Skólablaðið - 01.05.1992, Síða 7

SKÓLABLAÐIÐ 7
Sororicide í sveiflu.
Diem hafði „nauðgað" lögum á borð við Wild boys og
Smells like teen spirit birtist hljómsveitin Burkni á svið-
inu. Burkni spilaði nokkur lög þar sem færir hljóðfæra-
leikarar og rödd Margrétar fengu svo sannarlega að njóta
sín. Okkur fannst þó að „prógrammið" þeirra hefði mátt
vera sýnu léttara. Tónleikunum lauk loks á ljúfu nótunum
með Sororicide. Systramorðingjarnir (íslensk þýðing á
Sororicide) fóru af stað með geysilegri keyrslu við gríðar-
leg viðbrögð áhofenda. Að vísu horfðu áhorfendur ekki
mikið á hljómsveitarmeðlimi en sveifluðu hárinu í staðinn
með miklum látum. Kösin í kjallaranum var rosaleg og
máttu prúð ungmenni eins og við, passa sig á því að troð-
ast ekki undir hárprúðum rokkurum sem æddu út um allt
með flaxandi fax, (þó ekki fíló-fax.). Lokalag tónleikanna
var vögguvísa. Sororicide fékk þá til liðs við sig Brynjar
Frosta Arnarson. Þóttí Brynjar komast mjög vel frá þess-
ari frumraun sinni með Sororicide. Öllu lakari þótti hins
vegar framganga Erlends Svavarssonar (þess sama og
klúðraði bókhaldi Skólafélagsins), en hann olli miklum
vonbrigðum þegar hann flúði af hólmi í stað þess að verða
við fjölda áskoranna um að taka lagið með félaga sínum.
En þrátt fyrir ragmennsku Erlendar var það samdóma álit
viðstaddra að vel hafi til tekist og héldu menn glaðir heim
með vor í hjarta.
KGB og S.P.
Fallega sögugyðjan og stöllur hennar.
Það er komið hlé - Barði.
Til hvers að fara í skólann þegar maður getur borðað nestið sitt heima.