Litli Bergþór - 01.12.1988, Blaðsíða 47

Sigríður Sæland
Litið um öxl
ÞaÖ var í maí 1957, sem var verið að
leita að stúlkum til að keppa í sundi. Þá
segir Aðalbjörg Stefánsdóttir á Stóra-
Fljóti: ”Þ ví ekki að láta taka tíma á sér upp
á Geysi og fá kannski ferð til
Hveragerðis.” Fór sundmót H.S.K. þá
fram í Laugarskarði. Var ekki að
orðlengja það að sest var upp í
“boddývörubifreið” með trébekkjum upp
að Geysi.
Þórir Þorgeirsson á Laugarvatni og
Sigurður Greipsson tóku U'mann, - “jú,
það mætti senda þá litlu til reynslu.”
Þetta var nú meiri bjartsýnin, því að
sundþjálfun þekktist ekki þá. Það var
verið að leika sér á hverju einasta kvöldi í
8 x 10 m sundlaug í Reykholtsskóla, voru
eltingaleikimir vinsælastir, klifrað upp
alla veggi og túnið einnig notað.
Sundkunnáttan var bringu-, skólabak- og
kafsund. Skriðsund þekktist ekki þá hér í
sveit.
Ég var nýorðin þrettán ára, kveið
stórlega fyrir, þekkti engan, því enn í dag
man ég ekki hvort við vomm fleiri sem
kepptu fyrir Umf. Bisk.
Það hagaði svo til, að búningsklefi
Sundlið Umf. Bisk. á leið á héraðsmót í Laugarskarði.
Sigríður Sæland.
kvenna var mjór og langur, trébekkir með
veggjum, sturtur inn af. Ég var fljót að
næla mér í stað í hominu bak við úti-
dymar.
Það er kallað upp nafnið mitt í 100 m
bringusund. Églæðistút,þaðerstartaðog
er út í vatnið er komið er allt í lagi. Vinn ég
greinina og er fljót að læðast á bak við
hurðina aftur. Þá heyrist heldur betur
hljóð. Einhver lítil stelpa, sem enginn
hefur heyrt getið um hafði unnið. Ég læt
fara eins lítið fyrir mér og hægt er.
Kallað er í 500 m frjálsa aðferð. Ég
synti aðeins bringusund, hinar stúlkumar
bregða fyrir sig skriðsundi. Laugin er
hræðilega löng, allt að þvf hafsjór,
öldugangur í syðri enda mikill, ég sýp á,
að mér finnst nokkra lítra, en ég ætla ekki
að gefast upp. Vinn ég þessa grein einnig.
Var nú mikill handagangur og
málaflutningur í kvennaklefa um þessa
óþekktu stelpu ofan úr afdölum og var
mér mikill léttir að komast burt úr
búningsklefanum.
Að loknu H.S.K. mótinu, er ákveðið
að ég keppi (fyrir H.S.K.) á Landsmóti
Umf.í., er haldið var á Þingvöllum.
Sundið fór fram í Hveragerði.
Fór faðir minn þá til Hróars
Bjömssonar íþróttakennara. Var hann
ásamt vinnuflokki að byggja
bamaskólann. Erindið var að biðja hann
að kenna mér skriðsund, svo það mætti
bæta mig, einkum í 500 m frjálsri aðferð.
Það voru fjórar vikur til stefnu.
Hjálpartæki s.s. sundflár þekktust ekki,
sem nú í dag eru ómissandi í kennslu.
Á landsmótinu lagði ég tvisvar í að
reyna skriðsund í 500 m frjálsri aðferð og
komst hálfa leið yfir laugina, varð þá að
grípa til bringusundsins. Vann ég þessa
grein og fékk II. verðlaun í 100 m bringu-
sundi. Núuppfráþessubyrjarfyriralvöm
áhugi fyrir sundkeppni í Umf. Bisk.
Árið eftir þ.e. 1958, sendi Umf. Bisk.
nokkra þátttakendur í H.S .K. mót er fram
fór á Flúðum 1. júní. Ógnuðum við þar
veldi Ölfusinga.
Árið 1959 fór H.S.K.mótið fram að
Flúðum. Við unnum mótið óvænt og var
mikil gleði meðal okkar.
Erfiðara var að smala liði 1960. Fór
H.S.K.mótiðþáframíLaugarskarði. Það
var 50 ára afmælismót H.S .K. Var safnað
í rútu og “smalað”, því í suma þáutakend-
urna þurftum við að ná í út í haga, því
sauðburður stóð þá hæst yfir. Var þetta
geysispennandi stigakeppni, því að Umf.
Bisk. ogUmf.Ö. skiptustáum forystu alla
keppnina út. Umf.Ö. vann með 45 1/2
stigi gegn 45 stigum, þó boðsundssveit
þeirra væri dæmd úr leik.
Árið 1961 unnum við hins vegar
mótið aftur. Upp úr því hófst sigurganga
Litli Bergþór
47