Freyr - 01.06.2002, Blaðsíða 14

Hrútasýnlngar haustlð
2001
Skipulag sýninga á fullorðn-
um hrútum hefur nú í
nokkur ár verið á þann veg að
boðið er upp á sýningar á vet-
urgömlum hrútum um allt land
á hverju ári. Með auknum um-
svifum hjá búnaðarsambönd-
unum í sambandi við afkvæma-
rannsóknir og almenna lamba-
skoðun, sem fjallað er nánar
um í öðrum greinum hér í blað-
inu, hafa sýningar fullorðnu
hrútanna á einstaka stöðum
vikið. Það er eðlileg forgangs-
röðun verkefna vegna þess að
slíkar sýningar hafa vafalítið
miklu minna gildi fyrir rækt-
unarstarfið en líflambavalið og
afkvæmarannsóknir. Víða hafa
slíkar sýningar hins vegar tví-
mælalaust haft talsvert félags-
legt gildi. Ymis rök hníga að
því að sýningarhaldi með þessu
sniði verði ekki fram haldið á
komandi árum.
Þrátt fyrir að þessar breytingar
hafí átt sér stað þá var þátttaka í
sýningarhaldi síst minni en áður
haustið 2001. Samtals voru 2840
hrútar á slíkum sýningum haustið
2001 og er það 90 gripum fleira
en árið áður. Örlítið er enn um að
eldri hrútar, sem af einhveijum
ástæðum hafa ekki áður komið til
dóms, séu sýndir og voru þeir 141
haustið 2001 og vógu 93,0 kg að
meðaltali. Veturgömlu hrútamir
vom 2658 að tölu og var
meðalþungi þeirra á fæti 81,6 kg,
sem er mikið þó að hann sé hálfú
kg lægri en árið áður þegar hann
sló öll fyrri met. Vænstir í ein-
stökum sýslum vom þeir fáu vet-
urgömlu hrútar, sem sýndir voru í
Vestur-Húnavatnssýslu, en þeir
vom 86,1 kg að meðaltali, en í
Eyjafirði var meðalþungi hrútanna
85,8 kg. Af þessum veturgömlu
hrútum vom 2455 sem fengu I.
verðlaun eða 91,0% hrútanna, sem
er hærra hlutfall en áður, 226 eða
8,4% þeirra fengu II. verðlaun og
aðeins 18 eða 0,6% þeirra vom
taldir með öllu óeigandi og fengu
III. verðlaun. Þessar flokku-
nartölur sýna það að hrútaval er
orðið það vel unnið hjá meginþor-
ra bænda að takmarkaðar frekari
upplýsingar er að fá með dómum
á hrútunum veturgömlum.
I þeim texta, sem fylgir hér á
eftir, er fjallað í stuttu máli um
sýningarhaldið á einstökum
svæðum og getið nokkurra af-
bragseinstaklinga sem fram komu
á sýningunum haustið 2001.
Vesturland
og Vestfirðlr
Gullbringu- og Kjósarsýsla
Fjárbúskapur á þessu svæði er
um flest ólíkur öðmm stöðum á
landinu. Lítið er um fjárbú þar
sem dilkakjötsframleiðsla er at-
vinnustarfsemi, en hins vegar er
víða umhverfis þéttbýli fjáreign
sem stunduð er sem tómstunda-
starf. Slíkri Qáreign fylgir hins
vegar oft talsverður ræktunar-
áhugi. Á svæðinu var sýndur 51
hrútur, en þar var hlutfallslega
meira um að dregnir væm fram á
sjónarsviðið eldri hrútar en á öðr-
um stöðum því að 14 úr þessum
hópi fylltu þann flokk.
Sameiginleg sýning var haldin
á Kiðafelli fyrir Kjós og Mos-
fellssveit. Þrír hrútar vom efstir
og jafhir að stigum en var raðað
þannig að á toppnum stóð Toppur
00-001 frá Kiðafelli undan
Mjaldri 93-985. Þessi hrútur er
ákaflega jafnvaxinn, harðholda
og prúður á velli. Næstir í röð
völdust hrútur nr. 59 frá Þorláks-
stöðum og Ósi 00-002 frá Kiða-
felli, báðir útlögumiklir og með
góðan afturpart. Ósi er einnig
undan Mjaldri 93-985.
Borgarfjarðarsýsla
Samtals vom sýndir í sýslunni
100 hrútar og vom allir nema
tveir veturgamlir og af þessum
veturgömlu hrútum fengu allir
nema fimm I. verðlaun. Vetur-
gömlu hrútamir í sýslunni voru
77,8 kg að meðaltali.
Líklega hafa veturgamlir hrútar
á Hestbúinu aldrei verið í heild
jafnglæsilegir og haustið 2001.
Þetta vom vemlega vel þroskaðir
hrútar sem sýndu vel aðalsmerki
ræktunarinnar þar. Tveir þeirra
bára samt af sem einstaklingar,
en það vom þeir hrútar sem flutt-
ir vom á sæðingastöð, að fengn-
um niðurstöðum úr afkvæma-
rannsókn á þeim. Áll 00-868 er
ákaflega fríð og fönguleg kind,
J 14-Freyr 5/2002