Dagblaðið Vísir - DV - 18.08.2006, Blaðsíða 24

24 FÖSTUDAGUR 18.ÁGÚST2006
Helgin DV
Kynni Pólverjans Ireanuz Gluchowski af íslandi eru ekki beint af hinu góða. Hann kom hingað til
lands í fyrra og síðan þá hafa áföllin dunið á honum. Hann fékk blóðsýkingu sem varð til þess að hann
missti báða fætur. í kjölfarið varð hann alvarlega veikur, hlaut nýrnabilun og missti meðal annars heyrn-
ina á öðru eyra. Hann segist samt keikur og að Guð hafi hjálpað sér að lifa af.
Langar að hjálpa öðrum
- hvernig sem bao verður
Ireanuz Gluchowski kom hingað til lands um miðjan apríl í
fýrra. Hann fékk vinnu hjá fyrirtækinu Jarðvélum ehf. og var
ætlunin að hans sögn að upplifa eitthvað nýtt - fLytja til ís-
lands og upplifa „íslenska drauminn".
„Læknir sagði við mig
að ég gæti ferðast án
lappa - en það gæti
ég ekki án nýrans
Guði þakka ég fyrir
að vera á lífi."
VIII hjálpa Ireanuz segist vilja
fara aö vinna sem fyrst, þannig
geti hann hjálpaö fólki.
Adam var ekki lengi í Paradís og
það var Ireanuz ekki heldur. Hann
fékk sýkingu í blóðið er hann var,
að því er talið er, við vinnu sína og
missti í framhaldinu báða fætur
við hné. Ireanuz hefur verið nán-
ast réttindalaus með öllu síðan þá
- þar sem hann hafði ekki tiltækt
atvinnuleyfi.
Fótalaus, með bilað nýra og
hálfheyrnarlaus
„Þetta er ekki auðvelt," segir
Ireanuz Gluchowski þegar hann
setur gervifætur sína á eftirstand-
andi hluta fótanna og reynir að
labba. „Ég byrja hægt og rólega
en get ekki gengið nema 50-100
metra," segir hann og hættir síðan
að reyna að labba sökum lasleika í
kjölfar nýmabilunarinnar.
Eftir blóðsýkinguna hjá Ireanuz
urðu bæði fæturnir og hendum-
ar svartar. „Skömmu síðar sagði
læknir mér að ég myndi missa fæt-
urna," segir hann. An þess hefði Ir-
eanuz ekki lifað.
„Ef ég væri ekki með í nýrunum
gæti ég farið frá Islandi. En ég er
ekki viss um að ég vilji það. Blóð-
takan eyðileggur fyrir því og fleira.
Læknir sagði við mig að ég gæti
ferðast án lappa - en það gætí ég
ekki án nýrans."
Ireanuz er þó keikur. Hann er
sáttur við að fá að vera á sjúkra-
hóteli Rauða krossins á Rauðar-
árstíg. „Það er gott að vera hérna,
allt svo nálægt og stutt að kíkja í
bæinn og í Bónus. Helst vildi ég
þó kaupa ódýrt rafmagnshjól til að
ferðast á milli," segir hann og bæt-
ir við að ef tölva og sjónvarp væru
ekki til staðar á herberginu hefði
hann lítíð að gera.
Stendur eftir réttlaus
En hvað dró ríflega fertugan
Pólverja, sem ferðast hefur víðs
vegar um heiminn, hingað til
lands? „fslenski draumurinn" var
ástæðan. Ireanuz segist íýrst hafa
heillast af íslandi er hann var hér
í mánaðarfríi. „Eftir það sá ég að
mig langaði að kynna mér landið
betur og jafnvel setjast hér að."
Frá Englandi fór hann til fs-
iands og hóf að vinna. Samkvæmt
sinni bestu vitund hafði hann öll
réttindi til að vinna hér en síðar
kom á daginn að fýrirtækið virtist
ekki hafa sótt um atvinnuleyfi fýr-
ir hann og þess vegna telst hann
nánast réttlaus. „Ég skil ekki hvers
vegna þetta gat orðið. Ég skilaði
inn öllum pappírum til vinnuveit-
andans míns sem greinilega sóttí
ekki um atvinnuleyfi fýrir mig. Eftír
það stend ég réttlaus," segir Irean-
uz en þess má geta að mál hans er
í vinnslu hjá lögmanni stéttarfé-
lagsins Eflingar ásamt því að vera
í skoðun hjá lögreglu.
Þakkar Guði mest
„Viltu kaffi?" spyr Ireanuz.
Blaðamaður jánkar og hann nær
í kaffibolla fýrir okkur. Á íslandi
hefur Ireanuz kynnst hinum og
þessum aðilum en segist jafnframt
þekkja mjög fáa þeirra sem vini
sína. „Það er aðallega kristíð fólk
sem ég á fyrir vini og þeir eru ekki
mjög margir," segir hann. „Hér eru
samt allir vinalegir."
Fyrrverandi eiginkona hans er
nú stödd hér á landi í smá tíma
ásamt syni þeirra - sem ákveðið
hefur að setjast að hér á landi til að
styðja við föður sinn.
Ireanuz hefur fengið hjálp ffá
ýmsum velvUjuðum aðUum. Sem
dæmi gaf stoðtækjaframleiðand-
inn össur hf. honum gervifætur
fýrir rúmlega tvær mUljónir. Irean-
uz nefnir einnig stéttarfélagið Efl-
ingu sem reynt hefur að fá úrlausn
í hans málum - ásamt Friðriki
Þór Guðmundssyni blaðamanni.
„Þessu fólki vU ég þakka kærlega."
Mest þakkar hann þó Guði.
„Guði þakka ég fýrir að vera á lífi."
Fólk þarf alltaf að vera í stríði
Ireanuz er bjartsýnn og kristinn
maður. Hann biður bæna þrisvar
sinnum á dag. „Ég bið ekki endi-
lega fýrir sjálfum mér. Ég bið fýrir
öUum," segir Ireanuz - sem þrátt
fyrir fótamissinn og veikindin er
bjartsýnn.
Hann skilur lítíð í íslensku en
talar mjög góða ensku. „Er þetta
stríð ennþá í gangi?" spyr Ireanuz
blaðamann og á við stríðið í Pal-
estínu. „Ég sá einhverjar myndir í
fréttunum en skildi ekki hvort það
væri enn í gangi," seg-
ir hann og bætir við:
„Fólk þarf alltaf að vera
í stríði." Það er kannski
kaldhæðni að hug-
arfar hans sé á þessa
leið. Þar sem Ireanuz
á í stríði við að fá úr-
lausn sinna mála með
aðstoð stéttarfélags-
ins Eflingar. „Kannski
kerfið hjálpi mér núna
- eftir að mín mál eru
komin á hreint."
Hann er þó, sem
fyrr segir, hálfsátt-
ur við sitt hlutskiptí.
Mest langar hann tíl
að byrja að vinna aft-
ur. „Mig langar tíl að
hjálpa öðrum, hvem-
ig sem það verður,"
segir Ireanuz, fóta-
laus, með bilað nýra
og hálfheyrnarlaus.
„Eg lifi og er nokkuð
eðlUegur," segir hann
að lokum.
gudmundur@dv.is