmdastjóri Umhyggju, fé-
lags til stuðnings langveikum börnum, er afar ósátt við
nýja frumvarpið þó hún segi vissulega fagnaðarefni að for-
eldrar langveikra barna í framtíðinni muni fá aukna aðstoð.
Ragiid K.
framkvaimdai>ÍtArt Om-
hygo)“- Br ósátt v/d orRm
Ixti sem fe/sc / nýju frurn
\ iupi um launagreidslur til
toreldra langveikru barna,
„Þessi veikindaréttur foreldra
með langveik börn hefur verið
mikið baráttumál hjá Umhyggju í
mörg ár,“ segir Ragna. „Það voru
þess vegna gríðarleg vonbrigði
þegar frumvarpið var lagt fram í
þessari mynd. Þetta er að sjálf-
sögðu umtalsvert skref í rétta átt
þegar frumvarpið verður að fullu
komið í gagnið árið 2008 en við
erum öskaplega ósátt fyrir hönd
þeirra foreldra sem eru úti af borð-
inu. Umboðsmaður barna benti á í
umsögn sinni um frumvarpið að
stjórnvöld yrðu að athuga það
gaumgæfilega hvort þetta væri
ekki brot á jafnræðisreglunni
vegna mismunar sem fólk getur
orðið fyrir háð því hvenær börnin
eru greind. Það voru líka margir
sem bentu á að börn sem greinast
með alvarlega sjúkdóma geta átt
nokkur góð ár en svo aukast veik-
indin í mörgum tilfellum og for-
eldrarnir þurfa að helga sig um-
önnun þeirra. Þessir foreldrar eiga
ekki rétt á neinu samkvæmt þessu
frumvarpi.
Ríkið að spara á skrýtnum
stöðum
Ragna fékk einmitt tölvupóst í
vikunni frá fjölskyldu þar sem
dóttirin hafði greinst með sjúkdóm
árið 2003.
„Barninu hrakar og eftir tvö til
þrjú ár mun að minnsta kosti ann-
að foreldrið þurfa að leggja niður
vinnu," segir Ragna. „Þessi fjöl-
skylda á ekki rétt á neinu sam-
kvæmt nýju lögunum. Það er þetta
sem við viljum að stjórnvöld at-
hugi. Að alíar fjölskyldur sitji við
sama borð. Það er líka umhugsun-
arefni að í lok árs 2008, þegar
frumvarpið hefur tekið gildi að
fullu, mun þetta kosta ríkissjóð um
það bil 140 milljónir. Ef fjölskyld-
urnar sem ekki njóta góðs af frum-
varpinu væru teknar með myndi
kostnaðurinn vera um 100 milljón-
ir til viðbótar, sem er ekki stór
upphæð.
Sumir að missa allar eigur
sínar
Ragna segist oft hafa horft upp á
íjölskyldur lenda í miklum fjárhags-
erfiðleikum vegna veikinda barna
sinna. „Fólk er hreinlega að missa all-
ar eigur sínar. Veikindi geta komið
upp skyndilega og fyrirvaralaust og
fólk er auðvitað búið að gera sínar
skuldbindingar. Ef önnur eða jafnvel
báðar íyrirvinnur þurfa að hætta
störfum þarf ekki að spyrja að
leikslokum. Okkur finnst mjög mikil-
vægt að vekja stjómvöld til umhugs-
unar um hversu alvarlegt þetta er.“
Hún segir að oft sé talað um um-
önnunargreiðslur sem tekjur til for-
eldra en þar gæti mikils misskilnings.
„Umönnunargreiðslur em ekki
tekjur heldur eingöngu til að mæta
þeim kostnaði sem verður vegna
veikinda bamsins. Það getur verið
gríðarlega kostnaðarsamt að eiga
mjög veikt og fatlað bam. Fólk þarf
að breyta húsnæðinu sínu eða skipta
alveg um, eignast stærri bila og oft
þarf að leita lækninga erlendis. Þetta
kostar allt mikla peninga og veitir
ekki af þessum umönnunargreiðsl-
um til að mæta bara því. Svo á fólk
eftir að lifa og standa við sínar skuld-
bindingar og þegar ekki er lengur
hægt að stunda vinnu vegna veik-
inda bamsins er fólk í erfiðum mál-
um."
Mikið réttlætismál
Ragna segir þó gaman að
segja frá því að margir atvinnu-
rekendur séu mjög skilningsríkir
og duglegir að styðja við sitt fólk.
„Það eru bara því miður ekki allar
sögurnar fallegar. Sums staðar
finnur fólk ekki fyrir neinum
skilningi og þá skapast mjög erf-
iðar aðstæður. Umhyggja er með
styrktarsjóð fyrir foreldra sem
hafa þurft að leggja niður vinnu
vegna veikinda barna sinna og
það hefur verið lögð mikil vinna í
þann sjóð. Við reynum að að-
stoða fólk með öllum mögulegum
ráðum, en það breytir því ekki að
foreldrar langveikra barna eiga að
geta sótt rétt sinn til samfélagsins
og þar eiga allir foreldrar að sitja
við sama borð. Það er mikið rétt-
lætismál." edda@dv.is
CFramhaldá
næstusíðu