Litli Bergþór - 01.12.1988, Blaðsíða 50

Magavöðvar eða aukakíló
Ingunn Sighvatsdóttir
Þegar ég sest niður og reyni að rifja
upp eitthvað skemmtilegt frá þeim árum
þegar íþróttir voru mitt stærsta og mesta
hjartans áhugamál, þá hellist fyrst og
fremst yfir mig algert minnisleysi. Und-
arlegt - atburðir, ártöl - allt rennur saman
í hnausþykka móðu svo hvergi glittir í
samhengi, hvað þá heldur samfellda
atburðarás. Þó er eitt ljóst: síðan þetta var
eru liðin ótrúlega mörg ár, mörg orð, mörg
kíló... o.s.frv. Af þessum orsökum mun
þessi pistill hafa lítið sagnfræðilegt gildi.
Frekar er um að ræða samtíning af þeim
minningarbrotum sem þó ruslar upp í
huga minn. Engar afrekaskrár né listi
affeksmanna frá þessum árum í sögu
Ungmennafélagsins þegar íþróttir áttu
Ingunn Sighvatsdóttir greinarhöfundur,
keppir á Borg 1978.
þessum árum, -það er á íþróttavængnum-
og rifja upp nokkur minnisstæð mót og
hvað mest upp á pallborðið hjá okkur
krökkunum í sveitinni. Þvíþað þori ég að
fullyrða, að á þessum árum, 1975-
80,vorum við hreint ótrúlega efnilegur
hópur íþróttafólks sem hafði mikinn
metnað til að bera fyrir hönd Umf. Bisk.
og þurfti ekki að pína á mót með fortölum
og eftirgangssemi.(Því lenti maður hins
vegar í árin eftir blómaskeiðið.)
Ég ætla nú að tæpa á því helsta sem
var á döfinni hjá Ungmennafélaginu á
..............
Körfuknatt-
leiksliÖ Umf.
Bisk. í kvenna-
flokkiárið 1978.
Fremri röð f.v:
Ingunn, Mar-
grétt og ólöf.
Efri röð f.v:
Sigríður, Bryn-
dís, Guðbjörg
og Helga.
sigra. Að lokum æda ég að glugga í eigin
“afreksskrá”, því hún er jú það eina sem ég
treysti mér til að vitna í án þess að þurfa að
grafa upp heimildir og vera með þess
háttar vesen.
Það var mikil gróska í
íþróttastarfsemi félagsins á þessum árum
eftir nokkra ládeyðu. Þriggjafélagamót
Umf. Bisk., Umf.L., og Umf. Hvatar í
Grímsnesi, tvisvar á ári, -vor og haust-,
var endurvakið eftir langt hlé og það ýtti
heldur betur við metnaði og löngun fólks
til að standa sig. Innanfélagsmótin
öðluðust þá einnig auknar vinsældir þar
sem þau voru um leið úrtökumót fyrir
þriggjafélagamótið. Mikil íþrótta-
vallarumræða komst í gang og farið var af
stað með þær framkvæmdir sem em enn í
gangi í Reykholti. Skipulagðar voru
æfingar yfir sumartímann og frjálsar
íþróttir fengu sitt eigið kvöld svo ekki var
alltaf spilaður fótbolti. Innanfélagsmótin
voru geysifjölmenn, mikil keppni og
áhugi rflcli enda skilaði þetta sér í árangri
í stærri keppnum innan H.S.K., þar sem
við vorum um tíma ávallt á meðal efstu
félagsliðanna. Ég held að ferskleikinn
sem var yfir starfseminni á þessum árum
hafi verið aðalforsenda þess hversu vel
tókst að æsa menn til afreka á mótum. Það
var mikil gleði samfara því að vinna sigur
á þriggjafélagamótinu, enda Laugdælir
svamir óvinir í þessum bransa. Þetta mót
unnum við oftast fyrstu árin. Þó var
sigurvíman mest þegar okkur tókst 1979,
á héraðsmóti H.S.K. innanhúss sem
haldið var í Hveragerði, að Ieggja sjálft
einveldið Umf. Selfoss að velli og verða
H.S.K. meistarar í frjálsum íþróttum
innanhúss. Hinir metnaðarfullu og
sjálfsánægðu Selfyssingar máttu
hundskast heim með silfur og man ég að
það hlakkaði mikið í okkur á heimleið.
Enda held ég að þetta verði að tcljast
frábær árangur þegar hugleitt er hvílíka
yfirburði Selfyssingar hafa lengstum haft
í þessari grein íþrótta, - og ef borin er
saman aðstaða og aðbúnaður þessara
tveggja ungmennafélaga.
Ég hef nú reynt að gera mér grein
fyrir orsökum þess mikla íþróttaáhuga
semríktiáþessumárum. Svoskyndilegur
og mikill áhugi og árangur í kjölfar hans
hlýtur að eiga sér einhverja uppsprettu,
jafnvel þó horft sé fram hjá því að þetta
voru einfaldlega stórir árgangar af hraustu
fólki á besta aldri. Skyldi Þórir á Geysi
hafa átt nokkum þátt í þessu? Jú, örug-
glega, allavega eru mínar fyrstu
íþróttaminningar mjög tengdar honum.
Fyrst kemur upp í hugann minning úr
Reykholtslaug. Veðurlýsing: Tíu vind-
]
50
Litli Bergþór