Litli Bergþór - 01.12.1988, Síða 27

kannski ekki verið neinn leikur. Einhverj-
ar fleiri persónur voru með í leiknum.
Um þetta leyti var leikgerð Emils
Thoroddsens úr Manni og konu sýnd í
Reykjavik. Það var auðvitað miklu
viðameira en hjá okkur. En Þorsteinn á
Vamsleysu sagði mér eftir að hafa séð þá
sýningu í Reykjavik, að feðgamir, Grímur
og Egill hefðu verið miklu lakari þar en
hjá okkur. Seinna sá ég þetta í sjónvarpi,
og þá saknaði ég Lýðs Sæmundssonar í
hlutverki Gríms.
Mér þykir hlýða að minnast á
Biskupstungnakórinn. Þó að hann væri
ekki beinlínis á vegum Ung-
mennafélagsins, þá voru ung-
mennafélagar aðaluppistaðan í honum.
Og auðvitað söng hann á samkomum
Ungmennafélagsins. Og stjómandinn,
Þorsteinn á Vatnsleysu, var bæði
áhugasamur og smekkvís.
Einu sinni, þegar ég var í Reykholti,
var kóræfing þar ffá því seint á laugardegi
og frarn undir sunnudagskvöld. Það var
að vísu sofið um nóttina. Þegar
söngmenn voru að fara, var farið að
rökkva. ÉghorfðiáeftirBjamaáBóli,þar
sem hann staulaðist fram hjá Stóra-Fljóti,
þá orðinn dálítið sjóndapur. Og ég
hugsaði með mér, að þarna væri mikill
áhugi hjá öldruðum manni, enda vom þá
heldur engin ellimörk á hans góðu
bassarödd.
Einhverjar skemmtiferðir vom famar
á vegum félagsins, þegar ég var þar. Ég
man helst eftir einni. Það er kannski af
því, að við komumst ekki á leiðarenda
eins og ætlað var. Ég man ekki, hve
margir þátttakendur vom, né hvort við
vomm á einum eða tveimur bílum. Þetta
mun hafa verið í maí. Við fóram í
Þjórsárdal og lentum í aurbleytu, þegar
inn ídalinn kom. Þá varekki um annaðað
gera en að halda áfram á tveimur
jafnfljótum, og þannig komumst við inn
að Hjálp. Auðvitað var hugmyndin að
fara inn í Gjá, en það varð minna úr því. Á
heimleiðinni komum við að
Ásólfsstöðum. Páll bóndi var hressilegur
heim að sækja eins og hann mun venju-
lega hafa verið. Við fengum þar góðar
veitingar, kaffi og mjólk, kökur og brauð
eftir því sem hver vildi og kostaði það eina
krónu fyrir manninn.
S volítið man ég eftir þegar haldið var
upp á 25 ára afmæli félagsins. Salurinn í
samkomuhúsinu var skreyttur.
Formaðurinn, Þorsteinn Þórarinsson á
Drumboddsstöðum setti samkomuna
með ræðu og rakti sögu félagsins. Hann
sagði að af stofnendum væru enn tvær
komur í félaginu. Önnur var Guðríður
systir hans, en ég man ekki fyrir víst, hver
hin var. Eftir því hefur hann ekki verið
meðal stofnenda. Ef til vill hefur hann þá
verið við nám í Flensborg. Guðríður
talaði á eftir og sagði meðal annars, að sér
hefði ekki dottið í hug , þegar félagið var
stofnað, að hún ætti eftir að vera
félagsmaður í 25 ár. Sjálfsagt hafa fleiri
ræður verið fluttar. Svo var sameiginlegt
borðhald. Veitt var súkkulaði og kaffi
með kökum. Að lokum var dansað.
Nú er auðvitað enginn á lífi af stofn-
endum. Þorsteinn á Vamsleysu hefur
eflaust gengið fljótt í félagið. Það var
stofnað fermingarárið hans. Hann sagðist
hafa spurt pabba sinn, hvort hann mætti
ganga í félagið og hann hefði svarað: “Þú
mátt það, ef þú heldur, að þú getir gert
eitthvert gagn.”
Öllu þessu munu aðrir gera miklu
betri skil, sem betur muna og betur vita.
Ég var ekki nema 17 ár í Biskupstungum
af þeim 80 árum, sem félagið hefur lifað
og starfað.
Áþessum merku tímamótum óska ég
Umf. Bisk. allra heilla og langra lífdaga
með blessunarríku starfi í hinni blómlegu
sveit.
, (kti/yi 4/yicut^
íli. JH. f. fuM. ófá /Cjid
L j ft*. Tíul
>7 l
a.
u ro /
/70 00 1U 00 t
l
398 39 CU
/96 J*
3o ro 3-
1/9 in fl H
m Ifc- ú
900 cc L
/<U 7.
'ultM U fíftL Lk X.
liAzM
fct t ........
" Tt/rr)'íAaAÍ Jbrvie. T&víAA-
ááL ■ cl •
Jj. 4*~**Á- U.Jí.f'J UcJíJL

£
Svo til allir ársreikningar félagsins hafa
varðveist. Þessi er með rithönd Þórar-
ins á Spóastöðum og áritun Erlendar á
Vatnsleysu, sem var endurskoðandi í
áratugi.
furaAjJky*. /0.
tu
309
7 ec
-JS.
Sl
uM

/02
76
169
62
U
19
V?
3
JJie.
Li
1Ó9ilí

Litli Bergþór
27